“Hmnn..Blue nakikiliti ako!”
“Shhh…quite!”
“Haha..enough, you’re so naughty! Ohh…”
"Celine lower down your voice! We might get caught! Do you want my girlfriend to pull your hair?!”
“Oh..s-sorry..ikaw kasi eh!”
I froze when I heard that familiar voice, so totoo nga na nagbalik na sya sa pagiging Cassanova nya. Nandito ako sa library ngayon at kasalukuyang naghahanap ng libro nagagamitin ko for my research subject. At sa kamalas malasan nga naman ay mukhang ng kinalalagyan pa ng libro na kailangan ko ay ang lugar kung nasan gumagawa ng milagro si Yuan at Celine na classmate ko.
Taas noo akong lumakad patungo sa shelf na kinalalagyan ng libro na kailangan ko. Naabutan kong nakasandal si Celine sa pader habang ang isa nyang binti ay nakakawit sa bewang ni Blue, medyo nakalilis na yung palda nya since nakahawak yung kamay ni Yuan sa legs nya. Ilang butones din ng blouse nya ang nakabukas at kita na ang bra nya. Yung mukha ni Yuan ay nakasubsob sa leeg ni Celine habang ang kamay ni Celine ay nakasabunot sa buhok ni Yuan.
Naglakad ako sa letter ‘P’ na book at nagsimula ng maghanap ng libro na kailangan ko.
“Oh my God!” sabi ni Celine.
Mukhang napansin yata ni Celine ang presensya ko bigla akong napatingin sakanila, si Celine ay di magkandaugaga sa pag ayos ng sarili nya habang si Yuan ay nakatingin lang saakin at di mabasa ang ekspresyon ng mukha.
“Blue! She Caught us! Baka magsumbong sya sa student council!” halata ang takot sa mukha ni Celine habang sinasabi iyon.
Nag iwas ako ng tingin at nagpatuloy sa paghahanap ng librong kailangan ko.
“Don’t worry, she won’t do such thing.”
“But Blue!”
“This is not the first time that she caught me making out with someone, but she never told anyone about it, what are you afraid of? Im the VP of the student council remember?”
“Nakakahiya kasi…”
“Cut the crap Celine! Ngayon ka pa ba naman magiging image conscious? She won’t tell anyone okay?! So stop freaking out, you’re starting to annoy me.” Inis nyang sabi kay Celine.
“Crimson promise me you won’t tell anyone?!” nakikiusap na sabi ni Celine.
Tumigil ako sa ginagawa ko at tumingin sa kanila.
“I won’t tell anyone, because that’s not my business.. besides.. I don’t care kahit ano pang gawin nyo” I said while looking at Yuan.
Napatiim bagang si Yuan.
“You go ahead Celine, I’ll just talk to her.”
“But—“
“just go!”
Nagpalit palit ang tingin saamin ni Celine, at nagtatakang umalis.
Nilagay ni Yuan ang kamay nya sa bulsa habang sumandal sya sa Shelf sa harapan ko at nakipagtitigan saakin. Nauna akong mag iwas ng tingin.
“Let’s talk..”seryosong sabi nya.
“I’m busy.”tipid kopng sabi.
“I’ve given you so much time, you’ve been avoiding me, and I just let you since I know that you needed space, and its been months, you can’t keep running away from me Crimson.”
I sighed, then I turn to look at him.
“Is there any reason for us to talk?”
“Can you let me explain first?”
“Seriously Yuan there’s nothing to talk to.”
“At talagang pinanindigan mo na ang pagtawag saakin ng Yuan, why Crimson you hate me that much?” naniningkit ang matang sabi ni Yuan.
“You know what, kung may dapat kang pinag e-explainan ngayon hindi ako yun kundi dapat si Nicole. You should at least apologize to her for being a Cassanova.” Mahinahon kong sabi.
“You know what, masyado kang mabait kaya ka naagawan.” Balik nyang sabi.
“Ano naman ang aagawin saakin kung sa umpisa palang hindi na akin?”ganting sagot ko.
“Kaya basta basta mo nalang ipapamigay?” pain is all over his face.
How dare he?! Anong karapatan nyang ibaling sakin ang sisi?!
“Yeah, because I’m not selfish, I don’t intend to keep what’s not mine!” I said and walked away without the books the I need, babalikan ko nalang mamaya pag wala na sya. Pinahid ko ang luha na bigla nalang pumatak, kanina pa ako nagpipigil pero ayoko umiyak sa harap nya. Ngayon ko lang narealized kung gaano ko sya kamiss…sobra sobra!
BINABASA MO ANG
Crimson and Blue
RomanceI fell in love once.. I stumbled and cried.. But I will stand up now, with my head held high. Regrets should be buried, I should have learned by now.. That loving someone is not easy. Still... despite of those heartaches, There were also happy memor...