Öncelikle herkese merhaba Wattpad'e gelen erişim yasağı hâlâ devam ediyor ama bu kitap yazmayı bırakacağım anlamına gelmiyor. Hayatımda bir kaç sorun vardı bu yüzden bir süre kafa dinledim ve tekrardan aranıza katıldım. Vpn ile girebilirsiniz vpn super diye bir uygulama kullanıyorum bende bir sorun yaşamadım.
Umarım en kısa sürede yasak kalkar.
<3
_____________________________________
Elimde hissettiğim acı ile gözlerimi zorda olsa açıp hemen karnıma baktım.
Ona birşey olmuş muydu?
Peki ya Miran? Hayatta mıydı?
Dolan gözlerimi hızla kapattım ağlamayacaktım.
"Uyanmışsınız Saye hanım."diyerek gelen doktora baktım.
"Nasılsınız?"dediğinde gözlerimi devirmemek için kendimi zor tuttum.
"Eşimi görmek istiyorum."
"Yatıp dinlenmeniz gerekiyor."
"Anlatamıyorum galiba eşimi görmem gerekiyor diyorum!"
Doktor bey sonunda ikna olmuştu galiba yanıma gelip elimde ki serumu çıkardı. "Uzun sürmesin. Ardından tekrar benim yanıma gelin konuşmamız gerekiyor."dediğinde ayağa kalktım.
Bacaklarım şişmişti.
İçeriye bir hemşire gelmişti "Hemşire hanım size eşlik edecek."dediğinde hemşire koluma girdi.
Yavaş adımlarla odadan çıktık. Biraz yürüdükten sonra bi odanın önüne gelmiştik. "Lütfen uzun sürmesin."
Hemşireye kafamı salladıktan sonra kolundan çıktım. Titreyen elimi kapı kulbuna uzatıp yavaşça açtım.
İlaç kokusundan midem burkulurken gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım.
Kim bilir şuan ne haldeydi? Bir çilek için ne hallere gelmiştik...
Odaya girdiğimde kafamı kaldırmadan kapıyı kapattım.
"Saye..."
Miran'ın sesini duymam ile kalbim daha da hızlanmıştı. Gözümde akmaya hazır bekleyen yaş ise düşmüştü. Kafamı kaldırıp Miran'a baktım.
Yatakta yatıyordu. Bir kolu sargılıydı, göğüs kafesinde de sargı vardı.
Yatakta kenara kayıp sağlam olan eli ile yatağın kenarına oturmam için hafifçe vurdu.
"Gel güzelim."
Yanına oturduğum gibi canını acıtmamaya çalışarak kocaman sarıldım. Miranda tek elini belime sarmıştı.
"Miran. Çok korktum."dedikten sonra derin bi iç çektim.
Kafamın üstünde çenesini ardından dudağını hissettim. Kokumu içine çekmiş ardından öpmüştü...
"Korkma güzelim burdayım. Yanınızdayım."
Daha fazla yormamak için kendimi geri çektim. Sağlam olan elini iki elim ile tuttum.
"Nasıl oldu Miran?"
"Boşver güzelim."
Anlatmayacaktı, anlatması içinde zorlayamazdım. Anlatmak isterse her zaman dinleyeceğimi biliyordu.
"Özür dilerim, senden çilek almanı istemeseydim bunlar olmayacaktı. Keşke istemeseydim."
Bir daha çilek yiyebilecek miydim bilmiyordum...
"Saçmalama güzelim. Olacağı vardı oldu."
Dolu gözlerimi görünce beni göğüsüne çekmişti. "Gel buraya."
______________________________
"Saye hanım düşük riskiniz var. Artık daha da çok dikkatli olmanız gerekiyor. Doğumunuza da daha çok var biliyorsunuz. Bu süreçte kontrollerinizi daha da arttıracağız. Sizden de tek isteğimiz dikkat etmeniz."
Elimi karnıma koyup varlığını hissetmeye çalıştım.
Doktor elinde bir kağıt uzatmıştı "Bunlar takviyeleriniz. Sabah akşam kullanıcaksanız."
Kağıdı alıp avucumun içinde sıkı sıkıya sıktım.
Miran'a bunları nasıl söyleyecektim?
Ne diyecektim?
Doktora kolay gelsin dedikten sonra odadan çıktım. Eve gitmek istiyordum. Miran evde beni bekliyordu. Buraya geldiğimden de haberi yoktu.
Hastanenin önünde ki taksilerden birine binip evin adresini verdim. Kafamı cama çevirip yolu izlemeye başladım...
&
