"Fakat Efnan..." sertçe yutkunduğumda yumru boğazıma oturdu, tekinsiz sesiyle devam etti. "Korkak gözlerinin bedenime her değdiği an bana bir yaratıkmışım gibi bakman...İşte bundan nefret ediyorum." Tuttuğu bileğimi daha da sıktı, mümkünmüş gibi dah...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(EFNAN'A GERÇEK MODELLERDEN DAHA ÇOK BENZİYOR BU ÇİZİMMM)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(SİZCE BU GÜZEL KADIN HANGİ KARAKTERİMİZ OLABİLİRRR?)
OY SINIRI 60 YORUM SINIRI 50
*
Arkamdaki bedenin sıcaklığı ya da soğukluğu bedenime nüfuz ederken korkudan altıma işeyecek raddeye gelmiştim. Aklımı kaçıracağımı zannettiğim o saliselerde elimde hissettiğim soğuk temasla midem kasıklarıma doğru kaydı, korkuyla gözlerimi yumdum. Sonra elimdeki parmakların sahibi aradığını bulmuş gibi elimi daha çok sıktı, saçlarıma bir şeyin değdiğini hissettim anda bacaklarım zangır zangır titredi.
O an yaşadığım rahatlamayı ömrüm boyunca yaşamamıştım ben. İçimde tuttuğum ne varsa nefesimle birlikte dışarıya verip arkamı döndüm, bacaklarım hâlâ titriyordu. Yüzüme eğilen simaya bakmaya çalıştım, kahvelerini görmeye çalıştım, pencereden sızan cılız ışık harelerinde raks ediyordu.
“Sonat...” dedim ağzımda eriyen dilimle, zar zor konuşuyordum. “Ben...çok korktum...onlar...o adamlar geldi zannettim.”
Nefesimin cümlelerimi kurmaya yetmediğini anlayan adam elini enseme atarak yüzümü göğsüne gömdü. Neden bilmiyorum buz kesen ellerinin biri enseme biri belime yerleşince evde attığını duyduğum o kalbin ona ait olduğunu anladım. Neden bu kadar ürkütücü biçimde kan pompalıyordu?..
“Sonat...iyi misin? Neyin var?” dedim ondaki bu hâli anlayamayarak ama o sadece beni daha sıkı sarmakla yetindi. Sonra geri çekilip “Hiçbir şey,” diye geçiştirdi ve elimi tutarak ışığı yaktı.
