Corvus geceleri, kendi doğrularına ters düşen suçluları avlayan, kendi yöntemleriyle kanıt toplayan, failleri polise teslim eden ve sonuca ulaştırdığı her kovalamacanın ardından adalete olan umuduna dair içinde mum yakan bir fikirdir. Yaktığı mumlar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM 5 | KURBANLAR VE KATİLLERİ
♪ Theta - fredrik sundberg
♪ poison tree - grouper
♪ Cornfield Chase - Hans Zimmer
Bir kez mağdur olanın bir daha mağdur olma ihtimali daha önce mağdur olmayan birinden üç kat daha yüksek. Ve bu kişinin mağduriyet sayısı arttıkça ihtimali de yükselecek demek. Mağdur günden güne ezilecek demek. Dur demezsek. Dur demezsen. Dur demezsem. Nasıl insanım derim bildiğim doğruyu söylemezsem, kötüye iyiyi göstermezsem, mağdurun elini tutmaz da görmezden gelirsem? Ya yarının mağduru bensem? Bugün susarsam inşaa edemem yarını ve ötesini. Zalimler yer ederken kendine ben kalırım tek bir ayak üzerinde. Yine de bulurum dengemi, gelsinler, etsinler edebiliyorsa beni yerimden. Eğilirim, kırılmam, bükülürüm yok olmam. Evrim geçirim de bu yolumdan dönmem. Kanat yaparım kendime kendi etimden, keserim ayaklarımı yerden. Meydan okurum dünyaya tekken. Doğarken de tektim, çoğalırım belki yine çıkardığım sesten. Kimi zaman ağlarım insanım elbet ama devam ederim sonuna dek. Yenerim kötülüğü mutlaka ya yaşarken ya da ölürken. Söke söke aldığım adaletle doğan güneşte savulur küllerim ben henüz çok gençken.
Birinin hayatına sızabilmek için hacker olmak yetmez. Sosyal mühendisliğin yoksa erişebileceğin nokta daha azdır her zaman. Ama eğer sosyal mühendisliğin iyiyse bir insanın her şeyini bilmen mümkün, hele ki günümüz çağında yaşıyor ve popüler kültüre istemesen bile ayak uyduruyorsan. Popüler kültür bir kanser, yakalanmayan çok az insan var, bir şekilde sızıyor herkesin aklına ve bir parçası haline getiriyor herkesi. Kınamıyorum kimseyi bunun için. Çünkü olmak ister herkes bir bütünün parçası. Benim aykırılığım doğuştan. Gözlerim bile uymuyor birine, dört duvar arasından çıkmadan büyüm on sekizime kadar topluma uymam bir mucize. Fakat evrensel ahlak dinlemez popüler olanı ve yaşadıklarını. Ahlak bütünleştirir insanı hem içindeki hem de empatini geliştirir. Eğer ikinci kademeyse ahlakı ve dönüp bakabilse kendine uzaktan yine de göremezdi kendinde eksik olanı. Belki de bu da onun sınavı, bilmem. Fakat verecek herkes hesabını.
