Düşman mıyız yoksa?

25. Bölüm

Üzerimi giyindim. Ateş daha gelmemişti aynaya geçip kendime baktım.

Üstümdeki siyah crop altında siyah İspanyol paça pantolon at kuyruğu saçlarım. Cihazın olduğu yere dokundum. Cihaz çıkmıştı fakat ben buna alışamamıştım. Sürekli cihaz var mı diye bakıyordum. Cihazın çıktığından sadece bizimkilerin haberi vardı. Ateş daha öğrenmemişti.

Kendime bakmamı bölen şey Ateş'in son ses bastığı kornaydı. Gecenin köründe neden kornaya basarsın ki? Aşağı indim sessizce. Evdeki herkes uyuyordu. Kapıyı açtım ve dışarı çıktım. Kapının karşısında arabaya yaslanmış beni izleyen bir Ateş vardı. Başka kim olacaktı?

"Fazla güzel olmuşsunuz." Dedi Ateş beni süzerek. "Sağol, nereye gidiyoruz?" Dedim. Ateşin yanına varmıştım. Aramızda çok mesafe yoktu. "Sürpriz." Dedi ve elimi tuttu. "Gelicek misin?"
"Yok ben burada dikileceğim. Tabiki gelicem Ateş." Kapımı açtı ve beni bindirip kendi de sürücü koltuğuna bindi.

"Neden ölüm sessizliği oldu?" Dedim arabadaki sessizliği bozarak. Ateş arabayı çalıştırdı ve konuştu. "Çok güzel birini izliyordum da, dalmışım." Dedi. Benden bahsediyordu. "Nereye gittiğimizi söylemeyecek misin gerçekten?"
"Evet." Dedi ciddi bir ses tonuyla sonra ekledi. "Dedim ya sürpriz."

Radyoyu açtım ve telefonumu bağladım. "Şimdi bir şarkı açacağım hazır mısın Ateş? Sakın depresyona girme."
"Aç bakalım belki depresyon bize girer." Bu adamın bu halleri beni öldürecek ya. Telefonumu bağladım ve şarkı çalmaya başladı.

Ne kağıt kalemsiz olmayı bilir, ne de ben sensiz kalmayı.

Neden bir dert biter diğeri gelir,

Ateştir bu iyi bilir yakmayı..

Ateş önce bana baktı. Sonra elini bacağıma koydu.

Kuşları anladım da, senin kanatların yok nasıl uçtun da gittin?

Kırık cam misali hatalarım acıtır.

Seni böyle mi kaybettim?

Ateş şarkıdan etkilenmiş olacaktı ki konuştu. "Ben seni kaybetmedim değil mi?" Güldüm. "Kaybettin, ama yine kazandın."
"Nerden buldun bu şarkıyı?"
"Hakandan." Dediğimde Ateş elini bacağımdan çekti. "Hakan kim?"
"Bir dakika senin haberin yok mu?"
"Hayır." Dedi çok ciddi bir tonla. "Şimdi konuşup moralimizi bozmayalım bence." Dedim. Çünkü hakan olayı can yakan bir olaydı. "Deniz, Hakan kim?"
"Mezarıma ben yerine modeli koyan adam. Oldu mu Ateş."

Moral bozmaya hiç gerek yoktu ama Ateş zorlamıştı. O sırada şarkıda şöyle demişti bize.

Bul beni kaybolmuşum,

İzim silinmiş,

Dilim suskun,

Susmuşum.

Bak bana mahvolmuşum,

Senden kendimi almayı,

Unutmuşum..

Bende sustum Ateşte sustu. Pera konuşuyordu bizimle. Şarkı bittiğinde yolda bitmişti. Koskocaman bir hotelin önündeydik. "Neresi burası?" Diye sordum. "Hotel." Dedi Ateş ve radyoyu kapatıp arabadan indi. Yanıma gelip kapımı açtı. "Hadi gidiyoruz." Diyip elimi tuttu. Arabayı kilitledi ve içeriye doğru yürümeye başladık. İçeriye girdik fakat kimse yoktu. Bomboştu.

Asansöre bindik. İkimizde konuşmuyorduk. Bir odaya girdik. Ateş kimse olmamasına rağmen kapıyı kapattı. "Ee ne yapacağız burada?"
"Seninle aynı yerdeyim, birşey yapmasamda olur." Dedi Ateş. Yatağa oturdu. Ben ise ayaktaydım.

"Şimdi sen beni affettin mi?" Dedi ayağa kalkarak. Üstüme doğru yürüdüğünde bende refleks olarak geriye gittim.

"Deniz affet beni, bak herşey bir oyunmuş." Üzerime doğru yürümeye devam etti ve beni duvar ile arasına aldı. Bütün planı buysa demek ki. Bu odada ve bu Hotel'de bizden başka kimse yoktu. Çalışanlar bile. "Nasıl güveneyim sana?"
"Onlar sana yalan söyledi. Onlara güvenmek yerine bana güvenmek zorundasın." Bana biraz daha yaklaştı. Nefeslerimiz birbirine çarpıyordu. "Şimdi," dedi ve devam ettim. "Beni affettin mi?"
Evet anlamında kafamı salladığımda dudaklarını dudaklarıma kapatan kişi Ateş olmuştu.

(Çok detay vermek istemiyorum biraz devam ettirip bırakacağım.)

Beni hiç bırakmak istemiyormuş gibi öpüyordu. Bir eliyle belimi kavrayarak beni kendine çekti. Bedenimiz sanki bir bedenmiş gibi yapışmıştı birbirine. Kollarımı boynuna sardım. Ateş dudaklarımdan ayrılıp derin nefes almaya başladı. İkimizde nefes nefeseydik. Ateş yanağımı öptü. Sonra çenemi derken öpüşleri boynuma indi. Ellerimi saçlarına geçirdim ve okşamaya başladım. Ateş boynumu öpmeyi bırakıp beni kucağına aldı. Ayaklarımı beline doladım. Yatağa doğru ilerledik.

Ve bütün gece karanlığa büründü..

Selam naber
Ben bişi dicem

Finale 2 bölüm kaldı

27. Bölüm final olucak

DMY bitiyor,

Son 2 Bölüm..

Bu bölüm kısa oldu affedin.

Finali uzun yaparsam okuyun olur mu?

❤️