BAŞLANGIÇ

#VAZİFEN MİYDİ?#

Tuana

Tuna evden çıktıktan sonra hepimiz olduğumuz yerde kaldık. 

"Bu çocuk niye böyle ya?"(MERT)

"Bence gayet normal."(CANSU)

Cansu Alev'e kitlenmiş öylece ona bakıyordum. Ha saldırdı ha saldıracaktı. Cansu2nun kolunu tuttum ve bana bakmasını sağladım. 

"Sakin ol kuzen. Bence doğru olanı yaptı tabi o an konuşma şekli sinirimi bozdu ama takılmak istemiyorum."(TUANA)

"Ne dedi sana? Tam olarak söylesene bir."(CANSU)

"Boş ver."(TUANA)

"Niye boş veriyorum söyle işte."(CANSU)

"Cansu, siktir et işte ya söyledi mi söyledi artık boş ver sende."(TUANA)

Cansu tekrar Alev'e döndü.

"Sakın boş verdim zannetme seni mahvedeceğim."(CANSU)

"Ya bi mahvetsene."(ALEV)

Alev gerçekten kaşınıyordu. Ben o gün olanları sineye çekmiştim ama yine de çok kaşırsa bende kaşırdım. Her ne kadar Cansu'ya boş ver desem de Tuna'yı zapt etmem mümkün bile değildi. Tuna, onu bulmama ve konuşmam gerekiyordu. Kesinlikle bir işler karıştırıyordu. Mesela nasıl bu hale gelmişlerdi hem de topluca. Ateş'e baktım o da bana bakıyordu. Gözlerimle telefonu gösterdim. Alev ve Cansu laf dalaşına girdiği için kimse fark etmemişti. Telefonumu çıkartıp ona mesaj attım.

'Hava almak için dışarı çıkacağını söyle arka tarafta koltuklar vardır orada beni bekle tamam mı? Konuşmamız gerekiyor.'

'Tamam.'

Ateş ayaklandı ve hava almak için dışarı çıktı.

Cansu'yu dürttüm ve tuvalete gideceğim diye ayağa kalktım. Bana kafa sallayıp Alev'e laf yetiştirdi. Tuvalet tarafına gidip mutfağa geçtim. Mutfak kapısından arka tarafa geçtim. Ateş dediğim yerde beni bekliyordu. Gidip karşısındaki koltuğa oturdum. Gözlerinin içine bakıyordum.

"Ne konuşucaz?"(ATEŞ)

"Ateş ben bir şeyler hatırladım her şeyi değil ama bazı ufak tefek şeyler hatırladım. Bazıları da seninle ilgili. Ben sizden çıktıktan sonra uçuruma gittim. Saatlerce oturdum orda hatırlamaya çalıştım. Sonra seninle ilgili anılar gelmeye başladı, çocukluğumuzla ilgili. Neyse ilkokul falan hatırlayınca haliyle ilk aşkımı da hatırladım."(TUANA)

Ateş gerilmiş gibiydi yerinde kıpırdanıyordu.

"İyi de neden bana ilk aşkını anlatıyorsun? Anlamıyorum Tuana."(ATEŞ)

Çünkü...

"Çünkü sende tanıyorsun seni de ilgilendiriyor."(TUANA)

"Tanıyor muyum? Kimmiş senin ilk aşkın?"(ATEŞ)

O da biliyordu. Adı gibi biliyordu. Anlamıştı kim olduğunu daha ilk söylediğimde. Tuna da anlamıştı ama şu an konumuz bu değil.

"Sendin benim ilk aşkım şapşal."(TUANA)

Derin bir nefes verdi.

"Ve liseye kadar da bana aşıktın. Sonra o uğursuz girdi hayatımıza demi?"(TUANA)

Gözlerini kaçırdı ve kafasını salladı. Ayağa kalkıp yanına oturdum. Çenesini tutup tekrar bakışlarını kendime çevirdim.

"Neden gözlerini kaçırıyorsun Ateş Bora Aksoy."(TUANA)