Aşk Sahası

sevgili

Kuşumlar ben yine bölüm atmayı düşünmüyordum fakat hikayemin son iki günde okunma sayılarında yaşanan artış beni çok mutlu etti ve elimde de bolca bölüm olduğundan paylaşayım dedim.

Yorumlarınızı ve beğenilerinizi bekliyoreee❤️‍🔥❤️‍🔥

İlke'ye bir kaynana yazdım ilerleyen bölümlerde gerçek anlamda düşman başına...

Bakıp göreceğiz❤️‍🔥

Gece yarısı bölüm atmak ne demek yazar kafayı mı yedin diyenleri duyar gibiyim.

"İlke'm ben takımdakilere ilan ettim mi aşkımızı?"

"Ettin Pars."

"Oteldekilere."

"Ettin."

"Bizim teknik ekibe peki?"

"Onlara da ettin?"

"Heee." Dedi ciddi bir tavırla, oturduğu koltukta dikleşti. Şuan ciddi ciddi kime söylemediğini mi düşünüyordu? Zira söylemediği tek yer kampın karşısında, uzakta görünen küçük köy falandı.

Dün gece biraz daha oynadıktan sonra takım dağıldığında Pars beni elimden tutarak takımdaki tüm çalışanları tek tek ziyaret etmiş ve sevgili olduğumuzu söylemişti.

"Takıma ilen ettim yani öyle mi?"

Sesli bir nefes verdim. "Basın açıklaması yap istersen?"

"Olur."

"Saçmalama Pars."

"Çok heyecanlıyım."

"Sakin olur musun?" Dedim, Pars'ın elini ellerimin arasına alarak üzerine hafif bir öpücük bıraktım.

"Kızım ben senden çok etkileniyormuşum be."

"Büyüyünce geçer be oğlum." Dedim sırıtarak.

Pars kaşlarını çatmış bana bakıyordu.
"Bana oğlum deme."

"Sen bana kızım diyorsun?"

"Aynı şey mi İlke'm?" Diye sordu huysuz bir ses tonuyla.

"Değil mi?"

"Değil sevgilim." Dedi ve dudağıma kısa bir öpücük bıraktı.

"Pars."

"Bu kaç oldu?" Diye sordu, evet yanlış duymadınız Pars ciddi ciddi öpücük hesaplıyordu.

"15."

Ve ben de ona ayak uyduruyordum.

Tanışalı 1 buçuk ay olduğu için günde 5 kereden 225 öpücük kaçırdığımızı düşünüyor ve bunu telafi etmeye çalışıyordu.

"16." Dedi ve tekrar dudağımı öptü.

"Pars geç kalacaksın antrenmana."

"Sen de." Dedi uysal bir ses tonuyla.

"Tamam, direnmiyorum. Hadi gidelim."

Pars zafer kazanmış bir edayla oturduğu koltuktan fırladı ve çantasını aldı.

Sabahın beşinde uyanıp hazırlanıp odanıza gelen 12 saatlik bir sevgiliye sahipseniz hayat düşündüğünüzden zor olabiliyordu.

Pars'la el ele giriş katına indiğimizde telefonumu çıkardım.

"Ben Arslan Abi'yi arayayım."

"Neden ki?"

"Pars hani benim bir işim varya, senle antremana mi çıkayım?" Diye sordum.