Dün istemeye gelmişlerdi ve kocam olucak adamı görmüştüm. Kumral saçları vardı boyu fazlasıyla uzun duruyordu. Belki başka şartlar altında tanışmış olsaydık, aşık olabilirdim ona ilk görüşte. Ama şuan durumlar farklıydı.
Kuaför saçımı yaparken bende telefonuma bakıyordum.
0543***: İşin ne zaman biter?
Bu kimdi?
Siz: Kimsin?
0543**: Miran ben. Kocan.
Kocam...
0543** adlı numarayı Miran olarak kayıt edildi.
Siz: Bilmiyorum saçım yapılıyor. Bitince haber veririm.
Miran: Tamam.
"Makyajınız bitti. Beğenmezseniz hemen yeniden yapabiliriz."diyince gözlerimi aynaya çevirdim.
Çok güzel olmuştu. "Teşekkür ederim. Elinize sağlık."dedikten sonra samimi bir şekilde gülümsedim.
Saçımı yapmak için bir kadın gelmişti. Salık ve hafif dalgalı yaptırmıştım. Daha sonrasında gelinliği giymek için yanıma Ayzayı alarak özel odaya geçtim.
Üzerimde ki kıyafetleri çıkarıp Ayzanın yardımı ile gelinliği giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayza büyülenmiş gibi bana bakıyordu. Bu haline gülümsemeden edememiştim. "Abla. Çok güzel oldun. Kuğu gibisin."
"Teşekkür ederim ablacım. Hadi çıkalım artık."dedim ve gelinliğin ucundan tutarak odadan çıktım.
Siz: Hazırım.
Miran: Geliyorum.
Mirana görüldü atıp telefonu kapattım.
Heyecandan kalbim çok hızlı atıyordu. Daha düne kadar biriyle evleneceksin deseler güler geçerdim.
Ayza "Abla, Miran abi geldi."diyince gözlerimi korala çevirdim.
Gözleri baştan aşağıya beni süzmüştü. Gözleri etkilenmiş gibi bakıyordu. Başka şartlar altında evleniyor olsaydık belki bana aşık olduğunu düşünebilirdim. Ama biz kardeşlerimiz zarar görmesin diye evleniyorduk. Ortada aşk, sevgi yoktu.
Gözleri gözlerimi bulunca "Gidelim mi artık."dedim. Daha fazla ayakta duramayacaktım on kilo gelinlik ile.
"Gidelim."dedi ve kolunu tutmam için uzattı. Koluna girdikten sonra dikkatlice kuaförden çıktık.
Düğün sonunda vedalaşmak istediğim için şuan düğün olacak salona gidiyorduk. Kırmızı kuşak istememiştim. Kurbanlık koyun değildim. Ha tabi ki abimin yaptığı şey yüzünden kurbandık orası ayrı.
Babam da ikna etmeye çalışmamıştı.
Yüzümü arabayı kullanan Mirana çevirdim. Pür dikkat arabayı kullanıyordu. Onun hakkında hiç birşey bilmiyordum. Yaşını bile.
"Kaç yaşındasın?"diye sordum bir anda.
Miran bunu beklemiyordu büyük ihtimalle "hı?"demişti şaşkın bir şekilde.
"Evlendiğim adam hakkında hiç birşey bilmiyorum. Kaç yaşındasın."diye sordum tekrardan.
Bana dönüp"Otuz iki yaşındayım. Sen kaç yaşındasın?"diye sordu ve tekrardan yola döndü yüzü.
"Yirmi beş yaşındayım."dedim ve yolu izlemeye başladım. Bir kaç kez bana dönüp baktığını hissetsem de dönüp bakmadım.
Düğün salonuna geldiğimiz de Miran arabadan inip benim tarafıma doğru gelip kapımı açmıştı. Yardım etmesiyle arabadan inmiştim.
"Giriyor muyuz hemen?"diye sordum.
Yok canım on sene sonra girelim nasıl fikir? Diyen iç sesime kulak vermeyip Mirana baktım.
"Girelim bekletmeyelim."dedikten sonra tekrar kolunu girmem için kaldırmıştı.
Bir elimi Miranın koluna koydum ve diğer elimle de çiçeğimi sıkı sıkı tuttum.
Kapıda gözüktüğümüzde giriş müziği çalmaya başlamıştı.
Yavaş adımlarla piste geldiğimiz de dans etmek için Miran ellerini belime koydu. Onun bu hareketleriyle midem kasılırken bende ellerimi omuzuna koydum.
Çiçeğimi Ayza almıştı.
Gözlerimiz buluştuğunda kalbim teklemişti. "Baya kalabalık."dedim ve tekrardan etrafta göz gezdirip korala baktım.
"Genelde kalabalık oluyor."diyerek kısa cevap vermişti.
Belki kız arkadaşı vardı. Yada konuşmak istemiyordu benimle. O yüzden birşey demeden dans etmeye devam ettik.
Dansımız bitince bize ayrılan masaya oturduk. İnsanlar halay çekiyordu. Hiç benlik şeyler değildi.
İnsanlar biraz daha oynadıktan sonra nikah memurunun gelmesi ile yerlerine geçmişlerdi.
"Belediyemize yapmış olduğunuz başvuru sonucunda evlenmeniz de bir sorun gözükmemektedir. Sayın Saye Birtan, Miran Arzeni eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?"diye sorunca gözlerimi Ayzayaçevirmiştim. Daha sonrasında gözlerimi Mirana çevirdim. "Evet."dedim ve yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirdim.
Sıra Korala gelmişti. "Sayın Miran Arzen. Saye Birtanı eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?"diye sorunca Miran hiç düşünmeden "Evet."demişti. Bana göre sesi biraz daha gür çıkmıştı. "Belediyemizin bana verdiği yetkiye dayanarak sizleri karı koca ilan ediyorum."dedi ve defterin arasından nikah cüzdanını bana uzattı.
Defteri aldıktan sonra ikimizde ayağa kalkmıştık. Miran alnıma güçlü bir öpücük bırakıp geri çekmişti.
Bu sırada Kameraman fotoğraflarımızı çekiyordu. Düğün fotoğraflarımızı.
Bir kaç kez zorla oynamıştım. Miran hiç oynamamıştı. Saat on ikiye geldiğince düğün bitmişti. Şuan bize yapılan eve gidiyorduk. Miran ve benim için yapılan eve... ______________________
Selamlarrrr!!!!!!!!
Nasılsınız? Ben çok iyiyim.
Bölümler kısa mı olsun uzun mu?
Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum. Hayalet okuyucu olarak kalmayın lütfen.
