Alone in winter

5

Gözlerimi açtığımda odamdaydım
Yunseodaki odam
Yanı başımda Dahyun eşyalarımı yerleştiriyordu
Biz sarayıma gitmiyecek miydik?
Neden hâlâ yunseo'dayım?

"Dahyun,neler oldu?"

Dahyuna seslenmem ile endişe ile bana döndü

"Prens Jeongin! Uyanmışsınız.Döndügündünzden belli baygınsınız sizi prensin kucağında baygın bir şekilde görünce o kadar korktum ki, daha iyi misiniz?"

Tabii ya
Biz gitmiştik
Ve ben abimin öldüğünü öğrenmiştim
Abim ölmüştü

Yine gözlerim dolmaya başlıyor
Ama ben hala inanamıyorum
Abimin öldüğüne ikna olamıyorum

"Dahyun?prens nerde?"

"Bilmem ki odasındadır herhalde"

Onunla görüşmem gerekti
Belki o gerçeği öğrenirdi

Belki o askerler yalan söylemişti

"Onun yanına gitmeliyim lütfen beni ona götür"

Berbat hissediyorum
Ağlamaya bile mecalim kalmamış

"Tamam gidelim"

Üstümü bile düzeltmeden kalktım ve odamdan çıktım.
Yine prensin kapısının önüne ulaştım
Askerler ismimi beyan edince prens içeriye girmem için onay verdi

"Hoş geldin prens Jeongin daha iyi misin"

Kendimi tutamadım
Öyle içli içli ağlamasam da yaşlar süzülüyordu gözlerimden

"Prensim, lütfen bana bir şey diyin o askerler abimin öldüğünü söyledi ama inanmıyorum ben inanmak istemiyorum lütfen araştırın sorun bir şeyler yapın benim abim ölemez o daha gencecik ölmemeli"

Prens ifadesizce yüzüme baktı

"Prens Jeongin ben sana söylemekten bıktım usandım artık benden böyle şeyler istemeyi bırak sadece yaşa dedim her türlü sana iyi bir yaşam sunacağım dedim ama sen hala benden fazlasını istemeye devam ediyorsun "

Sakin konuştu ama söylediği şeyler umudumun yavaş yavaş tükenmesine sebep oluyordu
Sanki bir işe yarayacakmış gibu daha çok ağladım

"Ama ben sizden iyi bir yaşam istemedim ki,ben sadece ailemi istedim ama siz beni ailemden ayırmak için elinizden gelen her şeyi yapıyorsunuz! Vicdansız herifin tekisiniz?"

"PRENS SÖYLEDİKLERİNE DİKKAT ET! ÖLMEK Mİ İSTİYORSUN?"

Artık zerre korkutmuyorsun beni veliaht prens

"Öldürün beni, böyle yaşamak istemiyorum gerçekten anlamlandırmadığım bir nefretiniz var bana karşı bir iyi oluyorsunuz bir kötü
Ailem hakkında tek bir bilgi bile almama izin veriyorsunuz.Veliaht prens benim hayatım ailem eğer siz beni ailemden mahrum bırakacaksanız lütfen öldürün beni benim için yapabileceğiniz en büyük iyilik bu olur "

Veliaht prens bana baktı
Ama sanki bir değişik baktı
Yani ilk kez böyle baktığını görüyorum

"Ben bunu yapamam Prens"

"Neden peki bana neden bunu yapıyorsunuz?"

Elleri ile yüzünü kapattı bir süre öylece bekledi

"Bende bilmiyorum ama kendimi düzeltmeye çalışıyorum sana böyle davranmamın bir sebebi var ama kabul edilir gibi değil, aptalca bir sebep bende bu durumdan çok rahatsızım ama düzeltmeye çalışıyorum yemin ederim "

Yine yapıyordu
İki dakika önce bana bağıran o değilmiş gibi şimdi yumuşak bir tonda konuşup özür diliyordu
Her seferinde ona kanıyordum