Bölüm 21
"Aslında evet teşekkür ederim." Kaşlarımı sinirden çatmış ve bana alttan hınzır bir gülümsemeyle bakan Bay Dominic'ten utanmaktan kızaran yüzümle çadırın içerisine girmiştim.
"Adrian!"
Oda arkamdan içeri girdiğinde Adrian diye seslenen gelin elbisesi giymiş kadının yanına gitmişti. Bay Dominic'e neden Adrian'diye sesleniyordu?
"Sana sandalyeleri kaldırmanı söylemiştim." Diyerek beyaz gelinlik giyen altın desenler ile makyajlı kadın ellerini iki kere vurmasıyla sandalyeler aniden yok olmuştu. Bu nasıl olurdu?
Ve Bay Dominic yani Adrian sahneye çıktığında büyük bir alkış tufanı kopmuştu. Bekâr gelinde onu takip ederek onunla birlikte referans yapmışlardı.
"Merhabalar efendim merhabalar! Size bol sürprizli gösteriler ile geldik. Bunun için güldürürken bir yandan ağlatmayı belki yüzlerinizde özellikle siz güzel bayanların güller açtırmayı bizzat açtırmayı düşünüyorum. Açıkçası. Şimdi ne gösterisinden başlayalım? Buldum. Yok etme! bir konuğa ihtiyacımız olacak." Sahnenin ucuna yürüyerek elindeki bastonun ucuyla bizleri işaret etti. "Şimdi herkesten bir ellerini yumruk yapmalarını rica edeceğim." Adrian'nın demesiyle benle dâhil herkes bir elini yumruk yapmıştı. Bay Dominic hem güvenlik hem de çadırda mı çalışıyordu? Onu makyajlı yüzüne rağmen tanımıştım ama o şu an sanki kimseyi tanımıyormuş gibi adeta bir oyuncu gibiydi.
"Şimdi o elinizi açmanızı isteyeceğim."
Elini açtığımda içinden kırmızı bir kumaş çıkmıştı.
"Kırmızı kumaş çıkan kişi lütfen kumaşı kaldırabilir mi?" Yerden kalkmış kumaşı göstermiştim. Herkesin dikkati bana kesildiğinde benim dikkatim ondaydı.
"Bu numaramızın etkisi baya büyüktür ancak iki üç gün uyuyabilirsin." Gülümseyerek yüksek sesle söylemesiyle kolumun birinin tuttuğunu hissettim.
"Aslında Catherine istersen başka biri gitsin kızım. İçim hiç rahat değil." Demişti annem endişeli bir bakışla.
"Lütfen anne." Diyerek fısıldadığımda derin bir iç çekip elini bırakmış ve başını onaylar biçimde sallamıştı. Haklı olmasından korkuyordum çünkü bende endişeliydim ve annemin dediği gibi bir şey olma ihtimali gözümü korkutuyordu. Alt tarafı karnaval gösterisi ne olabilirdi ki?
Sahneye doğru yürüdüğümde Adrian sahnenin ucuna gitmiş ve sahneye atlamam için elini uzatmıştı. Elini usulca tutmamla beni sahnenin ortasına çekmişti. Ve işte yüzlerce kişinin önündeydim.
"Ve gösteri başlıyor." Bana bakarak mırıldandığı son şey bu olmuştu kesinlikle iyi olmayan bir gülümsemeyle. Bakışlarım seyircilere gittiğinde orada bir yerde o katili gördüğüm gibi olmuş ama o bir saniyelik silsile yüzü ve keskin bakışları tekrar orada olmamıştı. Ama elma ve sihir kokusunu almış ve irkilmekten kasılan bedenim onun burada olduğunu kanıtlamıştı.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yasaklanmış Masal Resitali | Forbidden Fairy Tale Recital |
Fantasy•Yalan sinsi bir günahtır.• [Girdi mi bir ağıza yalan dolandı mı bir kere bir dile bağlanır çözülmez hiç bir şekilde. Ne kalır peki o zaman o dilin sahibine ruhtan? O tanrıların yanında değil ama iblisede de sırtına dönmüş değil. Evel zaman içeri...