Alone in winter

21

Jeongin

Pfff
Sıkıldım ya

Saatlerdir oturmuş Hyunjin'in işleri bitsin diye bekliyordum

Ama her bir kağıt ile işi bittiğinden bir başka kağıdı açıp bir şeyler yazmaya devam ediyordu

Sanırım işi uzun

Bende gideyim o zaman

"Hyunjin,ben odama gideceğim sonra görüşürüz"

Dedim ve odadan çıktım

Hyunjin neden cevap vermemişti?

Sanırım işleri ile yoğun
O yüzden ne söylediğimi duymamış bile olabilir

Babası saraya henüz gelmediğinden tüm iş Hyunjin'in başına kalmıştı

Ona yardımcı olmak isterdim

Ama saray işlerinden zerre kadar anlamam

Yani zaten anladığım sayılı şey var

Dans etmek, şarkı söylemek gibi

Yani pek becerikli biri değilim sanırım

Odama ulaştığımda içeriye girdim ve öylece oturdum yatağıma

Çok sıkılıyordum

Öylece duvarı izlereken kim sıkılmaz ki?

Aklıma gelen şey ile heyecanla ayağa kalktım

Dans edebilirdim

Uzun süredir dans etmiyorum

En sevdiğim şarkılardan birini mırıldanarak vücudumu hareket ettirmeye başladım

dans etmek beni eğlendiriyor

Artık sıkılmıyorum

Şarkıya uygun bir şekilde kalçalarımı ve kollarımı sallarken belime sarılan kol ile durdum

Hyunjin sıkıca sarılıyordu bana

Bir anda arkasında sakladığı elini çıkarı ve elindeki çiçekleri bana verdi

"Jeongin bu çiçekleri özrüm olarak kabul et seninle ilgilenmem için yanıma geldin ama ben işlerden seni görmedim bile kırılmadın değil mi nazenin?"

Kırılmamıştım

Ama biraz kırılmış gibi yapabilirdim

Nazımı çeksin biraz değil mi?

Çiçekleri aldım ve yatağımın ucuna koydum
Kollarımı birleştirip kafamı çevirdim

Onu yüzüne bakmıyordum

"Çok güzel dans ediyordun,sesin de çok güzel büyülendim nesin sen peri mi?"

"Hayır peri falan değilim "

Dedim tavırlı bir ses ile
Hala ona bakmıyordum

"Mahperi özür dilerim lütfen gönül koyma bana"

"Süslü cümleler kuruyorsunuz yine,bu sefer kanmam"

Demem ile omuzlarımdan çekip kendine çevirdi beni
Yüzüne bakmamı sağladı

"Tamam o zaman bu saatten sonra seninim her ne istersen onu yapabilirsin bana yeterki sen beni affet"

Bu iyi bir fırsattı

Heyecanla ona döndüm

"O halde benimle çarşıya geleceksin beraber tavuk yeriz! Sonraaa kimsesiz çocukların yanına gideriz onlarla oyunlar oynarız onlara oyuncaklar da alırız biliyor musun ben her ay bir kez mutlaka kimsesiz çocukların yanına giderdim ama buraya geleli belli gidemiyorum sonraa hava karardığında da tepeye çıkar yıldızları izleriz"