Alone in winter

33

Jeongin

Gecenin bir saati Hyunjin'in balkonunda sarılarak gökyüzünü izliyorduk

Beni affetmişti ve eşi olarak kabul etmişti

Tüm korkularımı ve endişelerimi bir kereden yok etmişti

Şimdi de saçlarımı okşayarak gelecek planlarını anlatıyordu

"En yakın zamanda seni mühürleyip izdivacımızı ve bebeğimizi duyuracağım yarın başnazıra haber verip abini buraya çağırtacağım"

Şaşkınlıkla yüzüne baktım ve sordum

"O neden?"

"Barış antlaşması yapacağız çünkü bebeğimiz minik veliaht iki krallığın arasındaki bağları kuvvetlendiricek"

Minik veliaht mı?

"Veliaht olacağına neden bu kadar eminsin ya omega olursa?"

Gülümsedi ve kafama bir öpücük kondurdu

"O zaman da gönlümün veliahtı olur"

Demesi ile hafifçe kıkırdadım ve kollarımı bedenine sıkıca sardım

"Daha sonra tahta geçeceğim, ondan sonra ise bebeğimiz doğacak "

Bebeğimizin doğması düşüncesi bile içimi kıpır kıpır ediyordu

Bebeğimiz sanki hayatımı güzelleştirmiş tüm kaygılarımı alıp götürmüştü

"Bebeğimiz hemen doğsun hemen kucağıma alıp seveyim"

Dedim ve yerimde dikleşip yüzüne baktım

Ellerimi yüzüne koydum ve yanağını okşamaya başladım

"Hyunjin, gittiğim zaman seni o kadar özledim ki günlerce yemek yiyemedim uyuyamadım tüm neşem sanki çekilmişti içimden birde o kadar şeyin üstüne abim prens Minho ile görüşmem gerektiğini söylemişti onu reddedecetim ama orda kusup bayılmıştım o gün hamile olduğumu öğrendim ve hemen yanına gelmek için hazırlandık ben bebeğimi kabul etmeyeceksin diye o kadar korkuyordum ki"

Dedim ve kendimi tutamadım ağlamaya başladım

Hyunjin de hemen gözyaşlarımı sildi ve anlını alnıma yasladı

"Jeongin ne dedik eskiyi silip yeni sayfa açacağız dedik değil mi lütfen bu günleri düşünüp üzme kendini sen üzülünce bebeğimiz de üzülüyor bende üzülüyorum minik ailemizi üzüyorsun"

Minik ailemiz.
Her şeyin bu kadar güzel olması bulutların üzerinde gibi hissettiriyor

"Tamam üzülmeyeceğim"

Genişçe gülümsedi ve dudağıma ufak bir öpücük kondurdu

"Uyuyalım mı bu gün çok yoruldun"

Dedi
Bende başımı sallayıp onu onayladım

Bacaklarım ve boynumdan tuttu ve beni kucağına aldı

Çok geçmeden yatağa ulaştık ve beni yatağa uzatıp üzerimdeki rahatsız kıyafetleri çıkarttı

Hyunjin'in bu hallerini seviyordum

Daha önce beraber uyudugumuzda da böyle özenle davranıyordu bana

Kırılgan bir şeymişim gibi özenle dokunuyor en güzel çiçekmişim gibi bakıyordu.

Kıyafetlerimi çıkarttıktan sonra kendi kıyafetlerini çıkarıp yanıma uzandı ve kollarının arasına aldı beni

Feromonları sayesinde olsa gerek mayışmıştım, gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu

Hyunjin kafasını boynuma gömdü ve ufak ufak öpücükler kondurdu

Çok geçmeden uyuduk.

Sabah gözlerimi açtığımda beni izleyen hyunjin ile karşılaşmıştım
Kollarımı açtım ve gerindim daha sonra gülümseyip hyunjine sokuldum

"Ne izliyorsun beni ha?"

O da benim gibi gülümsedi ve çenemden tutup kendisine bakmamı sağladı

"O kadar güzelsin ki özlemim nüksetti"

Utançla kafamı indirdim ama hemen kafamı kaldırdım ve dudaklarıma ufak ufak öpücükler kondurmaya başladı

Kendimi tutamadım ve kahkaha atmaya başladım

Ben güldükçe o daha fazla öpmeye başlamıştı

En sonunda nefessiz kalmam ile anlıma bir öpücük bıraktı ve yatağa uzandı

Bende nefeslenip rahatladıktan sonra bedeninin üstüne uzandım ve yüzüne baktım

"Şimdi öpme sırası bende!"

Dedim ve aynı onun gibi yüzünün her bir tarafına minik öpücükler kondurdum

Onu öpmem bittiğinde ise hızla bedenine sarıldım ve kalp atışlarını dinledim

"Güzelim kahvaltını nerde etmek istersin?"

Ani gelen mide bulantısı ile yüzümü buruşturdum

"Hyunjin..."

"Hmm"

"Sanırım kusacağım"

Demem ile hızla beni kucağına aldı ve balkona çıkarıp kafamı balkondan dışarıya sarkıttı

Biraz durduk öylece

Yeniden gelen bulantı ile bu sefer kustum

Kusmam ile bacaklarımda güç kalmamış vücudumu taşıyamaz olmuştum
Başımın da dönmesi ile durduğunu yerde sendelemiştim

Hyunjin de haliyle endişelenmişti

Korku ile bana döndü ve konuştu

"İyi misin? Jeongin neden düşer gibi oldun?"

"İyiyim sabahları böyle oluyor neden bilmiyorum "

Hyunjin hızla bana sarıldı ve feromonlarını saldı

Onun kokusu ile daha iyi hissetmeye başlamıştım

"Jeongin,şifacı bedeninin hamileliğe henüz hazır olmadığını söyledi,bekâr bir omega olduğundan bu kadar güçsüzmüşsün yani mühürlenip eş olursak daha iyi olurmuşsun bir an önce seni mühürlemeliyim bu hallerin iyi değil sana zarar veriyor "

Gerçekten mi?
Bu yüzden mi günlerdir sürekli halsiz ve kötüyüm

"Tamam bir an önce mühürle beni"

Dedim

Ne yani
Hyunjin eşim mi olacaktı
En yakın zamanda?

Hiç güzel olmadi

Kaos bitince yazma isteğim de bitiyor nedensiz