POV: Milly
Ik doe mijn jas aan en wacht tot Matt ook daarmee klaar is.
We gaan naar het strand, naar de zonsondergang kijken en snacks eten.
"Heb je er zin in?" Vraag ik.
Hij knikt. "Ja zeker! Alleen ik ben heel benieuwd wat we gaan doen."
Ik lach daarna open ik de deur. "Lets go!"
We lopen naar mijn auto.
Ik zet mijn tas achterin en loop daarna naar de bestuurders kant.
Ik stap in en Matt volgt mijn voorbeeld aan de andere kant.
De hele rit naar het strand is het stil. Niet ongemakkelijk, maar juist een fijne stilte.
Ken je dat? Dat je niks hoeft te zeggen om je confortable te voelen?
We komen aan bij het strand en Matt roept. "Het strand?!"
Ik kijk hem aan om hem te pijlen.
"Ja? I-is dat niet leuk?"
Glimlachend loopt hij naar mij toe en pakt mijn handen beet.
"Zeker wel! Ik ben dol op het strand."
Ik zucht opgelucht.
Matthy laat een hand los en houdt de andere vast en zo lopen we het strand op en kiezen een plekje waar we kunnen zitten.
Als we een leuk plekje hebben gevonden pak ik het kleed uit de tas en leg het neer.
Matt gaat als eerst zitten. Daarna volg ik.
"Dat uitzicht.." Zegt Matt met een zucht.
Ik kijk hem glimlachend aan. "Mooi hé?"
Hij knikt.
Ik praat veder. "Ik kom hier vaak om mijn gedachtes op een rijtje te zetten."
Nu kijkt hij mij aan.
Weer praat ik veder. "De laatste tijd kom ik hier vaak.."
"Milly gaat het?"
Ik knik.
"Weet je het zeker? Je huilt."
Ik veeg met mijn hand over mijn wang en voel mijn hand nat worden.
Dit was niet de bedoeling Milly, je zou niet gaan huilen en een leuke avond hebben. Je jankt al vaak genoeg.. Wat moet hij nu wel niet van je denken?
"S-sorry.."
"Hey daar hoef je geen sorry voor te zeggen."
Hij kijkt me aan met zo'n bezorgde blik.
Na een tijdje zijn de tranen weg.
"Gaat het weer?"
Ik knik. "Sorry hier voor.. Sorry dat ik zo vaak huil.."
"Daar kan jij niks aan doen bloempje, het is al goed."
"Maar.. Ik wil helemaal niet elke keer als ik bij jou ben huilen."
JE LEEST
The Day We Became Friends ♡ ft. Bankzitters ♡
Fanfiction{not completed} Milly heeft het thuis niet zo goed ze heeft de hele tijd ruzie met haar vader en is nogal onzeker.. Als ze de bankzitters ontmoet staat haar leven op z'n kop Het kan heftig worden met huiselijk geweld en onzeker zijn en ook paniekaan...
