Beybim şuan beş aylık olmuştu. Çok duygusal biri olmuştum. Miran'ın beni en ufak şımartmasında bile gözlerim doluyordu. Kız babası olmuştu Miran'ım. Miran gibi bir babası olduğu için çok şanslıydı. Ve benim gibi bir annesi olduğu için de çok şanslı olacak. Güzel kızım.
"Güzelim. Uyuyor musun."diyerek içeriye gelen Miran'ı görünce gülümsedim.
"Hayır sevgilim gel."dediğim de koltuğun yanına gelip dizlerine çöktü.
Sağ eliyle saçlarımı geriye doğru attı. "Nasılmış benim karım ve kızım?"dedi.
Gülümsemem daha da büyüdü. "İyiyiz aşkım sen nasılsın?"dedim. Elimi kaldırıp çenesinde ki küçük sakalları ile oynamaya başladım. Avuç içime öpücük bırakmıştı.
"İyiyim bende yavrum."
Beybimize hâlâ isim bulamamıştık. İsimsiz olacaktı. Şaka tabi ki.
Miran "İsim buldun mu aşkım."dediğinde kafamı salladım.
Bir tane isim vardı aklımda. Miran'ın da beğeneceğinden emindim.
Ahuse...
Coşkulu güzellik demekti.
"Evett."dedim heyecanla. "Ahuse."
"Anlamı ne güzelim."
"Coşkulu güzellik demek aşkım."dedim.
Miran beğenmiş olacak ki dudakları iki yanına doğru kıvrılmıştı. "Ahuse'm"dedi.
Gözümü mide bulantısı ile açmıştım. Zorda olsa yataktan kalkıp tuvalete girdim. Klozetin önüne eğildiğim de Miran da kalkmıştı saçlarımı tutuyor bir yandan da sırtımı sıvazlıyordu.
"Geçti güzelim."
Midem de ki herşey çıkınca geri çekilip sırtımı Miran'a yasladım. "Ne zaman bitecek."dedim. Sanki Miran cevabını biliyordu da ona soruyordum.
"Az kaldı güzelim."dedikten sonra bir elini bacağımın altına koydu diğer elini de sırtıma koyup kucağına aldı. Yüzümü boyun girintisine soktum. Kokusu çok güzeldi. İnsanı rahatlatıyordu.
