POV: Milly
Ik en Matt zijn al een tijd aan het dansen..
"Hey Mil, zullen we ff naar buiten gaan? Ff afkoelen en zitten."
Ik glimlach naar hem en knik.
Hij pakt me weer bij mijn hand en sleurt me weer mee door alle mensen heen.
Als we bij de achterdeur komen laat hij mijn hand los.
We lopen naar buiten en lopen daarna naar de lounge set.
Matthy haalt eerst kussens op uit het schuurtje.
Daarna loopt hij weer terug en legt de kussens op de stoelen.
Hij schuift een stoel naar achter en gebaart dat ik kan gaan zitten.
"So so gentleman hoor!" Zeg ik lachend.
-------------
We zijn een tijd aan het praten en ik besef dat ik wat wou vragen.
"Zeg Matt.."
Ik voel dat ik zenuwachtig wordt.
"Wat is er bloempje?"
"Nou ik had een vraag.."
"Vertel."
Daar komt het.
"Nouu ik vond de eerste date echt leuk.. Dus ik dacht."
Hij kijkt me verwachting vol aan.
"Zou je misschien met mij op date willen? Maar dan dat ik alles plan?"
"Ja tuurlijk Milly!"
Ik voel me opgelucht. Gelukkig wees hij me niet af..
Voor dat ik het weet zeg ik ook. "Gelukkig.. Ik was echt bang dat je nee zou zeggen."
"Hoezo zou ik nee zeggen?"
Ik weet niks meer te zeggen..
"Nou um.. Laat maar."
Hij kijkt mij bezorgt aan.
"Milly? Wat is er? Je weet dat je het me kan zeggen hé?"
Ik knik en voel tranen omhoog komen.
Hij knuffelt me en nu komen de tranen naar buiten.
"Bloempje wat is er?"
Hoe moet ik dit uitleggen?
Moet ik zeggen dat hij beter kan verdienen of dat mensen mij niet goed genoeg voor hem vinden? Dat ik allemaal problemen heb? Problemen die niemand op kan lossen.
Nee ik zeg: "Nou gewoon.. I-ik had gewoon niet verwacht dat.."
Hij trekt terug uit de knuffel. En kijkt me weer bezorgt aan.
"Dat wat?"
Ik weet echt niet wat ik moet zeggen.. Hierdoor komt het er stamelend uit.
JE LEEST
The Day We Became Friends ♡ ft. Bankzitters ♡
Fanfiction{not completed} Milly heeft het thuis niet zo goed ze heeft de hele tijd ruzie met haar vader en is nogal onzeker.. Als ze de bankzitters ontmoet staat haar leven op z'n kop Het kan heftig worden met huiselijk geweld en onzeker zijn en ook paniekaan...
