13

219 38 32
                                    


Jeongin

Rüyayı gördüğüm günün sabahı
Rüyayı gördükten sonra geri uyuyamadım

Düşünmekten kafayı yiyecek gibi hissediyordum

Ne olucak diye düşünmekten kendimi kaybediyorum artık

Biri beni kurtarsın nolur

Sığınacak hiç kimsem yok

Ne yapacağımı bilmiyorum

Çok yanlız hissediyorum kendimi
Hiç kimsem yok sanki
İçim sıkılıyor daralıyorum

Nefes alamıyorum hatta bazen
Ne yapacağım ben

Delireceğim sanırım

Böylece oturup durursam deliririm diye düşündüm ve kıyafetlerimi değiştirip dışarıya çıktım

Kapımın önündeki Dahyun bana döndü ve gülümseyip

"Prensim, kütüphaneye gidecektik?"
Dedi

Evet ya bir de o vardı

İlk kar olayı

"Olur gidelim Dahyun"

"Beni takip edin lütfen"

Dediğinde kafamı salladım ve onu takip etmeye başladım

Kütüphaneye ulaştığımızda içeriye girdik ve sandalyelere oturduk

"Ben kitap getireceğim siz bekleyin"

"Bekliyorum"

Dahyun rafların arasına girdi ve kitapları aramaya başladı

Bende düşüncelerimi bir kenara bırakıp Dahyunu izledim

"Buldum prensim! İnanışlar kitabı siz bunu okumaya başlayın bende daha önce sorduğunuz kelime olan opia kelimesini araştırayım"

Dedi ve bulduğu kitabı önüme bıraktı

Bir kaç saatlik uğraşların sonucunda ilk kar hakkında hiç sey öğrenememiştim

Kitabin son sayfalarına geldiğimde iyice ümidi kaybetmiştim

"Hiç bir şey bulamadım dahyun sen buldun mu"

"Buldum sanırım"

Opia ne demek bulmuş muydu yani
E bu çok iyi

"Opia;bir insan ile bakışmanın verdiği yoğun his diyor vay canına bu çok anlamlı"

Prens benimle bakışırken yoğun hisler mi hissetmişti

İyice kafamı karıştırıyor

"Öylemi..."

Bana karşı birşeyler mi hissediyor

Eğer beni seviyorsa ben ona karşı koyamam ki

Ben kendimi ondan uzak tutamam kapılırım

Şimdi bana aşık olduğu ihtimalim çok güzel hissettiriyor ama gelecekte ne olacağını düşünmek tüm güzel hislerini alıyor ve yerine berbat hisler koyuyor

Korku gibi

Kitabı biraz daha karıştırıp kaldırdım ve rafına   götürmek için ayaklandım

Kitabı tam yerine koyacakken içinden düşen kağıt parçası dikkatimi çekti

Yerden kaldırdım ve kağıdı açtım

Çizilmiş bir çift vardı ve üstünde bir şey yazıyordu

"Onlar ruh eşleriler,ilk karı birlikte gördüler birbirlerine sonsuza kadar bağlı olacaklar"

Alone in winter Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin