After The Bitter End

ΕΥΤΥΧΊΑ

POV : ΕΙΡΉΝΗ

Ίσως αυτή η εβδομάδα που πέρασε να ήταν η καλύτερη εβδομάδα του χρόνου. Σίγουρα πάντως ήταν μια εβδομάδα που ένιωθα απόλυτα ευτυχισμένη. Είμαι σχεδόν είκοσι ημέρες με τον Άλεξ και νιώθω ήδη ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου. Καταφέραμε να περάσουμε αρκετό χρόνο μαζί την τελευταία βδομάδα έστω κι αν γράφουμε συνεχώς διαγωνίσματα. Ειδικά αυτός. Αλλά φυσικά φρόντισε να έχει χρόνο για μένα.

Όταν είμαστε μαζί μιλάμε για διάφορα. Μιλάμε συνέχεια. Μου αρέσει όταν μου λέει τις απόψεις του πάνω σε διάφορα θέματα. Ακούγεται τόσο σοφός για την ηλικία του και έχει και αυτό το σαγηνευτικό βλέμμα όταν σου μιλάει που σε κάνει να θέλεις να τον ακούς και να τον κοιτάς συνέχεια. Εκτός όμως από το να μιλάμε κάνουμε κι άλλα πράγματα. Όπως να φιλιόμαστε. Υπάρχουν στιγμές που φιλιόμαστε συνέχεια. Κάποια φιλιά είναι πιο παθιασμένα και άλλα πιο γλυκά. Κατά τα άλλα δεν έχουμε προχωρήσει. Ούτε με έχει πιέσει για κάτι παραπάνω. Είναι φυσιολογικό για την ηλικία του να θέλει κάτι παραπάνω από εμένα αλλά προς το παρόν δεν μου έχει δείξει κάτι. Μπορεί να είναι παρθένος όπως μου έχει πει αλλά είμαι σίγουρη ότι έχει περάσει στο επόμενο στάδιο από τα απλά φιλιά. Σίγουρα έχει φασωθει με κάποια. Πράγμα που εγώ δεν έχω κάνει ποτέ. Πέρα από κάποια φιλιά δεν έχω κάνει τίποτα παραπάνω. Εντάξει είμαι μικρή κιόλας. Αλλά νομίζω ότι αν θελήσω κάτι παραπάνω θα το θελήσω σίγουρα με τον Άλεξ. Κάποιες φορές τα βράδια τον φαντάζομαι δίπλα μου. Τον φαντάζομαι να με φιλάει αρχικά στα χείλη και μετά στον λαιμό. Τον φαντάζομαι να μου δίνει ρουφηχτά φιλιά στο λαιμό με αποτέλεσμα να μου αφήνει σημάδια. Όλες αυτές οι σκέψεις με ανάβουν αφάνταστα πολύ. Πρώτη φορά σκέφτομαι κάτι τέτοιο και αν και για πρωτόγνωρη σκέψη μου αρέσει πολύ. Πιάνω τον εαυτό μου να εύχεται να ήταν πραγματικότητα όλα αυτά. Αν και δεν είμαι σίγουρη αν είμαι εντελώς έτοιμη για κάτι τέτοιο αυτή τη στιγμή.

Με πήγε και στο σπίτι του ένα απόγευμα. Ένα απόγευμα που φυσικά η μητέρα του έλειπε καθώς ντρεπόμουν να την συναντήσω. Αν και δεν ξέρω αν έχει πει στην μητέρα του για μένα. Δεν τον ρώτησα. Έτσι κι αλλιώς ούτε εγώ έχω πει στην μητέρα μου για αυτόν. Τέλος πάντων, το σπίτι του είναι υπέροχο. Αρχικά είναι πολύ μεγάλο. Είναι κανονική βίλα. Όπως τις ταινίες. Όταν μπαίνεις μέσα στο σπίτι και βλέπεις όλη αυτή την άπλα σοκαρεσαι. Καλά το μόνο σίγουρο είναι ότι τα έπιπλα κοστίζουν μια περιουσία. Ειδικά τα έπιπλα του σαλονιού. Τέλος πάντων αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν το δωμάτιο του. Μου άρεσε που πήγα στον προσωπικό του χώρο. Βλέποντας τις αφίσες του έμαθα τι είδος μουσικής ακούει κ ποια συγκροτήματα του αρέσουν. Δεν ξέρω αλλά βλέποντας το δωμάτιο του είναι σαν να έμαθα κάπως περισσότερα πράγματα για αυτόν. Δεν μείναμε πολύ όμως. Πήγαμε απλά για να πάρει κάτι και αφού μου έκανε μια ξενάγηση φύγαμε. Αυτό που κατάλαβα πάντως είναι ότι είναι πλούσιος. Ίσως και πάμπλουτος.