The Forgotten Love

Chapter 23

Ameera's POV

He didn't move, he just pressed his lips against mine. But after a while, a loud growl broke the silence.

*GROWLLLLL

My eyes widened as I felt my blood went up to my face. I saw how the side of his lips lift up as he move his head back.

"Your hungry." It wasn't a question, I saw him stand up straight and put both his hands on his pockets as he looked at me with amusement.

Naramdaman ko kung pano uminit ang mukha ko dahil sa hiya.

Again with this growling stomach! pinapahiya ako nang sarili kong tyan, nakakailan nato sakin?!

"Come, let's eat. We don't want that cute little stomach of yours getting hungry." napaangat ako nang tingin ng marinig ko siyang mahinang tumawa.

I stared at him in awe, kahit kailan hindi nawawala ang pagiging gwapo nang isang to. His like a living god! Kung dati gwapo na siya? ngayon, malalaman mo talagang isa siya sa paboritong anak ni lord.

I'm not being over dramatic. Ibang klasing kagwapohan na kasi tong mukha niya! don't even get me started on his body! I mean his perfect!- will except sa personality niya. -_-

Neverthelesssl! full package na siya!

But as what I've said before, parang ibang tao ang kilalang Zayn ko dati, kaysa sa Zayn na nasa harapan ko ngayon. Now. his more matured, more serious and more masculine. He has this powerful stance na para bang sa pamamagitan nang tayo niya, his like telling you to step back and kneel.

I'm not used to 'this' Zayn. Nasanay ako sa Zayn na kinukulit ako, yung umaaktong parang bata, yung marunong mag biro at higit sa lahat, yung hindi naka premium yung tawa. Hindi katulad sa Zayn nato na everytime na tumatawa ito, parang gusto mo nalang mag pa fiesta sa sobrang saya! I sighed.

"Ameera?" I was snapped out of my reverie when I heard his sexy and baritone voice. I blushed when I realized what he just called me.

He called me by my name!

Hindi ito ang unang bisis na tinawag niya ako sa pangalan ko. I blushed hard when memories of me an Zayn flashed on my mind. Yung may nangyari samin.

That time he called my name, pero hindi ko na yun napansin dahil wala na ako sa tamang pag iisip. I was clouded by the heat my body felt at that moment.

"Hey, you okay? your face is red." He was about to go near me, ngunit bago pa ito tuluyang makalapit sakin, dali-dali akong umalis sa higaan at tumayo sa harapan niya. I saw how his eyebrows lit up dahil sa ginawa ko.

"Nope! I'm fine. Nagugutom na ako, let's go!" Bago pa ito makapagsalita, nag lakad na ako papuntang pintuan para makaalis na sa kwartong yun. I can't stand another minute in that room! feeling ko ma s-suffocate na ako.
  
 
 
Ilang araw din ang lumipas simula nong may nangyari sa party. Ngayong araw ko napag pasyahan na bisitahin si mama.

Sa dami kasi ng mga nangyayari ay nawawala sa isip ko. Tinawagan nga niya ako kagabi, at sa tuno palang ng boses niya ay alam ko ng nag tatampo yun.

Nakokonsensya na nga ako dahil pinapangakuan ko siyang pupunta ako pero palaging hindi natutuloy. Kaya babawi ako sakanya at binilhan ko nalang siya ng simpleng regalo.

Matapos kumain, ay naligo at nag bihis na ako agad. I'm wearing a simple White shirt, then pants na pinarisan ko lang ng flat sandals. I tied my hair with a ponytail sabay sakbit ng bag ko.

Biglang tumunog ang cellphone ko hudyat na may tumatawag. I looked at the caller Id tsaka iyon sinagot.

"Hey Ash, napatawag?" Inipit ko sa may tainga ko ang cellphone dahil e l-lock ko pa ang apartment. Hawak ko kasi sa isang kamay ang regalo habang nag l-lock kaya nahihirapan ako.