Alone in winter

37

Hyunjin

"Soobin ne oluyor! Neden bu kadar ağlıyor?"

Telaştan ne yapacağımı bilemiyorumdum

Jeongin çok kötü ağlıyordu ve bağırıyordu

Şifacı doğumun zor olacağını söylemişti ve bunun korkusu hala üzerimdetydi

İstemsizce aklıma üç gün önce gerçekleştiğimiz konuşma geliyordu

"Hyunjin eğer olur da doğumda bana bir şey olursa sakın çok ağlama tamam mı? Bebeğimiz sana muhtaç olucak benim yasımı tutayım derken bebeğimizi unutma"

Demişti bana
O an onu susturup böyle şeyler düşünmemesi gerektiğini söylemiştim

Ama şu an o sözleri kafamı tırmalıyordu

"Hyunjin sakin ol, Jeongine bir şey olmayacak ben eminim"

Soobinin tesellisine karşı ona karşı durdum ve hızla kafamı Soobinin omzuna yasladım

Göz yaşlarım akmaya başlamıştı hemen

Soobin kollarını sırtıma sarıp konuştu

"Hyunjin lan! Sen savaşta ciddi yara alıp ağlamayan alfasın şimdi mi ağlıyorsun"

Dedi ve güldü
Beni sakinleştirmek için elinden geleni yapıyordu farkındaydım

Şifacının odasından gelen çığlık sesleri çıldırmama sebep oluyordu

Kraliçe Soojin kolumdan tutup bahçeye doğru sürükledi beni

Bahçeye çıktığımızda omuzlarımdan tuttu ve yüzüme bakıp konuşmaya başladı

"Bak Hyunjin şuan sakin olmalısın gergin feromonların Jeongine iyi gelmiyor sakinleş Jeongine bir şey olmayacak o güçlüdür o dayanır "

Dedi
Haklıydı

Jeongin o odada acı çekerken ben de onu germiştim

Derin nefes aldım ve kendimi sakinleştirmeye çalıştırken

Bir saray çalışanı koşarak yanımıza geldi ve konuşmaya başladı

"Kraliçem sanırım doğum tamamen başladı"

Demesi ile hızla odanın önüne geri döndük

Bir süre sakin kalmaya çalıştım

Jeongin için onu rahatlatacak feromonlarımı yaymak için uğraştım

Jeonginden kopan büyük çığlık eşliğinde duyduğum cılız ağlama sesi ile gülümsedim ve ayağa kalktım

"DOĞDU!"

Dedim ve şifacının kapısını tıklattım

"Jeongin! Hayatım iyi misin?"

Ben kapıyı çalmaya devam ederken kapı bir anda açıldı ve şifacı kucağındaki bebek ile odadan çıktı

"Kız,alfa tebrik ederim"

Dedi ve kucağıma bebeği bıraktı

"Jeongin nasıl içeriye girebilir miyim?"

"Eşiniz iyi biraz yorgun düştü sadece zorlu bir doğumdu ama iyi atlattı prens Jeonginin yanına gidebilirsiniz"

Demesi ile hızla odaya girdim kucağımdaki bebek ile

Jeongin tam uyumamıştı ama uyumak üzereydi

"Jeongin,bak kızımız olmuş"

Derim ki bir nefes verdi ve uykuya daldı