Love Series 1: Love without Fear

CHAPTER 23

Sobrang awkward ng dinner na nagyare, walang imikan at tanging kubyertos lamang ang ingay na aking naririnig. Kahit tahimik ay ramdam ko parin ang ibang tensyon mula sa nanay ni Jace.

Hindi n'ya ako gusto, iyon ang sigurado ko. The way she looked at me basang-basa ko ang nasa-isio n'ya. Maliit at tingin n'ya sa kagaya ko.

"Son can I talk to you later?" nabasag ng ama ni Jace ang katahimikan ngunit sinagot lang 'yon ng tango ni Jace.

Masyadong seryoso ang mga tao rito, now I know kung bakit mas pinipili nalang ni Kace na mag-isa sa condo n'ya. Jace is opposite of his family.

Sa totoo nga ay hindi kopa sila lahat nakikilala dahil pagka-upo namin sa hapag ay kumain agad ang nanay ni Jace na sinundan naman ng asawa nito at anak.

Natapos ang dinner at kagaya ng inaasahan ko ay naiwan kami ni Lola at ng kapatid ni Jace na panganay sa sala. Sobrang tahimik namin at walang nakibo.

"Apo, mag babanyo lang ako" tumingin ito sa ate ni Jace para tanungin kung saan ang cr at magalang namang sinagot nito si Lola.

Nilibot-libot ko muna ang aking tingin sa kabuoan ng bahay ng mga magulang ni Jace hanggang sa may humarang sa aking harapan, nawala ang kahit na anong emosyon s aking mukha ng makita ko kung sino it.

"Can I talk to you, Ms. Eschoto?" may taray ang himig ng boses ng Ina ni Jace, oero kahit ganoon ay magaling ako tumango at sumunod kung sa Garden nila.

"No need to sit, Ms. Eschoto. I want to be honest; I don't like you for my son." hindi naman na ako nagulat dahil halata naman sa tinginan n'ya palang.

"What do you want then, Mrs. Santos?" ngumisi ito sa akin at hinawakan ang aking balikat.

"Bata ka pa, hindi ka bagay sa anak ko sa totoo lang. Sakit lang sa ulo ang mabibigay mo kay Jace, marami akong pangarap para kay Jace at hindi isang kagaya mo ang tutulong sa kanya para maabot ang mga pangarap n'ya sa buhay, pangarap na gusto rin namin maabot n'ya. You're just hindrance for my son. Sa estado mo na 'yan pera lang ang gusto mo, so how-"

"Pa-prangkahin ko na ho kayo, galing po ako sa mahirap na pamilya, wala akong kinilalang ama at tanging lola ko lang ang nagpalaki sa akin, ang nanay ko po ay palaging wala simula ng lumaki ako. Siguro nga ho ang kagaya kong galing sa hirap ay mukhang pera sa paningin n'yo, pero mali ho kayo. Mahal ko si Jace at hindi mapapantayan ng pera n'yo ang pagmamahal ko sa kanya. Kung hindi n'yo po ako tanggap para sa anak n'yo... pasensya na po pero hindi po 'yon sapat na dahilan para iwan ko ang anak n'yo. Siguro nga po ay magiging hadlang ako para maabot n'ya ang pangarap n'ya, pero isa lang ang sinisiguro ko kaya po ni Jace na abutin ang pangarap n'ya, baka nga po kahit wala kayo ay kaya n'yang tumayo sa sarili n'yang paa. Mukhang hindi n'yo pa po kilala ang anak n'yo para sabihin lahat ng 'yan." isang sampal ang ginawad nito sa aking pisnge na kinatabingi ng aking ulo.

"Wala kang alam! Kilala ko ang anak ko dahil anak ko s'ya. Mga mukha kayong pera lahat, diba pera lang naman talaga ang gusto n'yong mahihirap sa aming mayayaman, sige nga... anong mukhang ihaharap mo kapag kasama mo ang anak ko? Wala! dahil ang isang katulad mo ay nanlilimos lang naman, mang-gagamit lang naman kayo! For sure ang ina mo ay isang puta dahil wala kang nakilalang ama, are you a whore? Kaya ba malakas ang loob mo dahil nakama kana ng anak ko, bayaran ka siguro at ginagamit ang yaman ng anak ko para makapag-aral. Ang kagaya mo-" wala na akong narinig sa mga sumunod na sinabi nito dahil may tumakip sa aking tenga at mahigpit akong niyakap.

Naka-yuko ako at panay tulo ang aking luha dahil sa aking mga narinig, wala akong naging sagot dahil kahit galit na galit ako ay nirerespeto ko parin s'ya blang ina ni Jace. Sobrang below the belt ng mga salitang narinig ko galing sa ina ni Jace pero kahit anong mangyare ilalaban ko ang pagmamahal ko sa kanya.

Hinatid kami ni Jace sa bahay at sobrang tahimik ng byaheng nangyare maski si Lola ay hindi na nagawang mag-tanong kung bakit nagmamadaling umuwi si Jace, panay ang punas ng ko ng aking luha para hindi lang mapansin ni Lola pero nakakainis dahil kusa talagang tumtulo ang luha ko.

"Usap muna kayo, apo. Huwag kayong matutulog ng hindi nagkakaayos." tumango ako kay lola saka lumabas ng bahay, nakita ko agad si Jace na naka-sandal sa kanyang kotse at naka-tingin sa akin.

Lumapit ako sa kanya at tumayo sa kanyang harapan, namumula na ang kanyang mga mata dahil pati s'ya ay naiyak narin siguro dahil sa nangyare.

"I-I'm sorry, alam ko na may chance na mangyare 'to pero tinuloy ko, fuck! Dapat hindi kita dinala sa bahay dahil alam ko naman na ayaw sayo ni Mommy, sorry. kasalanan ko kung bakit ka umiya, sorry. I-I accept kung magagalit ka saakin, but please... 'wag mo akong iwan, Princess. Hindi ko kaya kapag nawala ka saakin, masyado na akong nahulog sa'yo... hulog na hulog na ako at hindi ko alam kung kakayanin ko pang bumangon kapag nawala ka saakin. MParang awa mo 'wag mo akong iwan. I'll do my best, I can be a better boyfriend for you, I can change, I can be your slave. Pwede mo akong saktan basta 'wag mo akong iwa-" umiiyak akong yumakap sa kanya.

"I love you so much, Darling. Mahal na mahal kita, Jace. Hindi sapat na dahilan ang nagyare ngayong araw para iwan kita, hindi ako mababaw na tao para gawing dahilan ang bagay na 'yon at iwan ang lalaking mahal ko." narinig ko ang hagulgol nito at mas humigpit ang yakap s aain.

"Fuck! I'm such a lucky asshole for having you, Baby. Hindi na kita pakakawalan, ngayon pa na patay na patay na ako sa'yo. Never, akin kana simula ng mahalin mo ako."

_strwbrgirl

Sabay-sabay mag-taas ng paa ang nagalit sa mother ni Jace!