ZOR

2.BÖLÜM-SESSİZ ÇIĞLIKLAR

Talihsizlikler hep benim başıma gelirdi.
Şanslı bi insan olduğum söylenemezdi ben talihsiz doğmuştum ölüme doğmuştum küçükken keşke ebebeyinlerimi seçebilseydim diye düşünürdüm ama aslında geleceğimizi biz seçiyorduk annem benim ve kendi geleceğini seçmişti. Bende kendimin ve ilerdeki çocuğumun geleceğini seçicektim. Tabi hayat bana başka talihsizlikler vermesse.

Gözlerimi açtığımda beyaz bi tavanla karşılaştım.Yumşak bi yatakta uzanıyordum. Midem bulanıyor,başım dönüyordu.

Yataktan kalkmak istediğimde başıma giren ağrıyla ayağa kalkamadım elimle şakağımı ovuşturdum "neredeyim ben" uzun süredir su içmediğim için pürüzlü çıkan sesimle kafamı kaldırıp etrafa bakmak istedim ama başıma şiddetle giren ağrı buna izin vermedi.

"güvendesin" duyduğum kalın erkek sesiyle şaşkınlıkla başımı kaldırıp karşımda tekli koltukta ayak ayak üstüne atan sesin sahibine baktım.

Ancak başıma yine giren ağrıyla acıyla inleyip anlımı ovuşturdum. Yanıma doğru yaklaşan adım sesleri duydum.

Görüş açıma giren ayakkabının sahibi eğilip yüzüme uzandı ve
"yavaş ol biraz dinlenmelisin arven" dedi. Bu adamda kim di?
"sende kimsin be! adımı nereden biliyosun?" yutkundum bayılmadan önce olanları hatırladım.
"burada ne işim var,burası neresi"

"sakin ol" beni sakinleştirmek istercesinine elinin tersiyle yanağımı okşadı.
"Güvendesin korkma biraz dinlenmelisin ondan sonra konuşuruz" elini itekledim.
"Evime gimeliyim"
küçükte olsa bi evim vardı ve kafede  garsonluk yaparak geçimimi sağlıyordum.

"Zaten evindesin" dedi sakince. Ne saçmalıyordu bu adam.
"Anlamadım?" dudakları iki yana kıvrıldı.
"Anlıycaksın güzelim"

"ne saçmalıyosun sen be!" dedim kısılan sesimi yükselterek, hızla ayağa kalktım. Ama beni kolumdan tuttu "bırak beni!" sinirle kolumu ondan çekmeye çalıştım. Ama çok güçlüydü "ne istiyosun benden sapık herif bıraksana beni " dedim, sinirle.

"sakin ol sana zara vermek istemiyorum."

Sinirle, "o zaman ne istiyosun benden?"  Diye sordum. Başım dönüyordu.
"Seni istiyorum." ne saçmalıyordu bu adam?

"ne diyosun be!" diye ciyakladım. Şu an ismini bile bilmediğim adam beni istediği söylüyordu. Nereye düşmüştüm ben böyle?
"haklısın kafan karışık ama şu an iyi değilsin dinlendikten sonra konuşalım."

"henüz ismini bile bilmiyorum,Seni tanımıyorum bile beni kaçırdın resmen! bu bi suç" dedim burnumdan solurken.
"Ben senin hakkında çok şey biliyorum Ve evet seni kaçırdım" pis pis sırıttı. Bu adam resmem manyaktı. Dikkati dağılmışken kapıya doğru koştum, kapıyı açıp merdivenlerden aşşağı inerken yardım çığlıkları atıyordum.

"yardım edin! kimse  yokmu yardım edin!" koşarken hızla nefes alıp veriyordum. Peşimden geldiğini ayak seslerinden anladım.

"Arven!" diye kükredi,
"kaçma buraya gel "
"imdat" diye çığlık attım. Merdivenlerin sonuna geldiğimde dış kapıya yönelicektimki beni yakaladı ve sıkıca sarıldı. "Bırak beni aşağılık herif bırak!" sesimi duyan kimse yoktu, kocaman evde sesim yankılanıyodu.

"Asla ama asla seni bırakmam!"

gözümden yaşlar akıyordu. Çırpınıyor, kaçmaya çalışıyordum. Ayağımla bacak arsına tekme attım. Acıyla inleyip beni bırakınca kapıya doğru koştum. Kapıyı ne kadar zorlasam da açılmıyordu, kilitliydi."arven " dönüp  boğukça inleyen adama baktım."sana zarar vermiğcem"

Yan tarafta bulunan masanın üzerindeki vazoyu aldım ve havaya kaldırdım. "Yaklaşma!" dedim tehtitkar bi tonda. Ellerini havaya kaldırdı, bana doğru çevik bi hareketle atıldı ve bana sıkıca sarıldı. Elimdeki vazo yere düşüp kırıdı.

Sinirle göğüsünü yumruklamaya başladım. "Bırak beni bırak!"
"sakin ol" dedi ve çenesini başımın üzerine koyup saçlarımı öpüp koklamaya başladı.  Gözyaşlarım istemsizce gözlerimden firar ederken  deli gibi hala göğüsünü yumruklmaya devam ediyordum. "bırak, bırak beni!"
o ise hala bana sıkıca sarılıyor asla bırakmıyordu. Bi kadın bize doğru yaklaştı bunca zaman evde tek değildik ama kimse yardım çığlıklarımı umursamamıştı.

Elinde iğne görünce bağırmaya başladım belki biri sesimi duyar diye "imdatt!" çığlığım boğazımı parçalıyacak cinstendi.
"Şş geçicek"
Diye mırıldandı kulağımın arkasından.

ben tutulurken kadın bana iğneyi vurdu baş ağrımla beraber tatlı bi acı hissettim. Ayaklarım beni taşıyamaz bi hale geldi ve yorgunlukla üzerine yığıldım.