𝗘𝗩𝗥𝗘𝗡𝗟𝗘𝗥𝗶𝗡 𝗙𝗘𝗟𝗔𝗞𝗘𝗧𝗶 [𝗙𝗮𝗻𝘁𝗮𝘀𝘁𝗶𝗸]

NELER OLUYOR?

Başladık.

Saçlarını da o işe yaramaz herifi yolmuştu zaten ona acıyordum. Dağılmış haline ve azı beş karış açık gıybetçi teyzelere dönüp bakmadım. Yürüdüm, kapıyı açtım ve çıkıp gittim oradan.

Göz yaşlarım yanaklarımı ıslatırken, süzülüp giderken sertçe yutkundum. O an kendime çocuk olduğumu hatırlattım. Başımı açık mavi gökyüzüne çevirdim.

En sevdiğim şeyi yapacak bulutlardan şekil bulacak, gökyüzüne masal anlatacaktım. Hep böyle sakinleşirdim. Beni gökyüzü sakinleştirirdi...

O zamanlar gökyüzüne baktıkça ferahlardım çocuktum. Şimdiyse secdede ferahlıyorum büyüdüm.

Her ne kadar kabul etmek istemesem de büyümüştüm.
Sırtımda hafif bir dokunuş hissedince gözlerim kocaman oldu.

Hay ananın elinden öpeyim!

Ben yine dalıp gitmiş miydim?!

********

"Meleğim..." kısık sesi dudaklarını kavururcasına çıktı.

İsmimi ondan duymak farklı hissetiriyordu.

Parmaklarımın başka bir el tarafından avuçlandığını hissedince gözlerim kocaman oldu.

Elime hafif dokunuşlar yapan parmakları yüzünden kalbim yine tüm ramazan davulcularını toplamıştı.

Gümbür gümbür atıyordu adeta ağzımda.

Ben daha ne olduğunu anlamadan tuttuğu elimi ve kenetlenmiş ellerimizi arkama aldı belimi sert olmayacak şekilde kavrayıp bakmaya doyamadığım bakışlarını gözlerime sabitledi.

Bedenim kollarının arasında titriyordu.

Beni kendine çekince sertçe onun göğsüne çarptım.

Kendimi onun göğsünde bulmuştum. Nefesim kesiliyor, avuçladığı ellerim terliyordu.

Oysa kendinden emindi.

Yaptığından dolayı pişman olmasını bekledim bakışlarında ufacık bir pişmanlık aradım ama yoktu.

Ne elimi tuttuğu için, ne gözlerime buluşan gözleri için nede kavradığı belim için pişmandı.

Sesimin titremesine engel olamayarak konuştum. "Namaz kılmam gerekiyor." kollarının arasından kurtulmak için hamle yaptığımda belimi daha fazla kavradı.

Sert tutuşu kalbimi tekleti hele sözleri...

Beni yerle bir etmişti. "Bende karımla vakit geçirmek istiyorum." dedi arzu dolu bakışlarla.

Ah o bakmaya kıyamadığım gözleri, çok güzellerdi.

Ya tutmaya korktuğum elleri avuç içimdeydiler.

Hep merak ettiğim kokusunu ise soluyordum.

Bakışlarından ürpererek geri çekilmek için hamle yaptım bu defa.

Korkaklığıma gülerek karşılık verdi.

Aman Allahım o hayallerimi süsleyen gülüşü gerçekten bana mıydı?

Kendimde değildim ve parmaklarımı okşayan elide bana hiç yardımcı olmuyordu.

Tek bildiğim kalbimin deli gibi atığıydı.