''အလိမ္မာရင်မှာရှိ''

အပိုင်း(၂)

နွေဦးရဲ့လေရူးမှာ တဖြူးဖြူးတိုက်ခတ်နေချေပြီ။ရောင်နီထွန်း နေမင်းကြီးကလည်း သူမတူထူးကဲစွာ တောက်ပနေတော့သည်။

အိမ်မှာကျန်ရှိသော အမှီးတိုခုံဖိနပ်သံက ခြေတစ်လှမ်း လှမ်းလိုက်တိုင်း'တဂွတ်ဂွက်´မြည်နေသည်။ညနေရောက်ရင်တော့ ဘကြီးထွန်းရင်က ပြီးနိုင်လောက်ပါရဲ့...

'ဗျို့...သူကြီး..´´

ခြံတံခါးဝမှ အော်ခေါ်ပေမဲ့ကြားပုံမရပေ။ခြံတံခါးကသော့ခတ်ထားသည်ကြောင့် အော်ခေါ်ရုံသာရှိသည်။

ရွာထဲက အိမ်အားလုံးရဲ့ ဖလအုံတံခါးများမှာ သော့ဆိုတာ တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် မသုံးကြပေ။ညနေရောက်ရင် ခြံတံခါးကို ပိတ်လိုက် မနက်ရောက်ရင်ဖွင့်လိုက်နဲ့ ထိုသို့အထူးတလည် အော်ခေါ်ပြီး ဖွင့်ခိုင်းရတာမျိုးမရှိပေ။

''သူကြီး..ဗျို့....သူကြီး..´´

''ခဏလေးစောင့် နွေရင်ခတ်´´

လူထက်အသံက အရင်ရောက်လာသည်။အလိမ္မာသွေးရှင်က လက်ထဲမှာ သော့တွဲကိုယူကာ ခြံတံခါးကိုဖွင့်ပေးလာသည်။

သော့မှာ နေပူမိုးရွာဒဏ်ကြောင့်သံချေးရောင်ပေါက်နေသည်။သော့ဖွင့်နေသော လက်မှာ သွေးရောင်သန်းနေပြီး လက်ချောင်းများပေါ်တွင် မွေးညှင်းနုနုများကစီစီရီရီပေါက်နေသည်။

*'ခြေမွှေးမီးမလောင် လက်မွှေးမီးမလာင်´ဟုတ်ပါရဲ့... အဲဒီ စကားပုံအတိုင်းပဲ´*

တံခါးဖွင့်ပေးပြီးတော့ အလိမ္မာသွေးရှင်က လှည့်ပြန်သွားသည်။ရင်ခတ်လည်း ထပ်ကြပ်မကွာ လိုက်ဝင်လိုက်သည်။

အလိမ္မာသွေးရှင်စီးထားသော အနက်ရောင် ကတီပါဖိနပ်ကိုမြင်တော့မှ သူမနေ့ညကပေးခဲ့သော ခုံဖိနပ်ကို နှမြောတသဖြစ်မိသည်။*လွှင့်ပစ်ရော့မယ်*

အုတ်တမံသလင်းပေါ်အတတ် ဖိနပ်ချွတ်မည်ပြုတော့ အလိမ္မာသွေးရှင်က ''ဒီအပေါ်မှာ ဖိနပ်စီးလာခဲ့လို့ရတယ်´´

''အော်´´

တမံသလင်းပေါ် ခုံဖိနပ်နဲ့လမ်းလျှောက်ရသည်က ဒေါက်ဖိနပ်နဲ့လျှောက်နေရသလို ခြေချော်နေသည်။*ချွတ်ခဲ့ရင်ကောင်းသား*