DAMAR YOLUNDAN AŞK

10. Bölüm| Yağmur bekçisi

Selamm kuğularımm, yeni bölüme başlamadan evel sizden özür dilemek istiyorum. İki hafta bölüm yükleyemedim.

Bazı olaylar oldu, beklenmedik şeyler yaşadım. Trafik kazası geçirdim. Ondan dolayı biraz piskolojim bozulmuştu, bide travmatik bir olay oldu benim için.

Biraz kafa dinleyip haftayı da kaza ile kapatınca, pek bölüm yazacak durumda değildim.

Ama artıkkk, sizi de fazla bekletmeden. Yeni bölüm gelsinn.

Unutmadan, oy verirseniz çok mutlu olurum. Yıldıza basmanız yeterli, yorumlarda görüşelimmm

İyi okumalarrr 🍁

Karşımda elinde poşetli duran kişi azizdi. Yüzündeki şaşkınlık okunuyordu. Eminim ki, bende de aynı yüz ifadesi vardı. Karşımda onu beklemiyordum. Gerçi kimi beklediğimi de bilmiyordum. Gözlerimiz o ilk andan beri birbirimize değdi.

Yanaklarımın yandığını hissetmeye başladım. O anın şaşkınlığından kaynaklıydı büyük ihtimalle. Evet aynen kızım, ondandır ;) iç sesime aldırış etmeden onun griliklerine bakmaya devam sürdürdüm.

Aradan belki bir kaç saniye geçmiştir, lakin benim içimdeki zaman duygusu kaybolmuştu. Sanki dakikalardan birbirimize bakıyorduk. Gözlerinde başka şeyler gizliydi.. Peki bu mümkün müydü? İnsan bir başka insanın gözlerinin en derinlerine bakıp anlayabilir miydi, neyi gizlediğini?

Ben anın şaşkınlığından daha kendime gelemezsen, Asiye teyzenin naif sesi beni andan almıştı. "Sağolasın uşağım. Masaya koy hele." dedi. Aziz de babaannesinin dediğini yaparken, bende yataktan doğrulup hala el ele olan ellerimi nazikçene Asiye teyzeden, yani Asiye sultandan ( ohoo bakıyorum daha, benimsemişsin Asiye sultanları. Seni çakal) ya ne alakası var iç ses, sinan ve o fazla öyle dediği için dilime süzüşmüş. Yav hee hee..

İç sesimle uğraşmayacaktım, zaten bulunduğum ortam şuan bunun için de uygun değildi. Evet nerede kalmıştım..ellerimi Asiye "teyzeden" çekmeye çalışırken o ise ellerimi kendisine daha yakın çekerek benim gitmemi engelledi. "Asiye teyze, ben kalkayım. Misafirin kısası makbuldür. Hem senin de ziyaretçin var." O ise baka içten bir tebessüm yaparak "Estağfullah güzel kizum. Bak bahsettiğim uşağum o, kizum."

Ben ne diyeceğimi bilemezken, sadece başımı hafif salladım. Ardından ise gözlerim tekrardan Aziz ile keşişti. Tabi ayağa kalkmam ile, Asiye teyze boş durar mı. Bi güzel tanıştırdı da bizi. "Uşak niye korkuluk gibi dikildin önümde hele. Bak bu güzeller güzeli kizum benim hemşire aylinim. Sağ olasın çok yardımı dokunuyor " mahcup bir ifadeyle Asiye teyzeye döndüm. "Estağfullah efendim, lafı dahi olmaz."

Odadaki dört duvar üstüme üstüme geliyordu. Evet oda genişti, lakin odada üç kişiydik. Ve kendimi fazlalık gibi hissetmeye başlamıştım bilene. Bu hissimi bastırmak için, odadan bir an evvel çıkmam gerekti. İlk adımım ile Aziz "Hmm" diye bir hırıltı çıkarttı. Odadan çıkmam için, onun önünden geçmem gerekirdi. Zaten karşımda bi masa vardı, bi de boş alanda o dikiliyordu. Rabbim sen bana yardımcı ol..

"Güzel kizum, bu da Aziz uşağum. Arada uşaklarun odunluğu tutuyor ama özünde iyidir azizim." "Bu derken sultanım? Odun hemde??" anın verdiği cesaretle hafif bir kıkırdamıştım, çünkü karşımda duran adam sanki babaannesinin yanında yavru bir kediye dönüşmüştü. Hafif ve sessiz kıkırdamı fark etmiş olacak ki, çatık kaşları gevşedi azcuk. Viyyy senin şiven mi kaydu şimdi daa... ana benimkide kaydı, bu kadın bizim ayarlarımızla oynuyor yahu. Ama sevdim, tam kayınvalidelik bir kadın..
İç sesimin dediği ile bir öksürük tuttu beni.

"İyi misin kizum?" "Aylin su ister misin?" diye duydum sağ ve solumdan. Öksürükümü durdurduktan sonra, ikisinde bakarak "iyim iyim " dedim. "Müsaadenizle ben gideyim artık." Aziz bana yer açtı bende geçebilmiştim. Kapıya varmadan evvel "tekrardan geçmiş olsun Asiye teyze. Bir sorun çıkarsa bizim kızlara iletirsin.Allah'a emanet ol." "Sende güzel kizum, dikkat et kendine." Ona tebessüm edip, nezaketen olsada Azize döndüm ve "tanıştığımıza memnun oldum.." dedim ona sesim git gide sessizleşirken. Gözlerim Asiye teyzeyi buldu, kadının gözlerinden anın mutluluğunu okuyabiliyordum. Sonra bakışlarımı ona çevirdim, O da baktığım yöne baktığını fark ettim. Ardından bana hafif bir tebessüm edip, bana ayak uydurup "bende memnun oldum. Allah'a emanet olun."