Όταν η άνοιξη μας άγγιξε... (When spring touched us...) [Μάιος]

76

Μάιος 2018

Τα τραπέζια του μαγαζιού γέμιζαν ένα ένα και στα παρασκήνια, ο Τάστας έκανε πρόβα την ανακοίνωση του. Έπρεπε να ακουστεί πειστικός όταν θα ανακοίνωνε ότι η αγαπημένη του κοινού έλειπε περιστασιακά και εκείνη τη στιγμή, με τον Νιόνιο να του επαναλαμβάνει επιτακτικά και συνεχώς να μην τα μπουρδουκλώσει, τη Βαλέρια να παραπονιέται στον Μάνο επειδή η επιστροφή της δεν ήταν αρκετός λόγος για να έρθει η Κάτια στο άνοιγμα και τον Μπούμη και τον Πλήκτρα, έχοντας χάσει κάθε όρεξη και κίνητρο να παίξουν ζωντανά μουσική, να αντιμετωπίζουν την κατάσταση με νωθρότητα, σαν να μην τους ενδιέφερε καν η έκβαση της βραδιάς, όλα, ακόμα και αυτό το κατά συνθήκη ψέμα, του φαινόντουσαν βουνό.

"Σκάστε! Το κέρατο μου μέσα πια, σκάστε! Τι στο διάολο θέλετε, γαμώτο; Να με αποτρελάνετε τελείως;"

Μέχρι που, λίγα λεπτά πριν το live, μία έκπληξη ήρθε να ανατρέψει τα πάντα. Η Κάτια και η Αλίκη, κρατώντας στα χέρια τις παρτιτούρες της μπαλάντας "Το Άγγιγμα Της Άνοιξης" και της σονάτας "Ανοιξιάτικη Μελωδία" αντίστοιχα, μπήκαν ορμητικά στο καμαρίνι και σχεδόν με μία φωνή του ζήτησαν να μην κάνει καμία τέτοια ανακοίνωση γιατί θα εμφανιζόντουσαν στην πίστα μαζί.

"Δεν το πιστεύω! Δικιά σου ιδέα ήταν αυτή, Κουντουριώτου; Εντάξει, εγώ παραιτούμαι..."

"Γιατί, Τάστα; Τι πρόβλημα έχεις; Να βγω στην πίστα δεν με πρήζατε; Ορίστε, θα βγω!"

"Άιντε, άιντε, τελικά εσύ είσαι τρελή! Για δέσιμο τρελή! Του γιατρού κανονικότατα! Μας φέρνεις εδώ κάτι παρτιτούρες που δεν έχουμε ξαναμελετήσει ποτέ και ουσιαστικά μας ζητάς ένα τέταρτο πριν το live να τις εμπεδώσουμε σε βαθμό να μπορούμε να αυτοσχεδιάσουμε κιόλας!"

Ο Τάστας άρπαξε τις παρτιτούρες από τα χέρια των κοριτσιών και άρχισε να τις διαβάζει.

"Και καλά η δικιά σου παρτιτούρα... Μια μπαλάντα είναι, πες βγαίνει... Όμως η άλλη; Ολόκληρη σονάτα γραμμένη για κλασικό πιάνο; Σοβαρά τώρα;"

"Σοβαρότατα! Ένας τρόπος υπήρχε για να πειστώ να ανέβω στη σκηνή και το Αλικάκι μου τον βρήκε!"

"Και να κατέβουμε εμείς, από τις ντομάτες και τα γιαούρτια που θα μας πετάξουν! Τέλος πάντων... Μπούμη, Πλήκτρα, σηκωθείτε! Έχουμε δουλειά! Η αρχηγός μας και η γκόμενα της από 'δω αποφάσισαν να το ζήσουν σαν να παίζουν στο A Star Is Born!"

Και τα κορίτσια όντως το έζησαν σαν να έπαιζαν στο A Star Is Born και το κοινό δεν

πέταξε σε κανέναν τίποτα, ούτε ντομάτες, ούτε γιαούρτια. Αντιθέτως: το "Όταν η άνοιξη μας άγγιξε..." - έτσι ονόμασαν η Κάτια και η Αλίκη την αυτοσχέδια μίξη των κομματιών τους - καθήλωσε τους πάντες, βέβαια ορισμένους διαφορετικά απ' ό,τι τον μέσο θαμώνα. Η Βαλέρια έκλαιγε στη μπάρα κατεβάζοντας το ένα ποτό μετά το άλλο, ο Νιόνιος μάσαγε τα νύχια του από φόβο μην πάει κάτι στραβά, ο Μάνος, διακριτικά χαρούμενος με ό,τι συνέβαινε, λικνιζόταν στον ρυθμό της μουσικής και όσο για τους ανεπιθύμητους πελάτες της βραδιάς, των οποίων την παρουσία στον χώρο μέσα στην αναμπουμπούλα δεν πρόλαβε κανείς να πάρει χαμπάρι, είχαν μείνει στήλες άλατος, σε σημείο να χάσουν εντελώς τη μιλιά τους και να νομίζουν ότι ζουν σε κάποιο παράλληλο σύμπαν. Η Γιώτα, η Θάλεια και η Σοφία γιατί έβλεπαν μπροστά τους μία πλευρά της Αλίκης Κουντουριώτου που δεν γνώριζαν καν πως υπήρχε και ο Ηλίας γιατί δεν μπορούσε να χωνέψει με τίποτα ότι ο έρωτας των κοριτσιών κατόρθωσε να φέρει την Κάτια Αρώνη πίσω στο μέρος από το οποίο εκείνος θεωρούσε δεδομένο πως θα την απομάκρυνε για πάντα. "Αχ, καημένα μου κοριτσάκια... Χαρείτε το για μερικά λεπτάκια ακόμα γιατί χωρίς να το ξέρετε, κάνατε ένα μοιραίο, το πιο ολέθριο για τη σχεσούλα σας, λάθος απόψε..." σκέφτηκε, έβγαλε το κινητό από την τσέπη και έστειλε το παρακάτω μήνυμα στον Γεράσιμο...