Dandelion (#SCBC2024)

15. ΑΠΕΙΛΗ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΡΡΑ

Το τμήμα που λειτουργούσε ως κουζίνα και εστιατόριο στο Markedman Hall αποτελούσε το δεύτερο πιο πολυσύχναστο μέρος μετά από την αρένα. Όπως και το υπόλοιπο φρούριο διατηρούσε λιτή διακόσμηση, με πλήθος πελώριων τραπεζιών να καλύπτουν το μεγαλύτερο τμήμα του χώρου. Φωνές, ευφημισμοί και κουτσομπολιά προκαλούσαν μια οχλοβοή σε ολόκληρη την αίθουσα. Ήταν η ώρα του μεσημεριανού και οι εστίες ήταν ασφυκτικά γεμάτες από φρουρούς και στρατιωτικούς. Υπηρέτριες σερβίριζαν τραπέζια, διατηρούσαν καθαρό το χώρο, ενώ μερικές φλέρταραν απροκάλυπτα με τους νεαρούς στρατιώτες.
Η Λούνα καθόταν απομακρυσμένη από τα υπόλοιπα τραπέζια, με τη Κατρίνα και το Νέστορα να τρώνε σιωπηλά το γεύμα τους. Είχε εστιάσει στο πιάτο της, όμως οι σκέψεις της ταξίδευαν μακριά από τους τέσσερις σταχτί τοίχους. Η ιδέα της συμφωνίας με το Σκοτεινό Αφέντη κατέτρωγε τα σωθικά της, ενώ ο Αρθούρος την απέφευγε ύστερα από τη διαμάχη τους. Συγχρόνως, ο Νέστορας διατηρούσε σιγή ιχθύος σχετικά με την επίπληξη από το Στρατηγό. Είχαν περάσει τέσσερα μερόνυχτα χωρίς καμία πληροφορία ή πρόοδο και δεν θα μπορούσε να νιώσει πιο αβοήθητη και αδύναμη.
"Το ψητό δεν θα φαγωθεί μόνο του γλυκιά μου", το σχόλιο της Κατρίνας την εξώθησε βίαια από τον ειρμό των σκέψεων της. Στο προβληματισμένο της ύφος, η γυναίκα μόρφασε απολογητικά.
"Μήπως δεν σου αρέσει;" ρώτησε πιο μαλακά, ένα είδος στοργής να αγκαλιάζει τη φωνή της. "Μπορώ να πω στους μάγειρες να σου φτιάξουν κάτι άλλο"
Η Λούνα κούνησε το κεφάλι αρνητικά και λούφαξε περισσότερο στη θέση της. "Είμαι εντάξει, ευχαριστώ"
Από δίπλα της ο φρουρός μουρμούρισε κάτι ακατανόητο, καθώς μπουκωνόταν με ένα μεγάλο κομμάτι χοιρινό. Στο μεταξύ, ένας μικρός όχλος από φρουρούς του Σκοτεινού Αφέντη εισήλθε από τη κύρια είσοδο και μπλέχτηκε στο πλήθος της τραπεζαρίας, χωρίς να δίνει σημασία στη παρουσία μίας Φωτεινής στο τόπο τους. Πίσω του ακολουθούσε μια μικρόσωμη κοπέλα με καστανά μαλλιά στο ύψος των ώμων και μελί ίριδες. Σταμάτησε το βήμα της και καρφώθηκε στη μορφή της Λούνας, η έκφραση της ένα μείγμα έκπληξης και οργής. Η νεαρή ένιωσε τα ρίγη να διαπερνούν τη σπονδυλική της στήλη σαν ηλεκτρισμός και μέχρι να χαθεί η άγνωστη, αισθανόταν σαν να πνίγεται.
"Αυτή μας έλειπε"
Η Λούνα στράφηκε στη βοηθό συγχυσμένη, το ξίνισμα της Κατρίνας να προμηνύει μπελάδες. "Ποια είναι;"
"Η Εύα, η βδέλλα του Αφέντη", μουρμούρισε με αηδία, προτού στραφεί στο πιάτο της. Έσπρωξε το υπόλειμμα του φαγητού της στην άκρη ανόρεχτα, οι κλειδώσεις της να γίνονται λευκές όπως κρατούσε το πιρούνι. "Πιστεύει ότι θα κερδίσει την καρδιά του Άρχοντα και άλλες γλυκανάλατες ηλιθιότητες"
"Σταμάτα, Κατρίνα", μουρμούρισε ο μπουκωμένος στρατιώτης, ρίχνοντας της ένα αυστηρό διαπεραστικό βλέμμα. Η γυναίκα βυθίστηκε στο κάθισμα της, με τα μπράτσα σταυρωμένα στο ύψος του στήθους της. Κάγχασε σαρκαστικά, μια λεπτή φλέβα να θρομβεί στο λείο λαιμό της.
"Μα είναι γελοίο. Όλοι ξέρουν ότι στο Σκοτεινό Αφέντη έταξαν-", το βλέμμα της έπεσε ασυναίσθητα στη Λούνα και η μαυρομάλλα διέκοψε τον ειρμό τον σκέψεων της με ένα δυνατό βήχα. Η νεαρή την παρακολούθησε απορημένη, με το κεφάλι γερμένο ελαφρά. Ήπιε μια γερή γουλιά νερό από το ποτήρι της και ξόρκισε τη μικρότερη κοπέλα με μία κίνηση της παλάμης της.
"Ξέχασε το. Είναι μια θλιβερή ιστορία και κανείς που θέλει το κεφάλι του δεν μιλάει γι'αυτή"
Κάτι στην ακατάληπτη κατάρα του Νέστωρα έδειξε την διάθεση του να συμφωνήσει. Η βοηθός στύλωσε το κορμί της ξαφνικά, επανερχόμενη στον συνήθη ζωηρό εαυτό της, μια αναλαμπή να διαγράφεται στα χαρακτηριστικά του προσώπου της. Έριξε ένα συνωμοτικό βλέμμα τριγύρω της, για να βεβαιωθεί ότι δεν τους ακούει κανείς και εστίασε στη καστανομάλλα με ένα ενθουσιασμένο χαμόγελο.
"Άρα σωστά άκουσα ότι ο Σκοτεινός Αφέντης κατέφθασε σήμερα.", ψιθύρισε τα νέα, τα οποία φώλιασαν με κρότο στο στομάχι της Λούνας, δένοντας το περαιτέρω κόμπο. Η κοπέλα κατάπιε με δυσκολία, ένας ίλιγγος να ταράζει το νευρικό της σύστημα.
"Μα, γιατί δεν ανακοινώθηκε κάποια άφιξη;" απόρησε η καστανομάλλα στον ίδιο μυστικοπαθή τόνο. Τα χείλη της βοηθού ανασηκώθηκαν αινιγματικά.
"Για να μη μαθευτεί ότι ο Αφέντης είναι στο Markedman Hall κάτι συμβαίνει. Κυκλοφορούν φήμες-"
"Φτάνει πια, αναθεματισμένη κουτσομπόλα!", αντέδρασε ξαφνικά ο μεγαλόσωμος άντρας, οι παλάμες του να προσγειώνονται με δύναμη ενάντια στο ξύλινο έπιπλο. Όρθωσε το κορμί του, η Κατρίνα να τον μιμείται εκνευρισμένη.
"Σταμάτα να μπλέκεσαι στη συζήτηση μας, καταραμένε" γρύλισε απειλητικά και με ένταση, κάνοντας ολόκληρη την αίθουσα να στραφεί στο διαπληκτιζόμενο ζευγάρι. Η Λούνα αναστέναξε, τρίβοντας τους κροτάφους της με τα ακροδάχτυλα της. Οι προσβολές εκσφενδονίζονταν με ορμή που θα σκότωνε άνθρωπο αν έπαιρνε τη μορφή βέλους. Εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία της και γλίστρησε από το κάθισμα της, βηματίζοντας γρήγορα προς την έξοδο. Οι τσακωμοί τους εκτείνονταν στον αιώνα τον άπαντα και ο πονοκέφαλος ήταν εγγυημένος. Ήδη ένιωθε κάτι να κρούει βίαια το κρανίο της πίσω από το δεξί της μάτι.