Bölüm 29
Catherine gözlerini usulca açtığında yere yığıldığını fark etmişti. Bilinci tamamıyla yerine geldiğinde dönen başının dinmesini bekleyerek dikkatlice ayağa kalkmıştı. Masadaki kadının teni bembeyaz kesildiğini fark edince yanına gitmeye çalıştığında Adrian onu tutmuş ve gitmesine engel olmuştu.
"Ona ne oldu?"
"Moiralar cüretimiz bedelini onun canıyla ödediler."
Kendi hayatı için kaç tane can daha hayatına veda edecek Catherine?
Catherine öğrendiği her bir bilgiyle yığılmamak ve bir enkaza dönüşmemek için büyük bir çaba harcıyordu artık.
Peşinde bir katil vardı. Bir intikam uğruna hem de.
...
Kadının bedenini büyü ile kimsesizler mezarlığına gönderdiğinde Sakura kadının o cansız tenini ve ölü bakışlarını aklına kazımıştı Catherine. Kendi çıkarı içi zaten ölü olan birini tamamıyla öldürmüştü.
Mabet odasından çıkmış ve kapısını kilitlediklerinde kamufle büyüsü tekrar aktif hale gelmişti.
"Evime dönebilir miyiz?" Catherine düşünceli mırıldanmasıyla Adrian onun durgun ifadeli yüzüne Catherine'n ne dediğini anlamak için ona dönmüştü.
"Eve dönmek istiyorum." Catherine bu sefer daha yüksek sesle emin biçimde söylediğinde Adrian kafasında bu fikri tartmıştı. Eve giderse güvende olur muydu? Kan kaybından ölür müydü? Bu lanetle yaşayabilir miydi? Başına o kilisedeki akşam gelen olaydan daha beteri bir şey olursa yanında olabilir miydi?
"Peki."
...
Adrian Catherine'n dürüstçe konuşmasına rağmen dakikalarca kan kusmadığını fark ettiğinde Catherine bunu fark edip etmediğini anlamaya çalışıyordu. Adrian Sakura'nın yanına yaklaştığında Sakura Adrian'dan önce konuşmuş "Kan kusmuyor." diyerek fark ettiğini belirtmişti.
...
Sakura'nın evine geldiklerinde planı yapmış akşamı geçirdikten sonra Silvera diyarına geçip Catherine ailesine kavuşacaklarını kararlaştırmışlardı. Catherine bir o bir bu yana dönmüş uyumaya çalışmıştı. Ama ablasına ve annesine olan özlemi o kadar ağır basmıştı ki onların kokusunu içine çekmeden o an uyuyabileceğini sanmıyordu.
...
Catherine
ÜStüme Sakuranın verdiği onun söylediğine göre kaliteli bir kumaşta olan kimonoyu üstüme geçirmiş ve saçlarına şekil vermesine müsaade vermiştim. Saçlarımı yanlardan birer örgüyle arkadan bağlamış ve dalgalandırmıştı.
Adrian üstüne kaliteli bir başka bir takım giydiğinde onu uzunca süzdüğümü fark ettiğinde sırıtarak göz kırpmıştı. Gözlerimi kaçırdığımda Sakuranın mutfaktan bir sepetle geldiğini görmüştüm.
"Geçen seferki gibi böğürtlenler ile karnımızı doyurmaya kalkmayalım diye hazırladım." Böylece evden çıkmış ve evimin yolunu tutmuştuk.
Sakura'nın evinden çıktığımızda artık lanetimin kalktığını dünden beridir anlamıştım. Umarım artık o lanet bir daha uğramazdı.
Sakura'nın yaşadığı kasabadan bir saat boyunca yürüyerek ayrılmış circus'un siyah beyaz ormanına girmiştik. Artık yürüyecek hal kimsede kalmayınca bir ağacın altında ormanın yumuşak rüzgâr melodisi eşliğinde Sakura'nın hazırladığı sepetteki elmalı turtayı keserek yemiş ve iyice dinledikten sonra yürümeye geri koyulmuştuk. Güneş tepeden usulca inmeye zamanının dolmasıyla ay arkadan yerine yavaştan geliyordu.
Cırcır böceklerinin sesi ve ateş böceklerinin tatlı görüntüsüyle olabildiğince bu manzaranın keyfini çıkarak yürümek istemiştim.
Nehrin yanındaki mavi ve mor çiçeklerinden gelen renkli ışıkları göle yansıdığını görmemle nehre yaklaşmak istemiştim.
"Yansıma gölü." Sakura'nın mırıldanmasıyla ona dönmüştüm.
"Bu göle görmek istediğin kişiye söylersen sana onu gösterir." Dediğinde hızla gölün kenarına gitmiş ve göle yaklaşarak annemin ve ablamın adını mırıldanmıştım.
Göle artık yansıyan ışıklar değil de grileşmeye ve çokça dalgalanmaya başlamıştı. Dalgalar ufak ama hızlı ve gergindi.
"Neden göstermiyor?" Sakura'ya döndüğümde onun kaşlarını çatmış göle endişe ve korkuyla baktığını görmüştüm.
"Sakura?" Ayağa kalkmış yanına gitmiştim.
"Neden göstermiyor?"
Adrian'a baktığında onun yüzünde endişe ve korkulu bir ifade olduğunu gördüğümde endişe zihnimi ele geçirmiş kalbimi korkuyla hızlandırmıştı.
"Annem ve ablama ne oldu?!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yasaklanmış Masal Resitali | Forbidden Fairy Tale Recital |
Fantasía•Yalan sinsi bir günahtır.• [Girdi mi bir ağıza yalan dolandı mı bir kere bir dile bağlanır çözülmez hiç bir şekilde. Ne kalır peki o zaman o dilin sahibine ruhtan? O tanrıların yanında değil ama iblisede de sırtına dönmüş değil. Evel zaman içeri...
