..........................
-Gel dedim sana buraya kaçma!
-İmdaaaat! Ne olur yardım edin bana. İmdaatt!
-Burda seni kimse duymaz. Katilin kahkaha sesiyle irkildim. Katil, kadını kovalarken topallaması dikkatimden kaçmamıştı.
-Yardım edin! Kimse yok mu? Kadın bağırırken katilim ona sert bir yakıt atmasıyla sustu. Ardından elindeki kırbacı kadına arta vurunca kadın bayıldı....
Ne? Ne gördüm ben? Yatağımda doğruluğum da odamda olduğumu far edip rahatladım. Sanırım yine bir cinayete tanıklık etmiştim. Ama bu sefer katili tanıyordum katil, yine Yiğit'ti. Saatime baktığımda daha saat 02:40 tı. İçimden Miran'ı aramak geçti. Önce uyuyordur diye bu fikrimden vazgeçtim, fakat ona çok ihtiyacım olduğunu farkettim ve telefonu alarak onu aradım.
-Prenses?
-Miran. Sesimin ağlamaklı çıkmasından endişelenmiş gibi
-Prenses iyi misin? Bir sıkıntı var? Diye sordu.
-Miran.
-Söyle prensesim.
-Yanıma gelir misin sana çok ihtiyacım var. Evet gerçektende şuan Miran'a ihtiyacım vardı
-Tabii tabi yanına gelirim evde misin sen?
-Evet
-Tamam hemen geliyorum. Arından ikimizde telefonu kapattık ben camdan Mira'nın gelmesini bekledim
Bir kaç dakika sonra gelmişti. Bende sessiz bir şekilde odadan çıkıp dış kapıyı açtım. Miran'da sessiz bir şekilde içeri girdi. Onu odama aldım. O sırada ağlamaya devam ediyordum. Elinde ki çikolatayı bana uzattı. Bu saatte nereden bulduysa...
Ona sımsıkı sarıldım. Oda bana sarıldı
-Ağlama artık prenses. Gözleri, gözlerime değdi sırada sormuştu bu soruyu. Sesimde yalvarma vardı. Benimde artık ağlamaktan dermanım kalmamıştı. Yerimde sendelediğimi fark eden Miran beni hemen belimden yakaladı. Ardından beni kucağına alıp yatağıma yatırdı.
-Niye ağladığını söyleyecek misin artık?
-Sen yoksun. Bu yetmez mi? Bu sırada yatağımdan doğrulup, oturma pozisyonu aldım. Miran'da elimden tutarak
-Burdayım işte. Dedi. Yetmiyordu. Kendimi sanki onu bir daha hiç göremeyecek gibi hissediyorum. Aşk gerçekten böyle bir şeymiydi?
-Miran ben Yiğit'i gördüm. Yine bir insanı öldürüyordu. Yutkundum. O da yutkundu " ama bu sefer ayağında bir problem vardı. Topallıyordu."
-Sen takma bunları kafana. Hadi uyu artık.
-Uyumak istemiyorum
-Prenses. Lütfen. Bak ben burdayım bekleyeceğim seni. Ardından dudağıma küçük bir öpücük kondurdu.
..................................
Sabah alarmımla uyandığımda, Miran'da sandalyeye oturmuş beni izliyordu.
-Günaydın prenses.
-Günaydın prensim. Yatağımdan kalkarak onun yanına gittim oda ayağa kalktı.
-Rahat uyuyabildin mi?
-Evet ama sen? Sen uyuyamadın.
-Sen beni boş ver. Ben artık çıkıyım baban gelmesin şimdi
-Tamam. Ardından Miran sessizce evden çıktı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KANLI EL
Actionlise son sınıf öğrencisi Almina hayatına normal bir şekilde devam ederken bir yeteneğini keşfeder . Evet onun bir yeteneği vardı ve yeteneği de aynı anda iki farklı ortamda bulunabilmesidir. Bu onun hayatını mahvetmiştir çünkü gittiği ortamlar norma...
