POV: Milly
We hebben 1 aflevering gezien en daarna ben ik toch best moe.
"Matt.. Ik ben best wel moe nu.."
"Zullen we slapen?"
Ik knik.
Hij doet de tv uit en gaat met zijn gezicht naar mij toe liggen.
Eigenlijk.. Ik heb best wel geluk dat ik hem en de jongens heb ontmoet.
Ik bedoel.. Niet alles was leuk zoals ruzies enzo. Maar ik woon niet meer bij mijn vader.
Ze helpen me echt goed met paniekaanvallen.
En ik heb er hele goeie vrienden bij.
Zal ik dit tegen Matt zeggen? Dat ik hun echt dankbaar ben?
Dat ik heel blij ben dat ik hun heb ontmoet?
Fuck it, ik doe het gewoon.
"Ey Matt."
"Ey Milly."
Ik lach naar hem.
"Weet je dat ik echt dankbaar ben dat jullie zo lief voor mij zijn? En dat jullie me zo goed helpen. En dat jullie me in huis hebben genomen?"
"Maar bloempje.. Dat is toch wat vrienden doen? Elkaar helpen in moeilijke situaties."
Ik ben een beetje verward, ik bedoel natuurlijk wist ik dat..
Naja.. Ik had hiervoor niet echt hele goede vrienden, op Lieke na.
Ze deden alleen aardig als ze iets van me nodig hadden en als ik het moeilijk had waren ze niet te bereiken.
"Weet ik.. Maar ja.. Ik mag jullie toch wel dankbaar zijn?"
"Natuurlijk mag dat bloempje."
"Heel eerlijk? Ik weet eigenlijk niet wat er zonder jullie was gebeurt."
"Denk daar maar niet te veel over na. Het gaat er om wat er wel is gebeurt."
Ik glimlach naar hem.
Hij heeft gelijk. Hij heeft altijd gelijk.
"En Matt."
"Ja bloempje?"
"Ik ben jou nog wel het meest dankbaar, je staat altijd voor me klaar. Kwam zelfs vanuit LA terug vliegen naar hier. en je begrijpt me gewoon."
Ik zie dat Matt steeds roder wordt hoe langer ik door praat.
"Dankjewel Matt."
"Alles voor jou, dat weet je"
Ik knik.
Ik ga tegen hem aanliggen en geef hem een kusje op zijn lippen.
"Weet je Mil.."
Ik kijk hem aan.
Hij gaat veder.
JE LEEST
The Day We Became Friends ♡ ft. Bankzitters ♡
Fiksi Penggemar{not completed} Milly heeft het thuis niet zo goed ze heeft de hele tijd ruzie met haar vader en is nogal onzeker.. Als ze de bankzitters ontmoet staat haar leven op z'n kop Het kan heftig worden met huiselijk geweld en onzeker zijn en ook paniekaan...
