MY BEST FRIEND IS THE MISTRESS

CHAPTER 23

Anima's POV

"Hindi ko sinasadya ang lahat ma'am please wag niyo ko tanggalin sa trabaho ko. Ma'am parang awa mo na" umiiyak na sabi ko kay ma'am Sales. Lumuhod pa ako at humawak sa tuhod niya.

"You're fired Ms. Reyes and that is my final decision. I hope you understand why I'm doing this" aniya saka inayos ang salamin sa mata.

"No. Ma'am please. Pakiusap bigyan niyo ko ng chance. Mahal ko ang trabaho ko. Ma'am!" ani ko pero kumalas si ma'am Sales at saka ako itinayo. Akala ko pagbibigyan niya ako pero akala ko lang pala.

"Please proceed to your table and ready all your stuffs. Please leave this school immediately!" aniya saka tumalikod at naglakad na palayo. Napaupo ako sa labis na lungkot. Wala na akong trabaho. Nag umpisa na akong mag impis ng mga gamit nagulat pa ako ng tumulong sa akin si Trimeo na kararating lang.

"Are you okay?" aniya.

Agad kong hinila ang braso niya at sumubsob sa kanyang dibdib.

"I lost my job!" ani ko saka nag simula ng umiyak.

"It's okay. Cheer up I still have some money in my account. Shhh don't cry!" aniya saka pinunasan ang luha ko. Napapikit nalang ako ng halikan niya ako sa labi na agad ko namang tinugon. Tumagal kami ng halos isang minuto bago bumitaw.

“I know this is Avi's plan” mahinang ani ko. “She want to separate us Meo. I'm scared!” aniko saka yumakap sa kanya.

"Shhh. Nothing can seperate us okay? Trust me. I will do everything for you." Aniya saka ako hinalikan sa noo. Napangiti na lamang ako sa aking isip.

————

"Where are we going?" tanong ko nang makasakay kami sa kotse.

"May binili akong bahay malapit sa apartment mo para hindi kana magbubuhat ng mga gamit" aniya saka ngumiti. Ngumiti rin ako pabalik.

"Awww that's sweet" aniko.

"Let me take you there!" aniya saka masayang nag drive.

Napanganga ako ng makita ang bahay. Medyo may kataasan siya sapat lamang sa isang pamilya. Mahal talaga ako ni Trimeo kesa sa Amanda na namatay na. How poor her health was.

Nang makapasok kami sa bahay ay medyo madilim dahil puro kurtina ang mga bintana. Nilock ni Trimeo ang pintuan saka naghubad ng suot niya hanggang sa matira na lamang ay ang pantalon niya. Napakagat ako ng labi.

Unti unti siyang lumapit sa akin at tiningnan ako mula sa mata hanggang sa aking labi. Lumapit siya ng dahan dahan hanggang sa naglapat ang aming mga labi.

Tumugon ako pero habang hinihimas ko ang may edad niyang katawan pero matipuno ay siya rin ang naghuhubad ng aming damit. Natira na lamang sa akin ay damit na aking panloob. Bumaba ang halik niya sa aking leeg, ang mga kamay niyang naglalakbay sa aking pang upo at saka iyon pinipisil pisil. Napapikit ako ng buhatin niya ako habang patuloy pa rin ang paghalik sa aking dibdib. Dinala niya ako sa isang kwarto at inihiga sa malambot na kama.

Naglakbay ang kamay niya sa aking harapan at ini-unbuttoned ang aking pantalon na suot. Maging siya ay inalis rin ang suot na pambaba.

“Ugh. Shit!”

Napasigaw ako ng labasan ako.

————

Nagising ako at tiningnan ang cellphone. 11:46 pm. Nakatanday ang braso ni Meo sa akin kaya naman inalis ko iyon at pumunta sa kusina na walang saplot ni isa. Nakita ko pa na nagkalat ang aming mga damit. Nagulat ako ng kompleto na lahat ng appliances kaya naman bumalik ako sa may pinto at may kinuha sa bulsa ng aking damit. Polonium.

Kumuha ako tubig na isang baso sa ref saka iyon inilagay. Hinalo ko hangang sa matunaw ang polonium. Napangiti ako habang tinititigan ang baso.

"Mapapasa akin lahat ng yaman mo,kahit hadlangan ka pa ng anak mo, sinisigirado ko iyan" ani ko ng mahina bago ibalik ang baso sa ref. After kasi niya magising ay iinom siya ng tubig na galing sa ref kaya I prepared him. Napaupo ako sa bangko at ngumisi.

"Alam ko ang plano mo Avian. Oras na para ikaw muna ang mauna bago ang magaling mong ama" aniko saka kinuha ang cellphone na nasa ibabaw ng lamesa.

"Hoger, tuloy ang plano. Simulan niyo na bukas" aniko sa mga tauhan ko.

"Yes madam"