CHAPTER 19

19 0 0
                                    


ITS ALREADY 10:45pm. Nang lumabas ang private plane niya sa pilipinas ay kaagad silang nag hanap ng malapit na supper market at nag hanap ng 𝘐𝘵𝘭𝘰𝘨 𝘮𝘢𝘢𝘭𝘢𝘵. Nang maka hanap ay kagaad na lumuwas sila sa bansa.

Masyadong mahaba ang byahe niya at pagod na pagod siya.

Pag pasok ay walang Yael na bumungad sa kaniya. Kinain ng kaba ang puso niya. Nilapag niya ang mga itlog na napamili sa counter at nag ma madaling pumasok sa kwarto niya. There's no Yael.

Nakaramdam siya ng kaba. Kaagad niyang kinuha ang cellphone sa bulsa at denial ang number ng isa pa niyang cellphone. Sinadya talaga niyang iwan ang isa para naman may magamit si Yael na lang contact sa kaniya kapag nasa malayo siya or mabibili. Katulad ng ginawa niya kanina. Bumili siya ng madaming 𝘐𝘵𝘭𝘰𝘨 𝘮𝘢𝘢𝘭𝘢𝘵 for his baby. Para naman hindi ito magalit sa kaniya.

Lumabas siya sa kwarto at pumunta sa hallway at nag tungo sa elevator. Pipindutin na niya sana iyon ng bumukas iyon at lumabas ng Yael.

Wala ito sa sarili habang hawak hawak ang pagkain na in-order nito. It's Turkish foods. May Turkish desert din itong hawak sa kabilang kamay.

"Baby." Aniya.

Gulat na napatingin si Yael sa kaniya. Hindi niya aasahan ang ganoong reaksyon nito. Medyo masaktan siya.

"Kanina ka pa ba umuwi?" Tanong nito.

kaagad siyang umiling. "No. Kadarating ko lang." Aniya.

Nang hindi sumagot ang binata sa kaniya ay hinawakan niya ito sa kamay at hinapit ang bewang palapit sa katawan niya. Napasinghap ito sa gulat dahil sa ginawa niya. Kaagad itong nag iwas ng tingin sa kaniya at dumistansya.

"Baby." Nag aalalang sambit niya. "Pagod kaba? sorry kung medyo matagalan ako. Gabi na tuloy. Sorry." Pag lalambing niya dito.

Maybe he want him to be clingy. Baka nag papasuyo lang sa kaniya ang binata.

Niyakap niya ito. Inalalayan niyang makaupo ang binata sa sofa at tumabi siya dito. Hindi niya alam pero parang ang bigat ng pakikitungo ngayon ng binata sa kaniya.

"Baby-"

"Stop calling me that kind of endearment." Saad nito.

Kahit naguguluhan ay nanatiling malambing ang boses ni Vlademir. "Why?"

"It's p*ssing me off." Anito sa malamig na boses.

Naguguluhan siya. Kaninang umaga lang ay ayos pa sila. "Sorry kung natagalan akong umuwi. Ang hirap naman kaseng hanapin ng itlog na pinapabili mo." He chuckled, but it's fake. "Pero may nabili naman ako. Gusto mo bang kumain-"

"Gusto kong bitawan mo ako." Anito. Hindi pa man nag si sink in sa utak ni Vlademir ang sinabi nito ay kaagad niyang hinawi ang kamay ng lalaki.

Naguguluhan siya. Why is he acting like this?.

"Baby-"

"Please huwag mo akong tatawaging 𝘉𝘢𝘣𝘺, ayokong marinig na itatawag mo sa 'kin iyan." With that, he walk away.

HINDI ALAM NI YAEL kung ano ba talaga ang gagawin niya. Gusto niyang kayapin si Vlademir dahil na miss niya ito pero natatakot siya. At nagagalit dito.

Natatakot siya na baka bumigay na naman ang puso niya at hindi kayanin ang lahat ng malalaman tungkol sa lalaki. Is this bad? pag tapos ng malaman niya na ginagawa ng lalaki ay kasama niya padin ito. Dapat bang umalis siya at mag pa kalayo layo katulad ng sinabi ni Asage.

"𝘐𝘸𝘢𝘯 𝘮𝘰 𝘴𝘪𝘺𝘢 𝘢𝘵 𝘴𝘶𝘮𝘢𝘮𝘢 𝘬𝘢 𝘴𝘢 '𝘬𝘪𝘯."

Napapikit siya ng maalala ang sinabi ni Asage sa kaniya kanina bago siya umalis at bumalik sa penthouse ni Vlademir. Madami pa itong sinabi pero hindi naman doon naka focus ang utak niya. Inaalala niya ang mga magulang niya.

A sin of love (DANGEROUS MAN SERIES#2) (COMPLETE) Where stories live. Discover now