YAN KOMŞUM // TEXTİNG

3.Bölüm

Hellooooo ben geldim. Haftada bir bölüm atacağım dedikten sonra her gün bilgisayar başına geçmem şoku skdkskskdkkskdks

Bugün hava yağmurlu olduğu için ders çalışma isteği de otomatikman sıfırlanıyor bende. O yüzden kahvemi alıp bilgisayarın başına geçtim ve dedim ki neden bölüm atmayayım

Bölüme geçmeden önce de sizden bir ricam olacak. Okuyan herkesten bu isteğim lütfen oy ve yorumlarınızı esirgemeyin olur muuuuu. Hadi öptüm sizi keyifli okumalarrrr <3

**

GÜNÜMÜZ

Bir kaç saat önce yaşadığım olayı Cansu ve Kuzeye anlattıktan sonra yüzlerine bakıp tepkilerini ölçtüm. Cansunun ağlamaklı olan yüzünün aksine Kuzey kahkaha atıyordu. Ben ise dolan gözlerimi yukarıya bakarak durdurmaya çalışıyordum.

"Allah rızası için şu Taylanı ve Yeliz şıllığını nasıl dövdüğünü tekrar anlat. Ay bayılacağım gülmekten." diye koltuklarda tepinen Kuzeye ters bakışlarımla cevap verdim. Ne vardı bunda gülünecek anlamamıştım. Sinirlendiğimi anlayan Cansu da Kuzeye ters ters bakıp yanıma oturdu. "Sen bu Kuzey Abimin salaklığına bakma. O her yerden gülecek bir şey buluyor kendine. Yaşadığın gerçekten çok kötü bir olay. Ağlayabilirsin içini dök yani kendini tutarsan acını içinde yaşamış olursun. Bir şekilde unutacaksın bunu da atlatacaksın. Unutamam onsuz yaşayamam falan bunlar gelip geçici merak etme çevremden biliyorum. Hem sana güzel bir teselli vereyim mi?  Hayatının hatasından sonra hayatının aşkı gelirmiş."

Ne ironikti ama bir kadın yuvamı yıkarken başka bir kadın beni teselli ediyordu. Hayatta hep böyledir zaten. Hiç beklemediğin yerden gelen darbeyle yıkılırdın ve yine hiç beklemediğin yerden gelen destekle ayağa tekrardan kalkardın. " Aman ne büyük teselli sen bunu dedin diye kız gece tekrardan depresyonlara girip ağlamayacak mı zannediyorsun? Ben size diyeyim net bir altı ayı var iyileşmesi için." diyen Kuzeyle beraber tekrardan hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Altı ayım mı vardı benim şimdi iyileşmek için. Altın ayın her gecesi depresyon muydu? Allahım sen şu kuluna yardım et benim depresyonum normal bir depresyon değildi ki kalkıp sadece ağlayayım. Daha ilk günden yan komşularım duyduysa altı ayda tüm dünya haberdar olurdu. Hayat benim için şimdi bitti işte.

Hönküre hönküre ağladığımı gören Cansu olaya hemen el attı. Gözlerini belerte belerte Kuzeye doğru "Saçmalama istersen abicim. Nerde görülmüş altı ay depresyon. Herkes kendi hayatına bir şekilde devam ediyor. Hem sarışın renkli gözlü dehşet bir kızsın ee fiziğin de taş gibi. Senin elde edemeyeceğin erkek yok be." diye beni teselli etmek için fiziksel özelliklerimden giren Cansu bilmiyordu ki erkolarla hiçbir zaman yıldızımın barışmadığını...

"Ya ben iki yıllık ilişkileri var diye öyle dedim. Kız bu ilişki için şehir değiştirip gelmiş. Artık travmaları olacak hiçbir erkeğe güvenemeyecek. Eee sonu da belli yani. "Yavaş yavaş kesilen hıçkırıklarımla beraber Kuzeye döndüm. "Neymiş acaba benim sonum psikolog Kuzey Bey?"

"Ne olacak artık erkeklerden bir verim alamadığın için kızlardan hoşlanmaya başlayacaksın. Lan bu benim için kötü olur. Senin sevgililerinden hoşlanırsam ne olacak? Ben şıpsevdi bir adamım. Tamam sakin olun ben Psikolog Kuzey Demir olaya hemen el atıyorum. Seni altı ay içinde evermemiz gerekiyor. Ve bu işi de en güvenebileceğin insan yani ben yapacağım." Kuzeye şok içinde bakarken hangi duyguyu hissetmem gerektiğin anlayamıyordum. Dengelerimi bozmuştu lanet adam.

Cansuyla ben gözlerimizi devirip Kuzeye onaylamayan bakışlar atarken Miya bunu muhtemelen evdeki sağlığı için destek verircesine sesler çıkarıyordu. Evde herkes farklı düşüncelerdeyken ortamın sessizliğini bir mesaj sesi bölmüştü. Cansunun telefonundan gelen mesajla Cansu korkarak ayağa kalkmıştı. " Eyvah Abim eve gelmiş ve bizim ne haltlar yediğimizi soruyor." diyip Kuzeyi kalkması için çekiştirmeye başladı. " Hadi çabuk ol eve gitmemiz gerekiyor." Kuzey de gözlerini devirerek kalktı. "Ya bakma öyle küfür etmeden küfür etkisi yaratacak mesajlar atmış diyorum. Bu ne demek çok iyi biliyorsun."