Hayat Dediğin?

Dayanmak Kaderi yenermi ?

CEDDE: Hatçe'mi gecenin bir yarısı dayısına katıp köy' den kaçırdım. Kızımın yanında güçlü durdum ağlamadım ama onlar gidince hüngür,hüngür ağladım.Gecelerce de bu ağlamalarım devam etti.Anne yüreğim kızıma günlerce yandı.

Düşündükçe kendime acıdım. Benimde hakkımdı kızımın eline kınasını koymak. Evladımı bir gece yarısı gizli, gizli, suçlu gibi köyden çıkartıp, bir bilinmeze yolladım. Hemde hiç güvenemediğim abimle beraber.

Halbüki kızımı, çeyizini kendi elimle giydirip göğsümü gere gere ağıtını yakarak gelin etmek isterdim. Bilirim oda isterdi. Düğünlü dernekli gelin olarak baba evine veda etmeyi.

Kadriye'mi rabbine ugurladıktan sonra, başıma ne gelirse gelsin bir daha çiğerim böyle yanmaz diye düşünmüstüm. Yanıyormuş. Buda başka türlü bir acıymış. "Ana olacağıma su kapıya taş olsaydım" diye bir atasözümüz vardı. Zordu analık herbirine ayrı yanıyordu bu yürek.

Hatçe gideli yirmi gün olmuştu. Ağam dan hiç bir haber yok. Çıldırıcam. Birde taslak abim istanbul,a gitti. Beni bırak ana hesabına almayı, insan hesabına alıpta böyleyken böyle diye bir şey anlatan yok.İnsan bir gelir ben istanbul,a gidiyorum bir diyeceğin varmı diye sorar. Ama ne gezer bizimkilerde o feraset. Biz hâlâ ilk insanlar gibi yaşamaktaydık.

Köy'e ilk taslak abim geldi.
-Koştum babamgile ağa, kızımdan bir haber de bi yol.
-Hatçe'yi helâl süt emmiş biriyle everdik. Hayırlı olsun.Gözün aydın.
- ???
Birde dalga geçer gibi gözün aydın dedi ya. "Gözün aydın kızın evlendi.!!!"

Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Allah biliyorya agam samiyi istanbul'a çağırır orada çocukları evlendirir. Oğlunu orda bi işe sokar, bir yere yerlestirir, köye öyle döner sanmıştım.
"Ne umdum ne buldum??"

-Kiminle? Kime verdiniz kızımı? Aga siz saşırdınızmı? Hırlımıdır, hırsızmıdır? Ne bildiniz helâl süt emmis alduğunu.
-Biz gördük beğendik iyi çocuk iyi.Oda buralı sazlıdan ,peçeligil derlermiş bunlara. Mermermicide çalısıyor eli ekmek tutan adam. Hatçe, tam yerini buldu.İçin rahat etsin..

İçim rahat etsin!!!

17 yaşındaki çocuğum koskoca köy'e dert oldu. Köyün köpeği bu köyde yer bulduda biz bulamadık.Sahipsizdik çünķü ardımızda duranımız yoktu.Dünyanın en eski kuralıydı.Büyük balık,küçük balığı yutar. Bir ay içinde aldılar kızımı elimden. İçin rahat etsin cedde!!

O gece sabahı sabah ettim. Gözüme bir gram uyku girmedi. "Peçeligilin salim."Kimdi bu Salim, Sarı çizmeli mehmet ağa. Nasıl birisidir? Ne yer ne içerler? Karı etmeyemi aldı? Dövecekmi? Sövecekmi? Hadi uyu, uyuyabilirsen. Ana olda yanmasın yüreğin.

Sabah gün ağarır ağarmaz hiç bir işe bakmadım. Aldım elime sepetimi, dedim ben sazlı ya armut toplamaya gidiyorum.(sazlı köyünde güzel armut olur.) Armutu bahane attim düştüm yollara, sazlıya gidiyorum.

Gideyim bir sorayım, soruşturayım bakalım kimmiş? Bu peçeligiller, insmi, cinmi. Bu isin aslını astarını bi soruşturayım bakalım, kim ne biliyor bu salim hakkında. Dedi kodu bizim insanımızın en sevdiği şeydir.Bir kötülüğü varsa, bir,bir dökerler ortaya.

Bayram'da düştü peşime beni de götür diyor, başka bir şey demiyor.Tuttu inadı.Caydır caydırabilirsen. Nasıl götüreyim pantolonunda dokuz yama var. Giydirecek yeni bir şeyi yokki elin köyüne o şekilde götürmeye utandım.

O kadar zorlukla büyütüyorum çocuklarımı. Sonra da geliyor biri hiç acımadan yerinden ,yurdundan kopartıveriyor. Iki agama da hakkım helâl değil bu konuda.

Neyse Bayramı sana armut getireceğim diyip burda kalmaya ikna ettim. Gittim sazlıya, oradaki kadınlarla sohbet muhabbet, derken iyice soruşturdum kimmiş bu peçeligiller. Neyseki kimse haklarında kötü bir şey demedi.Buralarda tutunamayınca İstanbul'a göçmüşler. Herkes Salimi çalışkan, halim,selim, iyi bir insan olarak anlattı. Ayriyetten de hafızmış. Allahı, kuranı bilen adam ondan kimseye zara gelmez.Evine de bakar kızını hiç bir konuda madür etmez dediler.