Chapter 28

24.2K 941 281
                                    





Nagising ako na nasa loob na ako ng kwarto ko dito sa mansion namin mag asawa. Naramdaman ko din na may bimpo sa noo ko kaya tinanggal ko muna iyon bago ako bumangon.

Nabigla pa ako dahil nakita ko si Grei na nakaupo ilang sa couch ko at seryosong nakatingin sa akin. Hindi na sya mukhang wasted dahil maayos na ang itsura nito ngayon.

"What happened?" - I groggily asked her, leaning my back on the headboard.

"You passed out after we talked in the office," - she answered coldly.

Tumayo na sya at nag pamulsa sa slacks nya saka ako nilapitan.

"Are you feeling better?" - she asked with a clenched jaw. "You didn't tell me you're sick."

"Maiisip ko pa ba iyon sa kalagitnaan ng mga nangyayari?" - hindi ko mapigilan na itanong sa kanya.

I'm hoping to see the slightest light in her dark eyes, but nothing crosses there. She was just plainly looking at me.

"Take a rest. We'll talk when you're fine," - she said, turning around.

I grip the duvet and bite my lower lip. I'm annoyed.

"If it's about the divorce, then don't expect me to talk to you," - I stubbornly said. 

She stopped on her track and heaved a sigh. I want her to know that I'm not really going to say yes to her. She can move on all she wants, but she'll stay as my wife. She loves me; that's what matters to me right now, and her love is the one motivating me to keep holding on to our falling marriage.

Pag bukas at sarado nalang ng pinto ang narinig ko.

Iniwan na naman nya ako.

Bumalik ako sa pag higa at minasahe ang ulo ko dahil medyo sumakit na naman kasi. Hindi ko namalayan na nakatulog na ulit pala ako kakatitig ko sa ceiling. At sa muling pag gising ko ay maayos na talaga ang pakiramdam ko.

Umalis na ako sa kama at nagpunta sa banyo para linisin ang sarili ko. Pag labas ko ay may nakita akong maid na nag lalagay ng tray ng pagkain sa center table.

"Pinahatid po ni ma'am Daniele. Kumain daw po kayo."

Gusto kong matawa. She wants to divorce me, but she's acting like this.

"Na saan sya? Kumain na din ba sya?"

"Opo ma'am tapos na po. Ngayon po nasa lawn sya, may kausap."

Kumunot ang noo ko. "Sino?"

"H-Hindi ko po alam. Babae po e."

I dismissed her and frowningly sat on the couch and stared at my food. My jaw clenched as I picked up the utensils and took a bite. It's delicious and really good to gain my energy back, but the mere thought of my wife talking to another woman while I'm sick here is making me lose my appetite.

Hindi ko naubos masyado ang pagkain ko pero uminom pa din ako ng gamot at lumabas na ng kwarto.

I tied my hair in a messy bun and made my way downstairs wearing my white floral dress and my white Gucci sandals. 

They can talk in the living room; it's too spacious, but why do they need to be on the lawn?

"Good morning, ma'am." - bati ni Butler Joe. "Maayos na po ba ang pakiramdam nyo? Nag alala ho si--k-kami..oo kami nuong nahimatay po kayo."

Ngumiti ako sa kanya at tinapik ang balikat nya.

"I'm fine. Salamat po sa pag asikaso sa akin."

"Po? Asikaso?"

Lowkey Enchanted 🍀Where stories live. Discover now