Corvus geceleri, kendi doğrularına ters düşen suçluları avlayan, kendi yöntemleriyle kanıt toplayan, failleri polise teslim eden ve sonuca ulaştırdığı her kovalamacanın ardından adalete olan umuduna dair içinde mum yakan bir fikirdir. Yaktığı mumlar...
Sizlerle yine heyecanlı bir bölümle beraberiz. Biliyorsunuz benim kitaplarım aynı evrendeler. Yani burada olanlar biby'deki olayları da etkiliyor olacak ama birbirine spoiler olmayacak şekilde yazıyorum, o konuda endişeniz olmasın.
Oy ve yorum bırakmayı, sosyal medyada hikayemize destek vermeyi, hikayenin sonunda sitemizi ziyaret edip orada da oy kullanmayı unutmayııın.
Sizleri seviyorum, keyifli okumalaar <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM 4 | YARGI VE YARGIÇ
♪ Heathens - Twenty One Pilots
♪ ENOUGH - Eternxlkz
♪ Montegem Cora - DJ Holanda
♪ Poison Tree - Grouper
Hayat seninle gelen bir şey değil, üzerine yürüdüğün bir şey. Biteceğini bile bile her gün sona doğru yürür ama sona hâlâ uzak olduğun umuduyla yumarsın gözlerini. Tek bir çizgi değildir ama bu yol, seçimler sunar sana ve sonuçları bir başka yoldur seni sokan. Doğru yolda yürüdüğünü düşünmekten başka şansın yok, doğrusunu bilmenin imkânı yok. Her bir seçim bir vazgeçiş, diğer seçeneğe dönme ve sonucunu görme şansın yok. Çizildi yolun, yazıldı kaderin ve ayakların hazır gitmeye. İmkânı yok sonunu bilmene ama gidemem bu kadar acıyla cehenneme. Yüklerimden arınacağım ölmeden önce ve yanacaksam mutlaka götüreceğim şeytanlarımı kendimle.
OSAKA – JAPONYA – 2008
Sabahın ışıkları üzerimize düşerken otobüsten inip Arashi'nin söylediği adrese gitmek için telefonumu takip ettim. Bir süre yürüdüm, öyle bir yere çağırmıştı ki beni en yakın otobüs durağı bir kilometre uzağındaydı. Osaka'nın merkezine uzak olan bu yerin ilerisi kırsal arazilerle çevriliydi ve daha dün girdiğim grubun liderinin beni ikinci günümde böyle ıssız bir yere çağırmasından hoşlanmamıştım ama Eren sorun olmadığını söylemişti. Onu da tanıyor değildim ama nedense daha güvenilir geliyordu.
İlerde tanıdık bir adam gördüm, yol kenarında arabasıyla beni beklerken sigara içiyordu. Gözleri bana çevrildiğinde yüzünde eğlenen bir ifade gördüm. Yanına vardığımda başıyla arabasını işaret etti.
"Atla," dediğinde dediğini yaptım.
Sol koltuğa geçip oturdum öylece. Arashi de inip arabayı çalıştırdı ve yola koyuldu. Osaka'da güneş doğarken biri şehrin gürültüsünden uzak bir yolculuğa çıkardı.
"Hayashi Tora," diye mırıldandığında gözlerimi ona çevirdim.
"Seninle o ilgilenecek," dedi gözlerini bana çevirip. "Kaçış biletimizdir, senin de onun gibi olmanı istiyorum."
