After The Bitter End

ΚΑΜΟΥΦΛΆΖ

POV ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

«Μακάρι να ήσουν εδώ να με συμβούλευες», είπα κοιτάζοντας το μνήμα της Αντωνίας. Έχω μια μανία να μιλάω σε τάφους τελικά.

Από την στιγμή που μίλησα με την Υρω νιώθω ότι όλα έχουν ξανά σπάσει μέσα μου. Νιώθω σαν μαριονέτα. Λες και παίζει κάποιος μαζί μου. Εκεί που τα βάζω όλα σε τάξη κάτι γίνεται και όλα διαλύονται. Κάποιος μου τα διαλύει. Σαν να είμαι ένα παιχνίδι που κάποιου του αρέσει πολύ να με παίζει.

Δεν κοιμήθηκα καθόλου το βράδυ. Απλά έμεινα καθισμένος στο πάτωμα κοιτάζοντας την θάλασσα. Σκεφτόμουν όλες τις φορές που βρέθηκα σε εκείνη την θάλασσα με την Μαριάνθη. Τις καλές αλλά και τις κακές φορές. Έκλεινα τα μάτια μου και εικόνες πεταγόταν μπροστά μου από εκείνες τις φορές. Όλα ήταν τόσο ζωντανά. Δυστυχώς η πιο ζωντανή ανάμνηση ήταν αυτή που την έσωσα από τον Χάρη. Τον είχα ξεχάσει τελείως αυτόν. Δεν έχω ιδέα που βρίσκεται. Καλύτερα που δεν είναι εδώ. Είμαι σίγουρος πως αν έμενε στο νησί θα μου χτυπούσε κάθε μέρα το γεγονός ότι εγώ ήμουν ο ηλίθιος που φώναξε την Μαριάνθη ενώ περνούσε τον δρόμο. Θα με κατηγορούμε κάθε μέρα για τον θάνατο της. Όχι ότι έχει και άδικο. Κάποιες φορές αναρωτιέμαι αν εκείνος ήταν καλύτερος σύντροφος από εμένα. Μπορεί να ήταν έτοιμος να την βιάσει, κάτι που είναι το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί αλλά νομίζω πως εξαιτίας μου η Μαριάνθη ένιωσε περισσότερο πόνο. Νομίζω ότι μαζί μου ένιωσε περισσότερο πόνο παρά χαρά.

Όσο καιρό ήμασταν μαζί, η Μαριάνθη δεν με πόνεσε ούτε μια φορά συναισθηματικά. Έτσι νομίζω δηλαδή. Δεν θυμάμαι να έκανε ποτέ κάτι που να με πόνεσε. Μόνο εγώ την πονούσα. Όμως μου προκάλεσε πόνο μετά τον θάνατο της. Εννοώ τον πόνο που ένιωσα όταν έμαθα ότι φιλούσε άλλον ενώ με αγαπούσε. Ενώ εγώ πάλευα να προσπαθήσω να ξεπεράσω τον θάνατο της Αντωνίας αυτή φιλούσε άλλον. Ο λόγος που πήγα στο Ναύπλιο ήταν για να γίνω καλύτερος για αυτήν. Για να γυρίσω πιο υγιές για αυτήν. Αν δεν υπήρχε η Μαριάνθη, δεν θα με ένοιαζε να γίνω καλύτερος. Έκανα τα πάντα για αυτήν. Έκανα τα πάντα για να γίνω καλύτερος για αυτήν. Όλα τα έκανα για αυτήν. Μόνο για αυτήν. Αυτή όμως δεν το εκτίμησε. Δεν το εκτίμησε καθόλου. Αν το εκτιμούσε δεν θα πήγαινε με άλλον. Ξέρω ότι με παρακάλεσε να μείνω μαζί της εκείνο το καλοκαίρι. Μου είχε πει ότι θα το ξεπεράσουμε μαζί. Αλλά αυτό ήταν αδύνατον. Αν έμενα θα την έκανα να πονέσει περισσότερο. Αυτή όμως δεν το κατάλαβε. Νόμιζε ότι με ένοιαζε μόνο ο εαυτός μου. Τελικά αναρωτιέμαι αν όντως με ήξερε αληθινά.