YİN YANG (Drarry)

7.Bölüm

Bu bölümden itibaren benim uydurmalarım dahil olan bölümlere geçiyoruz(büyüler hariç). Bir de hikayede olaylar savaştan sonrayı konu alıyor.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Harry

Sabah üstümdeki ağırlıkla gözlerimi açmıştım. Yavaşca gözlerimi araladığımda Draco'nun üzerimde olduğunu görmüştüm. Bana sarılmıştı. Tabii ben de ona sarılmıştım. En kısa sürede yalnız kalıp düşünmem gerekiyordu. Bitti sandığım hislerimin bitmediğini artık anlamıştım. Çünkü şu an heyecanlanmamın başka açıklaması olamazdı.

Bir kaç dakika sonra Draco yavaştan kıpırdanmaya başlamıştı. Uyanıyordu yavaştan. Gözlerini açıp bir süre etrafı inceledi. Nerede olduğunu algıladıktan sonra kafasını kaldırmıştı. Gözlerini irice açıp bana bakmaya başlamış sonra da aniden benden uzaklaşmıştı.

"Ne yaptığını sanıyorsun, Potter?!"

"Pozisyonumuza bakacak olursak ben pek bir şey yaptığımı sanmıyorum. Üzerimde olan sendin. Seni tutup kucağıma çekecek değilim heralde."

"Bilemeyeceğim artık."

"Yok artık."

"Neyse ne. Kalkalım artık. Daha çok işimiz var." Konuşurken bana bakmıyordu. Galiba utanmıştı. Ben de sırıtmamı görmesin diye yüzümü diğer tarafa çevirmiştim.

Aşağıya inip kahvaltımız yaptıktan sonra Andromeda ve Teddy'le vedalaşıp Malfoy malikânesine cisimlenmiştik. Şu an terkedilmiş görünen oldukca ürkütücü ve korkunc Malfoy malikanesinin önündeydik. Burası ikimizde de derin yaralar açmıştı. Draco'ya dönüp konuşmuştum.

"Evde kimse yok mu?"

"Hayır, annem buraya dönmek istemedi."

"Anladım. Kendini nasıl hissediyorsun?"

"Bilmiyorum. Peki sen?"

"Gergin galiba... Hazır mısın?" Derin bir nefes almıştı.

"Eh olabildiği kadar. Girelim artık." Asasını kilite yaklaştırıp bir şeyler fısıldadıktan sonra kapılar gürültüyle açılmıştı.

"Ne büyüsüydü o?"

"Malfoy ailesine özel bir şey. Sadece Malfoy hânesinin üyeleri bilir."

"Öğrenmem için ne yapmam gerek peki?" Diye sorduğumda bana yan bir bakış atmıştı.

"Malfoy ailesinin son varisi olduğuma göre benimle evlenmen gerek, Potter." Demesiyle tükürüğüm boğazıma kaçmıştı. Öksürük krizine girmemle bana dönmüştü. Şu an kalbim kulaklarımda atıyordu. "Heey sakin ol, sadece şaka yapmıştım. Şakası bile bu hâle sokuyorsa gerçek olma ihtimali ölmene sebep olur galiba..."

"Malfoy!"

"Efendim."

"Sus!"

"Tamam tamam geçelim hadi." Dediğinde yavaştan içeri girmeye başlamıştık. Yine bir kaç büyü fısıldadıktan sonra eve girebilmiştik sonunda. İçeriyi fazla incelemek gelmemişti içimden. Draco da benim gibiydi muhtemelen. İkimiz için de bir çok kötü anıyı barındırıyordu bu yer.

"Nereye gideceğiz?"

"Beni takip et dedikten sonra merdivenlerin olduğu kısıma gelmiştik. Merdivenlerin altına doğru gitmiştik. Burada sadece dümdüz bir duvar vardı.
Elini kaldırıp duvarın üzerinde gezdirdikten sonra bir büyü fısıldadı.

"Dissendium!" Büyüyü söyledikten sonra önümüzdeki duvarın bir kısmı içe çöktükten sonra iki yere ayrılıp kenarlara çekilmişti.

"Evinizde gizli bir geçit mi var?"