"Hayal ettiğimden daha da güzel bir gelin oldun Asuman Karalı. Kalbim kalbine mezara kadar mühürlü, hiç bir güç sana olan bağlılığımı delemez yada zedeleyemez. Sen benimsin, ben seninim. Sen benim alın yazımsın, yüce Allah'tan bir hediyesin. Ben hed...
"Ne derdin var Allah aşkına senin o parfüm şişesiyle?" Gömleğinin yakalarını ilikliyordu bir yandan da. Aynada kendine şöyle bir baktıda Zehra'yı fena düşürecekti kendine.
"Parfümü akıtıyor lan. Dik koysam da akıyor, o kadar para verdim. Ben bir daha alır mıyım oğlum bu parfümü?"
"Sikseler almazsın." Ömer jilet gibi giyinmiş bir halde ikiliye odaklandı. Kendi Evlerindeydiler ve ara holün orada toplaşmışlardı.
"Beni nasılda tanıyor ama." İsmail parfüm şişesini portmantonun raflı kısmına fırlatmadan önce boyun bölgesine pıslatmıştı.
"Hayır yani şerefsiz bir de güzel kokuyor." Kabul etmesi gerekliydi şişesi bir boka yaramayan parfümün bile kokusu çok cazibeliydi. "Bana da ver bari de güzel kokayım." Ömer son kez saçlarını düzenlerken İsmail fırlttığı yerden şişeyi çıkarıp Ömer'e attı. "Al biraz herif gibi kokarsın."
