The Day We Became Friends ♡ ft. Bankzitters ♡

-10-

POV: Milly

De arts is net geweest. Hij zei dat het allemaal gewoon goed komt, zo voelt het niet maar oké. De arts heeft ook verteld dat ik deze nacht sowieso moet blijven slapen. En er mag ook iemand blijven. De jongens zitten me nu de hele tijd aan te kijken. Ik zie dat vooral Milo en Matthy kijken.. Ik ben nu dus ook aan het bedenken wie ik het liefst bij me heb. En ik hoop vooral niet dat degene die ik niet kies niet teleurgesteld is.. Ik hoop het zo. Ik denk dat ik liever Matthy bij me heb.. Hij weet meer van de situatie dan Milo en ik ben bang dat Milo allemaal vragen gaat stellen.. "Matt?" Matthy kijkt op en vraagt "Ja Milly? Wat is er?" Ik zie dat hij verwachtingsvol naar me kijkt. "Zou jij willen blijven?" Ik kijk daarna meteen Milo aan en zie zijn gezicht vertrekken. Daarna kijk ik meteen weer naar Matthy, ik zie dat hij me glimlachend aankijkt. "Ja tuurlijk Milly!" Ik zucht "Dankje Matthy" Ik zie dat Milo weg wil lopen. "Miel? Kan ik even met je praten?" Hij draait zich om en kijkt mij aan met een boze blik.. "Ja oké" Ik kijk de jongens een voor een aan. "Kunnen jullie dan even gaan?" Vraag ik. "O eh ja tuurlijk" zegt Rob uit eindelijk. "Fijn dankje!" Ze lopen allemaal de kamer uit.

"Milo? Is er iets?" hij komt naar mij toe gelopen. "Ja er is iets! Waarom kies je bij alles Matthy? Zijn wij niet goed genoeg ofzo?" Ik schrik van de boze toon. "Milo.. Het is niet dat ik niet wil dat een van jullie bij mij blijft.." "WAT is het dan?!" Ik voel dat ik sneller begin te ademen. "M-Milo.. Doe alsjeblieft even rustig.." "Wat is het dan Milly?! Vertel het dan dan kan ik het begrijpen.." "Het is zeg maar.." Hoe moet ik dit uitleggen? "Matthy weet meer van de situatie tussen mij en mijn vader, en ik zou het niet fijn vinden als iemand er bij is die iets minder weet. En dat is echt niet om jou echt niet Miel" Ik kijk Milo aan en hij lijkt al iets rustiger. "Oké, ik begrijp het sorry dat ik zo boos deed. Jij kan er ook helemaal niks aan doen." "Ben je ook niet boos op Matthy?" "Nee tuurlijk niet joh waarom zou ik boos zijn op hem?" Ik zucht. "Weet ik eigenlijk ook niet" Ik kijk Milo aan en vervolg mijn zin. "Dus het is weer goed?" Milo kijkt terug. "Ja tuurlijk" Hij loopt naar me toe en geeft me een knuffel. Voor mijn gevoel een iets te lange..

Als we uit de knuffel komen zie ik Matt staan, Hij kijkt me gebroken aan. Als hij ziet dat ik naar hem kijk herpakt hij zichzelf snel, Hij glimlacht gefaked en zegt. "Ik had m'n spullen opgehaald en ook wat spullen voor jou Milly!" Ik kijk hem volgens mij iets te lang aan waardoor Milo vragend naar mij kijkt, Dus zeg ik uiteindelijk maar. "Dankje Matt!" "Zijn jullie trouwens klaar met práten of stoorde ik?" Ik hoor dat hij de nadruk op praten legde, en ik schrik een beetje.. Uiteindelijk na een lange ongemakkelijke stilte, antwoord Milo "Ja we waren klaar. Zijn de andere jongens er nog?" Matthy kijkt hem geërgerd aan en zegt "Ja die zijn alweer terug bij cdh." "Oh oké dan ga ik ook maar naar huis. Ik zie jullie morgen wel weer. Sterkte Milly!" Ik kijk hem na en zeg uiteindelijk - Nog een beetje verbaast van het gesprek van zonet - "Ja doei Miel! Tot morgen." Nadat ik dat heb gezegd klapt de deur dicht.

"Matt? Is er iets?" Hij draait zich om en gaat bij mijn bed staan. "Nou. ehm. Het is zeg maar, Ik heb het gevoel dat Milo je leuk vind enz.." Ik kap hem af. "Is daar iets ergs aan dan?" Hij schrikt en kijkt mij aan. "Nee niet perse maar ja.. Milo staat bekend als vrouwenverslinder.. En ik wil niet dat hij je pijn doet ofzo.. Snap je?" Hij zegt het echt heel schattig.. Hij moest eens weten.. Dat ik niet Milo maar hem wel zie zitten.. "Geen zorgen Matt, Komt goed." "Oké als jij het zegt.." Ik kijk om me heen of ik een klok kan spotten, Wat natuurlijk niet lukt. "Matt hoe laat is het eigenlijk??" Matthy kijkt op z'n horloge. "Het is nu Kwart voor negen." Nu snap ik dat ik wel moe begon te worden.. "Oooh oké" "Milly?" Matthy kijkt me verwachtingsvol aan waardoor ik in de lach schiet. "Jaa? Wat is er Matthy?" Hij twijfelt over wat hij wil gaan zeggen en zegt uiteindelijk. "Ik heb m'n laptop meegenomen.. Zullen we een film kijken ofzo?" Hij kijk me zo afwachtend aan. "Ja tuurlijk!" Ik schuif meer naar de rand van het bed en klop naast me. "Kom er gezellig bij." Matthy pakt zijn laptop uit zijn tas en komt naast mij zitten op het bed. "We kunnen ook een serie kijken? Kunnen we vaker kijken.. Nee laat maar we kijken wel gewoon een film." Zegt Matthy.. Hij zei dat hij wel vaker met mij een filmpje wou kijken?? Omg! Ik herpak mezelf snel en zeg. "Nee joh serie is ook goed, gezellig toch?" Matthy kijkt mij aan en ik zie dat zijn wangen rood beginnen te worden.. "Oké Milly dan kijken we een serie." We kiezen een serie en kijken een aflevering. Ik heb mijn hoofd op de schouder van Matthy gelegd en voel uiteindelijk mijn ogen zwaar worden.. Matthy heeft het door dat ik bijna slaap en klapt de laptop dicht. Hij wil opstaan maar ik pak zijn arm. "Je mag ook gewoon hier blijven liggen hoor, anders moet je nog zo'n bed uitklappen enzo dat heeft ook geen zin. En dat duurt veel te lang." Ik voel mezelf rood worden. Wat heb ik nou precies gezegd? Dat hij bij mij mag liggen. Oh god wat gaat hij nu wel niet van me denken? Dat ik raar ben? Waarom heb ik dat nou weer gezegd? Zo dom! "Oh oké als je het echt niet erg vind." Ik zie dat Matthy niet naar mij durft te kijken.. Ziet hij mij dan ook wel zitten? Zou hij mij misschien ook leuk beginnen te vinden? Oh My God Mil hou op met piekeren! "Nee joh is niet erg leg je laptop maar gewoon op het kastje." Ik besef nu pas dat ik zijn arm nog vast heb. Hij draait zich iets zodat hij de laptop op het kastje kan leggen. En zonder dat ik het door heb zakt mijn hand naar zijn hand. Ik voel een soort schok en ik heb het gevoel dat er in mijn maag een stuk of 100 vlinders zich verzamelen. Zou je dit voelen als je verliefd bent? Ik weet het eerlijk gezegd niet.. Maar als dit het gevoel is dan wil ik dat het nooit meer stopt. Ik zie dat Matthy naar mij staart terwijl ik in gedachtes was.. Ik schrik ervan en laat zijn hand los. Ik ben blij dat het donker is want anders had hij nu gezien dat ik helemaal rood ben...

Matthy komt naast mij liggen, en zonder dat ik er controle over heb ga ik iets dichter bij hem liggen. Onze handen raken elkaar weer een seconden en weer voel ik die schok. Zou hij dit ook voelen? Hij steekt zijn arm uit als gebaar dat ik met mijn hoofd op zijn schouder mag gaan liggen. Wat ik ook doe. Ietsjes later wanneer ik bijna in slaap gevallen ben voel ik zijn hand door mijn haar gaan. Dat doe je toch niet zomaar? Met die gedachtes val ik in slaap.

~~~~~~~~~~~~~

Ja ja mensen dit was hem alweer hoofdstuk 10! Ik wil jullie ff bedanken dat jullie hem al 150 keer hebben bekeken! Had ik echt niet verwacht toen ik begon!! En daarom ook een extra lang deel!

Tips? Laat maar wetennn!

groetjes xx