The Babysitter 2 | Hyunlix ✓

Bölüm 12: "Kedicik"

✧

Lütfen desteklemeyi unutmayın 🫠🫰🏻

⋆｡˚ ❀ * ࿐ ࿔ ˚:⋆ ✧･ﾟ

Hyunjin'in şirkette birikmiş çok fazla işi vardı. Bu yüzden o gün Felix'i gönderdikten sonra eve geç gelmişti. Geldiğinde çoktan bebeği de, eşi de uyuyordu.

Sonraki sabah da çok erken çıkması gerekiyordu aslında. Ama Felix, Hyunjin giyinirken uyandı. Yatağın içinde, yorgana sarılı bir şekilde kıpırdandı. Yavaşça doğruldu, gözlerini ovaladı.

"Sevgilim, şimdiden gidiyor musun?"

Hyunjin kravatını bağlamaya çalışırken gülümsedi, uyku mahmuru eşinin yanına oturup uykulu gözlerinden öptü. "Maalesef bir tanem. İşleri yetiştirmem lazım."

"Kahvaltı?" Bir yandan karşısında oturan eşinin kravatını eline aldı, bağlamaya başladı.

"Şirkette yapacağım, beş dakikaya çıkmam lazım."

"Akşam?"

"Akşam... Sanırım yine geç geleceğim. Üzgünüm bir tanem. Kısacık bir süre böyle idare et olur mu? Telafi edeceğim."

"Sorun değil..." Felix de o esnada eşinin boynuna kravatı bağlama işini bitirmişti. Eşinin omzunda olmayan tozları da yalandan silkeledikten sonra gülümsedi. "Hazırsınız, bay Hwang. Yine çok yakışıklı oldun..."

"Öyle mi?" Hyunjin gülümsedi. Başını yavaşça yana çevirdi. "Bir şey kokuyor gibi."

"Bir şey m-" Felix de başını o yöne çevirdiğinde Hyunjin bir anda Felix'e döndü, dudakları çarpışırken öpüştüler.

"Kiraz kokulu sevgilim kokuyormuş. Mis gibi." Dudaklarına ufak bir öpücük daha kondurup odadan ayrıldı.

Felix, Hyunjin'in arkasından kendini yatağa bıraktı.

Neredeyse bir yıl olmuştu. Hyunjin'in sevgilisi, bir süredir de eşiydi. Aynı zamanda bebeğinin de babası olmuştu.

Ve Hyunjin bir yıldır, Felix'i doğru düzgün üzmemişti bile. Ona karşı çok hassas yaklaşmıştı hep, sanki kırılmasından korktuğu porselen bir bebekti.

Felix bir çocuk gibiydi hala. Hyunjin'in bir değil, iki bebeği vardı hayatları buluştuğundan beri. Bebeği, bebeğine bebeği gibi bakan öbür bebeği...

✧

Jae ve teyze ile beraber hoş bir kahvaltı yaptı Felix. Ardından bir yıldır yaptığı rutin işlerine koyuldu. Tek farkı, Hyunjin'in gece geç gelmesiydi.

Hyunjin gece geç gelmekten nefret ederdi. Rutinlerine bağlıydı. Akşam yemeğini ailesiyle yemek, yemekten sonra beraber vakit geçirmek gibi alışkanlıkları vardı. Bunları yapamadığında, genelde huzursuz olurdu; bir yanı eksik hissederdi.

Felix yine onu görmeye gitmek istiyordu. Ama dün yaşananlardan sonra Hyunjin onu kibarca uyarmıştı. Balayı için aldığı izinde biriken işlerini halletmesi gerekiyordu.

Hayır Felix... Dedi kendi kendine. Kocaman adam oldun. Olgun davran ve kocansız bir gün olsun geçir...

Öğleden sonra ziyaretine gelen dostları ile hoş bir masa kuruldu. Teyze Jae ile ilgilenirken, üçü salona oturdular.

✧

"Ee..." Dedi Seungmin meraklı bir tavırla. Erkek arkadaşları yanlarında olmadıkları için epey rahatlardı. "Nasıl geçti balayı?"