Sadist Aşkı

"Ciddimisin sen"

Multimedia Eylem'in abisi Can Siren .

Hastaneye gittiğimizde annem abime sarılmış ağlıyordu . Babamı gelir gelmez ameliyata almışlar. Gözlerim yanıyor ve acıyordu ,ağladığımdan olsa gerek.

Babam 1 saat 23 dakika 56 saniyedir ameliyatta. Evet saniyeleri sayıyorum. Çarpan araba şoför bölümüne çarptığı için bu kadar kötü olmuş babam arka kısma çarpsaydı böyle olmazdı.

Sonunda ameliyathanenin kapısından bir doktor ve bir hemşire çıktı . Anında yanlarına damladım.

-"Hasta... içerideki hasta benim babam... O nasıl?. İyi mi?. Lütfen iyi deyin."

Doktor birkaç saniye öyle yüzüme baktıktan sonra hemşireye döndü, bu sırada abimle annemde gelmişti yanımıza, elindeki dosyaları uzatarak ;

-"Şunları odama götür." Dedi.

Hemşire bizden uzaklaşıncaya kadarda bişey demedi. Gıcık.

-"Miğdesine büyük hasar almış , araba önden çarptığı için organlar zarar görmüş. Çok fazla kan kaybı olmuş en kısa zamanda A Rh+ kana ihtiyacımız var. "

Annem abime sarılı bi şekilde ağlayarak doktoru dinliyordu. Abim ve ben aynı anda.

-"Benden alın. "Dedik.

İkimizinde kan grubu A Rh+ ydı çünkü. Doktor önce test gerektiğüni söyledi.

-"Bunları doldurun . Kanlarınız uygun çıkarsa kan odasına kan vermeye gidin ve benide haberdar edin. " dedi ve gitti.

Pek sıcak kanlı değildi -Gerizekalı senin baban ölüm döşeğinde bunu mu taktın o beyinsiz kafana - haklıydı . Babam o odadayken ve üstüne üstlük ölüm döşeğindeyken nasıl bunları düşünebilirdim .

Testte gerekli gereksiz bir sürü soru vardı.

-"Ya gerçekten bu test şartmı. Şimdiye kadar on defa kan vermiştim."

-"Gerekli hanım efendi, böyle konuşarak zaman kaybediyorsunuz. Çabuk doldurmanızda fayda var."

Kafamı tekrar teste gömdüğümde gözlerim büyüdü, bu ne biçim soru böyle. "En son ne zaman cinsel bir ilişkiye girdiniz?" Yuh artık yani, sordukları sorulara bak. Hızlıca testi doldurdum -He he çok hızlı. 14 dakikanı aldı. - Uff seni çekemicem iç ses. -Baban ölüyo , sen hala bana laf yetiştir.- Karşımdaki hemşireye testi uzattıktan sonra sonuçlanmasını bekledik.

Sadece ben kan verebildim. Çünkü abim, benim takıldığım ve Yuh dediğim. Soruya "iki gün önce" yazdığı için o kan veremedi. Pislik herif ne olcak, miğdemi bulandırıyor.

Kanı verdikten sonra abim vişneli meyvesuyunun pipetini kutuya geçirip elime verdi ve ;
-"Al... iç şunu " aldım ve bi fırt çektim meyvesuyundan. "İyi olucak... merak etme, bizi böyle bırakmaz . Özelliklede seni" son cümlede gözlerini kaçırmıştı benden.

-" Ne alaka, sizi de bırakmaz. "

Kalkıp gitti yanımdan. Ne oldu şimdi. Tanrım herşey üst üste gelmek zorunda mı? .

Meyvesuyumu içerek babamın olduğu ameliyathanenin önüne geldim. Annemin ağlaması durmuştu, ama öylece karşıdaki duvara bakıyordu. Annem bana hiç annemmiş gibi davranmıyordu, hatta babama "Onun ne halde olduğunu görmüyor musun . O iyileşmicek ve hep böyle kalıcak, çabaların boşa. Onu burda bırakalım ve kendi halinde delirmeye devam etsin. " dediğini duymuş ve o günden beri onunla fazla muhattap olmamaya özen göstermiştim. Kısacası, babam eğer kurtulamaz ve ölürse ben tek kalırdım annem abimle iyilerdi zaten. Abim de benle fazla samimi değildir çok nadir iyi davranır bana.

-"Hastayı kaybediyoruz..!"

Duyduğum doğru olamazdı değil mi. Kapının yanına yaslandığım için sesleri az daolsa duyabiliyordum ve bu doğru olamazdı.

Kapıyı hızlıca açtım ve içeri girdim hemşireler beni dışarı çıkartmaya çalışıyorlardı. Kulaklarım bir tek kalp ritim cihazının bip senini işitiyordu. Hareketsiz kaldım. Bir nevi şok geçiriyordum herhalde. Ne hareket edebiliyordum ne de bir ses duyabiliyordum. Hemşireler beni dışarı çıkardı en son onları görüyordum ve bi anda. Karanlığa teslim oldum.

•••

Gözlerimi açamıyordum. Nerdeydim ben. Kulaklarıma uğultular geliyordu, abim ve... bir doktor olsa gerek bu sesi tanımıyordum.

-"Birazdan uyanır beyfendi, bir şeyi yok merak etmeyin. Sadece küçük çaplı bir şok geçirmiş ve sinirleri kasılmış. İyi günler." Ve kapı kapanma sesi.

Yan tarafımda bir hareketlilik hissettim. Abimmiydi bu, birşeyler fısıldıyodu kemdince. Bu... bu babamın küçükken bize söylediği ninniydi.

Bir anda gözlerimi açmaya gücüm olduğunu hissettim. Gözlerimi açınca abim sustu ve bana öylece baktıktan sonra .

-"İyi misin?"Dedi.

-"İyiyim. " Dedim. Sesim fısıltı gibi çıkmıştı.

Suratında bir şeyi gizlediğine dair bi duygu vardı gülümsemesi... çok buruktu . Abimi ilk defa böyle görüyordum.

-"Babam... o... nasıl?, iyi mi?, ne oldu?" Ardı ardına sorularıma suratı iyice asıldı.
Gözleri doldu. Şu an a  inanamıyordum abimin gözlerinden bir damla süzülüyordu.

-"ABİ... Ne oldu dedim?"

-"Babam... O... O öldü Eylem ."

Duyduklarıma inanamıyorum.

Ciddi olamazdı.

Babam ölemezdi...

-"Ciddi misin sen?"-Bunun şakası mı olur salak-

-"Lanet olsun ki evet. O ÖLDÜ, SENİ BIRAKIP GİTTİ, bizi bırakıp gitti. "