POV: Milly
Raoul komt binnen, samen met een zuster.
Raoul zegt niks en blijft daar maar staan.
"Hey Milly, ik kom even een check doen en als die goed is mag je naar huis toe."
Ik knik.
"En ik moet ook nog iets vertellen.. Misschien is het beter als jullie even gaan zitten, dit nieuws kan hard binnen komen."
Raoul beweegt eindelijk en gaat zitten, ook Matthy gaat zitten.
"Oké, uit de vorige check is gebleken dat u ondervoed bent."
Mijn ademhaling schiet gelijk omhoog.
Ondervoed? Maar ik ging alleen maar iets minder eten..
De rest hoor ik wazig.
Ik hoor alleen dat ik medicatie en een eetschema krijg.
Ik moet meer gaan eten? Maar ik was net zo lekker bezig.
Ik zie dat Matt tranen in zijn ogen heeft en Raoul die is helemaal bleek.
Als ik nou gewoon normaal was en gewoon had gegeten, dan hadden hun ook geen pijn gehad.
Het is allemaal mijn schuld.
Ik moest zo nodig afvallen.. Ik heb hun pijn gedaan.
De zuster checkt alles en gaat dan weer weg.
Na een eeuwige stilte begint Matt met praten.
"Milly.. Waarom? Waarom doe je jezelf dit aan?"
Ik durf hem niet meer aan te kijken.
"H-het spijt me."
Nu begint Raoul ook te praten. "Kun je uitleggen waarom je het deed?"
"I-ik.. Na dat die foto's van Matt en mij op insta kwamen.. Gingen mensen zeggen dat ik lelijk en dik was, het had zoveel inpact op mij.. D-dat ik het begon te geloven.. Ik begon met minder te eten en meer te sporten.. I-ik wist niet dat het zo ver ging.. Ik dacht gewoon 'als ik nou afval gaan mensen ook niet meer zo gemeen doen' Het was niet mijn bedoeling om jullie pijn te doen.."
De tranen stromen inmiddels ook bij mij.
"Maar waarom Milly! Je bent zo prachtig! Die mensen zeggen dat alleen maar om je naar beneden te halen." zegt Matt.
"Ik voelde me op dat moment gewoon een lelijk dik varken.."
"Milly alsjeblieft weet dat je gewoon prachtig bent zoals je zelf bent!"
"M-maar ik was bang dat je mij niet leuk genoeg zou vinden.."
"Ik hou van jou om je innerlijk je bent zo mooi aan de binnen kant dat je gewoon niet niet van je kan houden, Het gaat mij niet om je uiterlijk! En hiermee wil ik niet zeggen dat ik je helemaal niet knap vindt, want zoals ik al zei: Je bent prachtig."
Ik smelt helemaal vanbinnen.
En zonder na te denken zeg ik:
"J-je houdt van mij?"
Matt wordt rood. "Ja.."
Ik krijg tranen in mijn ogen.
"Ik hou ook van jou."
Matt kijkt op.
Hij komt naar me toe lopen en knuffelt mij en zegt:
"Je weet niet hoe blij dat mij maakt."
Ik kan niks meer zeggen, ik zou niet eens weten wat ik moet zeggen..
Ik voel met mijn hand naar mijn hals en voel de ketting.
Ik lig dan wel in het ziekenhuis.. Maar op dit moment ben ik heel gelukkig.
~~~~~~~~~~~~~
Dit was het weer deel 32!
en weet je wat ik net zag?!
2K READS!!
Dankjullie wel!
Ook zie ik dat er gewoon 56 unieke lezeressen zijn!
Zo leuk!
xx
JE LEEST
The Day We Became Friends ♡ ft. Bankzitters ♡
Fanfiction{not completed} Milly heeft het thuis niet zo goed ze heeft de hele tijd ruzie met haar vader en is nogal onzeker.. Als ze de bankzitters ontmoet staat haar leven op z'n kop Het kan heftig worden met huiselijk geweld en onzeker zijn en ook paniekaan...
