Hoofdstuk 5: Dag 2.3

6 0 0
                                    

Ik huiver, en Daisy ook zo te zien. De songtekst stopt. "Dit is dood eng." zegt Daisy zacht. "O reken maar dat dit eng is, maar het word allemaal nog veel erger." Horen we achter ons. Een vervormde stem spreekt. Ik grijp Daisy vast. Dit is dezelfde stem als gisteravond ik weet het zeker! Ook Daisy lijkt zich die stem te herinneren. "Hoi Dames! Wat zijn we aan het doen?" Ik begin super hard te gillen. Jannes staat grijnzend voor mijn neus, eikel! "Sorry" grijnst hij. "Ik wilde je niet laten schrikken."
Daisy kijkt hem geïrriteerd aan. "Wat wil je?" vraagt ze vervolgens. "O niks, jou in maken. We waren nog niet klaar he." Jannes houd zijn waterpistool voor zich alsof het een echt geweer is. "Jammer dan." zegt Daisy. "We gaan, toch Veer? "Eh ja" zeg ik terwijl ik onze spullen gehaast bij elkaar pak. We stormen het zwembad terein af. Weg van die hell. Als we bij ons huisje zijn houd ik het niet meer. "Ik wil naar huis." snik ik. Daisy pakt me vast. "Dat snap ik, maar we kunnen niet weg, onze ouders komen ons pas over 2 weken ophalen." zegt ze vervolgens

Ze zullen boeten. Die dames die denken dat ze alles zijn. Met hun gelakte nageltjes, vooral die Daisy wat een slet is dat zeg.

Horror VakantieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu