ama evlisin |gay| •bxb•

45. Bölüm

"Ağabey nereye böyle yangından mal kaçırır gibi?" Kapıya yaslanmış öylece beni izleyen Simay'a kısa bir bakış atıp elimdeki tişörtü de bavula yerleştirdim. "İsteme dün yapıldı, sabahına sen gidiyorsun. Zaten birlikte geçirebileceğimiz son birkaç ay." dediğinde iç çektim. Her ne kadar onu bırakmak istemesem de Tuğrul'u artık korkarak uyandığı kabuslarının esiri edmezdim. Simay hayatı boyunca bensiz bir dakika daha geçirmemişti ama 22 yaşında sözlü bir kadın olarak tek başına yaşamayı öğrenmesi gerekiyordu. Ben de artık kendim için bir hayat inşaa etmek istiyordum. Tuğrul'un olmadığı bir hayata, eve, günlere artık tahammülüm yoktu.

"Zaten aklımızda olduğunu söylemiştim Simay." dedim ona bakmadan. Dolapta az görünen eşyalarım bavula sığdırmaya çalışırken gözüme çok fazla görünmüştü. Her sabah 'ne giysem?' diye düşünüyordum oysa ki.

"Ama böyle bir anda olacağını söylememiştin. Hem Tuğrul dün de yüzüme bakmadı, ne olduğunu anlamadım." Kırılmış bir sesle konuştuğunda kaşlarımı çattım. Tuğrul'un zahmet edip istemeye gelmiş olmasına teşekkür etmeliydi. Bizi orada yalnız bırakmayan üç insandan biriydi.

"Aileden saymadığım birinin yüzüne bakıp bakmamasına fazla takılmıyor musun sence de?" dedim kendimi tutamayarak. "Kaç seferdir ne zaman bir olay olsa, adam karışmak istese azarlayıp duruyorsun Simay, ne bekliyordun ki? Adam da kendini çekti işte."

"Ağabey son zamanlarda iyi değildim, biliyorsun." dedi kendini savunmaya çalışarak. "Tuğrul ağabey evdeki olayda çok haklı ama dün benim için özel bir gündü. Yüzüme bile bakmadı, öyle yapacaksa hiç gelmeseydi keşke."

"Senin için gelmedi zaten," dedim. Dediği her şey nedense sinirime dokunuyordu. Onca olaydan sonra böyle pişkince konuşamazdı. "Benim için geldi. Ayrıca emin ol her şeye rağmen yanında olmaya da çok hazırdı dün. Hatta Ozan beni konuşmak için çağırdığında Tuğrul da benimle geldi." dediğimde kaşları hafifçe çatıldı. "Ozan'a göz dağı verir gibi konuştu, benden çok... Sordu, sorguladı. Ama sonra öğrendik ki sen Ozan'a hiç Tuğrul'dan bahsetmemişsin bile Simay. Adam seni ailesinin içinde sayarken bana hep sen ve Simay benim ailemsiniz derken sen, sevgiline Tuğrul'dan bahsetmemişsin bile. Senin göstermediğin saygıyı, hoşgörüyü Ozan Tuğrul'a göstermişken adam daha senin için neden uğraşsın ki? Görmediği sevgiyi, ilgiyi göstermek zorunda değil ama Simay o adam benim hayatımın aşkıydı. Tamam aramızda hiçbir zaman senin ve Ozan'ın olduğu gibi resmi bir şeyler olamaz ama bu ona saygı göstermeyeceğin anlamına gelmez. Ben her zaman senin sevgililerine saygı duydum, şimdi senden de bunu bekliyorum. Tuğrul bundan sonra seni yanına ne kadar yaklaştırırsa o kadar yakınında olursun. Ben de ağabeyin olarak her zaman buradayım. Ama bir daha ağzından Tuğrul'a dair kötü bir kelime duyarsam o zaman külahları değişiriz Simay. Gerçekten değişiriz." Öylece yüzüme bakarken yutkundu. Gözleri dolmuştu. Ona karşı ilk defa böyle sert oluyordum, buna alışık değildi. Çünkü sinirlendiğim anda bile ona böyle davranmazdım. Ama onun için her şeyini feda etmiş iki insan bizdik. Ben Tuğrul'u Simay'ı bırakmamak için terk etmiştim, Tuğrul ben Simay için onu terk ettiğimden dolayı delirip her şeyi babasına anlatmıştı. Evet bu benim seçimimdi ama tüm bunları onu korumak için yapmıştım. Bunu ben söylemesem de bilmeli, farkında olmalıydı. O iyi yaşasın diye biz yıllarımızı kaybetmiştik.

"Baba diye aileden saydığın adamdan daha fazla emeği var Tuğrul'un üzerinde. En azından buna saygın olsun ağabeyim, olur mu?" dediğimde kirpiklerini kırpıştırdı. "Ben Ozan'a bahsettim Tuğrul ağabeyden." dedi sonra.

"İki ağabeyin olduğunu söylemişsin." dedim toplanma işini bir kenara bırakıp ona dönerek. "Evet," Başını salladı onaylarcasına. "Eniştem dedim." diye mırıldandı. "Ağabeyimin sevgilisi var, Tuğrul ağabey dedim. Ama o hatırlamadı herhalde." Yutkundum. Tuğrul'u hiçbir çekince duymadan benim sevgilim olarak tanıtabilmiş miydi? Hep bir şeyleri kaçak göçek yaşadığımız için bir an için buna şaşırmıştım. Ozan buna rağmen o gün bana kötü hiçbir şey ima etmemiş, hatta beni ailesinden gördüğünü ima etmişti.