Horror Vakantie

Hoofdstuk 13: Dag 9.2

Ik schrik wakker van Daisy die paniekerig door ons huisje rond loopt. Blijkbaar ben ik toch nog in slaap gevallen. "Vera we zitten nog steeds opgesloten." zegt Daisy onrustig. Weer begint ze aan de deur te trekken. Voorzichtig loop ik ook richting de deur. Het is licht buiten en super heet. Ik zoek opnieuw naar de sleutel, heel de tafel ligt overhoop en ook de keukenkastjes zijn al binnenste buiten gekeerd. Zo te zien heeft Daisy ookal naar de sleutel gezocht. Ik pak mijn telefoon om Bram te bellen, als ik zie dat ik een gemiste oproep heb van Molly. Ik schrik, hoezo Molly? Wie heeft haar telefoon? Hoe kan hij er in? Is het Bram, of Teddy? Ik begin Molly's nummer te bellen, het voelt raar, ik heb haar nummer al zolang niet meer gebeld. "Dag Vera, hoe voelt het om gevangen te zitten? Dit krijg je er van als je niet luisterd naar wat ik van je vraag." zegt een vervormde stem die uit mijn telefoon komt. Heel even hoopte ik om Molly te horen. Dat we hadden kunnen bij kletsen, maar dat kan natuurlijk niet. "Bram wat hebben Daisy en ik gedaan dat je ons dit aan doet?" vraag ik terwijl ik zelfverzekerd probeer over te komen. Het blijft stil, heb ik gelijk? Zit Bram hier achter? Maar ik ken hem niet eens? "Hoe ken jij Bram?" vraagt de stem opeens. Er klinkt angst in de manier hoe hij praat. "Je hoeft niet zo scheinheilig te doen, ik weet dat jij Bram bent en dat jij en Teddy hier achter zitten." zeg ik stoer. Weer blijft het stil. "Vera je houdt je er buiten anders loopt het slecht af voor jou en Daisy!" zegt de stem dreigend. "Me er buiten houden?!" vraag ik verbaast. "Jullie sluiten mij op! Vertel me wat ik jullie heb aan gedaan, want ik ken jullie niet!" zeg ik vervolgens net iets te boos. "Daisy kan het je wel uitleggen." zegt de stem, dan wordt er opgehangen. Daisy weet hier meer van? Wat weet ze? Wat heeft ze gedaan? Haastig bel ik Jess. Als ze opneemt begin ik snel te vertellen over Bram, over Teddy, dat we opgesloten zitten. Jess zegt dat ze gaat uitzoeken wie Bram en Teddy zijn en welk verband Daisy met hun heeft. Daarna hangt ze op. Nog geen halfuur later gaat mijn telefoon weer, het is Jess. Ze heeft duidelijk meer gevonden dan ik. "Vera je bent in groot gevaar!" roept ze als ik opneem. "Teddy en Bram worden hier in Nederland gezocht! Zij zitten achter die criminele bende die Molly heeft vermoord! Ze zijn professionele stalkers!" roept Jess paniekerig. Ik schrik "Wat heeft Daisy hiermee te maken?" vraag ik vervolgens. Jess blijft even stil maar zegt dan vervolgens "Daisy zit met Teddy op Hockey. Die twee kennen elkaar al heel lang." Nu pas begrijp ik waarom Daisy begon over het broertje van Teddy. "Maar weet Daisy waarom Teddy en Bram dit doen?" vraag ik zacht. "Ik weet het niet." zegt Jess teleurgesteld. Ik denk diep na. Hoe heb ik Daisy ook alweer leren kennen? "Weet je nog toen Molly, jij en ik in de stad waren en Daisy bij ons kwam zitten?" vroeg Jess alsof ze mijn gedachten kon lezen. "Ik vond haar toen al zo geheimzinnig. Ik weet niet wat ze gedaan heeft dat dit jullie dit overkomt, maar ik weet wel dat die 2.5 jaar dat we nu met haar bevriend zijn vol geheimen zit." zegt Jess vervolgens. Dat klopt de eerste keer dat we Daisy zagen was in de stad, ze kwam bij ons aan het tafeltje zitten het klikte meteen. Niet veel later hadden Molly en Teddy een relatie, althans volgens Daisy. Langzaam word mij duidelijk dat de hele vriendschap die ik met Daisy heb altijd al vol geheimen heeft gezeten, van verrassingsfeestjes tot roddels en leugens, en alles daar tussen in. Ik heb er nooit iets achter gezocht, maar wat nou als Daisy al die tijd al wist wat er ging gebeuren? "Jess ik wil weg hier!" roep ik wanhopig. "Ik heb mama al verteld wat er aan de hand is, ze is nu met jouw ouders aan de telefoon. We komen je halen, nog even volhouden!" zegt Jess bemoedigend. Ik stem toe, daarna hangen we op. Snel begin ik mijn spullen in te pakken, al duurt het ongeveer 20 uur voordat ze hier zijn. "Vera wat doe je?" vraagt Daisy plotseling. Ik heb geen zin meer om leuk te doen, ik wil antwoorden. "Jij kent Teddy en Bram! Waarom doen ze dit? Vertel, wat heb je gedaan?!" roep ik kwaat. Daisy's gezicht verstrakt. "Hoe weet je dat ik Teddy ken?" vraagt ze angstig. "Ik doe mijn research." zeg ik zo geheimzinnig mogelijk. "Wat heb je gedaan? Daisy ze doen het niet zomaar! Leg uit waar hebben we dit aan verdiend?" vraag ik vervolgens. "Ik had als 1-april-grap Teddy's beste vriendin verbrand, het ging echt perongelijk. Het was voor iemand anders bedoeld, het had veel minder heftig moeten zijn." zegt Daisy zacht. "Lara leeft nog hoor, alleen zit haar hele huid vol littekens door de brandwonden." zegt ze vervolgens om zichzelf goed te praten. Nu snap ik wel waarom Teddy zo boos is, maar waarom doet ze dan zo leuk in het gezicht van Daisy? Waarom dan Molly en ik? "Wat hebben Molly en ik hier dan mee te maken?" vraag ik vervolgens. "Molly wilde niet dat mensen wisten dat Teddy en zij samen waren. Teddy wilde kunnen opscheppen, maar omdat Molly weigerde, naja je weet wel wat toen." zegt Daisy zacht met een verdrietig gezicht. "Waarom ik? Ik ken haar niet eens." vraag ik geïriteerd. "Heel eerlijk, ik heb bij de hockeyclub vaak over je geroddeld. Dat ik je saai, naïf en een stuud vind. Dat ik vaak zie dat er iets is, maar dat je er dan over liegt. Teddy kan niet tegen liegen." zegt Daisy met een schuldige blik in haar ogen. "Dus er jaagt een moordenaar op mij doordat jij over me roddelde? Nou lekker dan. Fijne vriendin ben jij." zeg ik boos. "Sorry Veertje..." zegt Daisy voorzichtig terwijl ik de kamer uit loop. Ik hoef haar sorry niet. Het enige wat ik nu wil is weg hier.

Vera en Daisy, jullie laatste uren zijn ingegaan... Geniet ervan zolang het nog kan.