A sin of love (DANGEROUS MAN SERIES#2) (COMPLETE)

CHAPTER 29

Gulong gulo si Vlademir kung paano niya ma co-contact si Yael, hindi man lang niya nahingi ang number nito.

"F*ck!" Inis na hinawi niya ang buhok bago itinapon sa kung saan ang cellphone niya. Wala siyang ideya kung nasaan ito ngayon. Nakita nang dalawa niyang mata na lumabas ito sa elevator, he saw the CCTV footage. Siguro ay nag paplano na itong iwan siya ngayon—

Naputol ang bahagi ng pag iisip no Vlademir ng malakas na bumukas ang main door nitong top floor. Kaagad siyang napatayo at binalingan ang lalaking kakapasok lang sa loob non.

He can't describe the happiness he feels right now. Kaagad na nawala ang namumuong galit sa puso niya ng mag tama ang mata nilang dalawa ni Yael. He smiled at him and finally, Vlademir smiled back.

"Hi." Nakangiting saad nito bago lumapit sa kaniya. "Bakit gising kapa?" Tanong nito.

He couldn't help but to hug the man in front of him. Parang limang taon na naman ang ginugol niya sa pangungulila dito.

"Where did you go? You know I was scared because I thought you were going to leave me again." Parang sinapo ang puso niya ng maalala ang limang taon na walang Yael sa tabi niya. "Takot na takot ako, pwedeng dito ka nalang." He beg. Kung kailangan niyang mag makaawa para hindi ulit siya iwan ng lalaki gagawin niya. Mababaliw siya kapag wala ito sa tabi niya.

"Did I scare you? I'm sorry, I won't do that again." Pag hingi nito ng tawad.

Vladimir kissed Yael's forehead and hugged him tightly. He couldn't bring himself to be angry at Yael. He loved him too much to scold him.

Sinalubong ni Vlademir ang mata ni Yael. "Are you mad?" Tanong nito.

Umiling siya. "I'm not really mad. It's just disappointing because I thought you wouldn't leave, but you did."

"Bumalik naman ako Vlademir. Tignan mo nga nasa harap mo ako." Napailing nalang ito at hinalikan ang nuo niya.

Natatakot talaga si Vlademir na iwan ulit siya ni Yael. Baka ikamatay niya ito.

"Saan ka naman pala nag punta?" Tanong niya dito. Lumayo naman ito ng kaunti para ipakita ang bag na dala niya.

Vlademir smiled upon seeing the sparkle in Yael's eyes. "Kumuha lang ako ng mga damit ko." He immediately approached Yael and kissed his sweet lips. Kaagad naman itong tumugon na ikinangiti niya.

Nang mag hiwalay ang labi nila ay kaagad niyang niyakap si Yael. "Kumain kana na?" Tanong niya dito.

Yael pressed his chest. "Hindi pa." Nag taas ito ng tingin sa kaniya. "Bakit?"

Mas lalong humigpit ang yakap niya sa bewang nito. And he whispered to his ears. "You can s*ck me here if you want."

Mahina namang hinampas ni Yael ang braso niya. "Ano kaba. Hindi iyang mahalay na paraan ang iniisip kong pagkain." Sabi niya.

Vlademir groaned. "F*ck, I thought you want to s*ck my d—"

"Tsk! hindi, puro kase kahalayan yang bibig mo."

Natawa nalang siya dahil kahit papaano ay bumabalik na ang dating pag uugali niya.

When Yael left five years ago, he lost interest in the usual activities he used to do, pero ngayon, kasama na niya ang lalaki at kahit papaano bumabalik iyon. Katulad nalang ng kahalayan niya ngayon. Lumalabas ang pag uugali niya na iyon kapag si Yael lang ang kasama niya.

"Mom wants you to spend Christmas at our house. Will you come with me?" Tanong niya na halatang ikinagulat ni Yael.

"H-hindi sakin galit ang mommy mo?"