Crimson and Blue

Chapter 43 (Surprise)

Dumiretso kagad ako ng kwarto pagdating ng bahay at nagpalit ng damit diretso higa sa kama. Gusto ko na matulog dahil ayoko na mag isip pa, at mas ayokong umiyak kahit na ito ang first heartbreak ko. Kaya minabuti ko nalang ipikit ang mata ko at matulog. Naalimpungatan nalang ako sa katok nang pinto.

"Pasok..." matamlay kong sabi.

"Miss Caddy breakfast in bed po!" sabi ni Pepay, isa sa mga kasambay namin at personal maid ko maliban pa kay Yaya lucing na Yaya din ni Mommy noong bata pa at dahil sa may katandaan na ito ay binigay ni Mommy saakin si Pepay bilang Personal maid/Personal Assistant.

"Pepay who told you na dalhan ako ng breakfast dito sa kwarto, kung nagugutom ako pwede naman akong bumaba! All of you are treating me like as if I'm some kind of a china doll!" sita ko kay Pepay, pero sa halip na maoffend ay ngumiti lamang ito. Dahan dahan akong bumangon at umupo sa kama.Pinatong nito ang tray sa kama at pinagmasdan ang laman ng tray at nanunuksong tumingin saakin. Bago pa ito lumabas ng pinto ay nagsalita ito.

"Nakatulog po kayo kagabi ng maaga, bandang alas otso ay may dumating po kayong bisita, at nang malaman po nyang natutulog kayo ay di na nya kayo pinagising. Ang Mommy nyo po ang nakausap nya at bago po sya umalis ay nagbilin po sya na dalhan kayo ng breakfast in bed kasi nag aalala po sya dahil di ka nakapag dinner. May note din po sya na iniwan pinalagay po nya tray. Sige po Miss Caddy mauna na po ako." mahabang paliwanag nito.

Naguguluhan ako sa sinabi ni Pepay. Bisita ? Sino kayang unexpected visitor iyon at talagang nag request pa kay Pepay na dalhan ako ng breakfast in bed. Sinilip ko ang laman ng tray, heavy breakfast ang naroroon. Java rice, beacon, egg at tapa meron din clubhouse sandwich at fruits. May isang tasa din ng hot Chocolate at water pero hindi iyon ang nakaagaw ng pansin ko. May isang pirasong sun flower sa gilid ng tray na nakapatong sa nakatuping papel. Dinampot ko ang sun flower, pati  ang nakatuping papel at binasa ang laman dahil gusto ko nang malaman kung sino ang nasa likod ng pakulo na ito.

"I 'm sorry.. I hope you can fogive me. I never meant to hurt you and all those things that I've told you yesterday was a lie. I 'll explain it all to you personally but for now please accept my apology. By the way I was here last night but you were already sleeping so I just asked Pepay to bring you a breakfast. Enjoy your breakfast and see you soon. "P.S after eating, please get the box under your bed it's my peace offering. Remember after eating huh! Don't get too excited!"

Hindi ko alam kung ano ang iisipin ng mga oras na iyon. Para bang masyadong mabilis ang mga pangyayari. Kahapon lang ay opisyal ng natapos ang pagkakaibigan namin ni Yuan at ngayon ay nag aapologize ito.Na curious ako sa box na sinasabi ni Blue na nasa ilalim ng kama ko, pero pinigil ko ang sarili ko na kunin ang box dahil nga sinabi na rin ni blue na pagkatapos ko na kumain bago ko kunin ang box.

 As if naman malalaman nya kung kunin ko na ang box bago ako kumain! 

Pero dahil sa pagkalito at pagkalam ng sikmura ay inuna ko na ang pagkain. So after eating I jumped out of the bed and look for the box which I found so easily because it's a huge black box. Kinuha ko iyon at nilapag sa kama napansin ko ang mga letrang nakaprint sa box, isa iyon sikat na clothing line mula sa New York Fashion. Dahan dahan kong inalis ang pink silk ribbon sa box at binuksan ito. napasinghap ako nang Makita ang laman ng box.

Isang white cocktail dress ang naroroon, it looks simple yet it is very elegant. Ganito yung mga gusto ko na damit, simple, innocent and sweet looking. Napansin kong may maliit na note sa loob ng box. Kinuha ko iyon at binasa.

"Hope you like it, see you at the ball. I'm sorry I won't be able to fetch you, there are lot's of stuff that I must take care of."

Lalo pa akong naguluhan sa nabasa ko sa note. Iniexpect ba ni Yuan na makakaattend ako sa ball?. Maraming katanungan ang nasa isip ko at bago ko pa mahanapan ng kasagutan ay tumunog ang cellphone ko na nasa ilalim ng unan. Kinuha ko iyon at tiningnan kung sino ang caller. Si Blue, bago ko sagutin ang tawag nya ay huminga muna ako ng malalim at nagbilang ng tatlo, at pinindot ko ang answer botton.

" H-hello.." nag I-stammer kong sabi.

" Hi, how's your breakfast?" masigla nitong tanong.

"Uhmnn , I enjoyed it thanks." Kimi kong sabi.

"That' nice to hear. How about the dress? I hope it fits..." Saad ni Blue na para bang walang nangyaring ano mang komprontasyon saamin. Na para bang wala kaming problema, na para bang hindi sya nawala ng ilang araw at umiwas. As if this conversation was just like before the way we used to talk to each other. While I on the other hand felt so awkward. The way I felt when we first met.

"I'ts lovely Blue, but I can't accept it I'm sorry." Bulong ko

"But why?" takang tanong nito

"Blue, I'm not going to the ball."

"Why?" tanong ulit nito.

"Well, I have a lot of reasons."

"Mind if you tell me those reasons?"pangungulit nito na para bang nag pa-panic na.

"First of all hindi ako mahilig umattend sa mga ball, secondly ay wala ako sa mood. And mostly, wala akong partner. Satisfied?!" naiirita kong sabi dahil sa sobrang stress at dahil na rin sa nakakahiyang katotohanan na wala akong partner.

" How about Dylan?" seryosong tanong ni Blue. Napasinghap ako ng banggitin nya ang pangalan ni Dylan. My God at talagang gusto pa yatang I-suggest na maging partner ko si Dylan! Kainis, imbes na magprisinta syang maging partner ko ay pinagtutulakan pa ako sa iba! Well siguro kasi may partner na sya, at hindi na ako magtataka kung si Dianna yun! Kainis talaga!

" Hey, natahimik ka na dyan? Hindi ba nagprisinta si Dylan na maging escort mo?" basag ni Blue sa pag iisip ko.

" No he didn't! Happy?! Siguro nakalimutan nya pero kung gusto mo talaga akong pumunta sa ball at maging kapartner ko si Dylan well then sa tingin ko kailangan ko na ibaba itong phone at tawag si Dylan para ako mismo mag aya sakanyang maging partner ko!" inis kong sabi.

" Hey easy" natatawa nitong sabi. " I won't let you do that. Ano ako sira?! His lost is my gain!" makahulugan nitong sabi.

"W-what do you mean by that?" kinakabahan kong tanong.

"I'll be your escort, Crimson." seryoso nitong sabi. Napasinghap ako sa sinabi nya. Hindi ako sigurado kung tama ba ang pagkakadinig ko o nag I imagine lang ako na sabihin nya iyon.

"W-what?"

"You heard me right Crimson. I want to be your escort if you will allow me."

"How about Dianna?" alanganin kong tananong. I heard him chuckled before answering me.

"What about Dianna?" nanunuksong tanong nito. Siguro alam nito ang nasa isip ko, na dapat ay sila ni Dianna ang magpartner. Feeling ko ay namumula ang mukha ko sa kahihiyan, buti nalang at wala sa harap ko ngayon si Yuan kundi ay magiging kahiyahiya ako.

"Forget it!" naiinis kong sabi. Narinig ko ang paghinga nito ng malalim.

"Look Crimson, I know I've got a lot of explaining to do. And I will, I promise, so please give this jerk another chance." Seryoso nitong sabi. Napangiti ako sa sinabi nito. " I'll explain everything to you at the ball."

"I really don't have any plan in going at the ball, but if you will give me a valid reason why I should bore myself in that ball, maybe I will change my mind." Nanghahamon kong sabi.

"Because I can't afford to go at the ball without you. The last nine days was like hell without you by my side. Do you even think that I can even enjoy the party if you're not there?! Come on Crimson please come with me?! Nagsusumamo nitong sabi. At sino ba naman ako para tumanggi. Alam kong pagsisisihan ko ang lahat pag pinaglampas ko ito.