Horror Vakantie

Hoofdstuk 12: Dag 9.1

Ik schrik wakker van een harde dreun. Vlug kijk ik op mijn telefoon hoe laat het is, 00:01... O fuck, die creep maakte dus geen grapje, ik eindig straks echt zoals Molly... Daisy komt mijn kamer binnen gestormt, de angst is duidelijk van haar gezicht af te lezen. "Vera we hebben geen stroom meer, volgens mij maakte die Bram toch geen grapje!" roept ze duidelijk in paniek. Even weet ik niks uit te brengen. Verstijfd van angst lig ik in mijn bed. "Vera we hebbem geen stroom meer!" schreeuwt Daisy, alsof ik haar de eerste keer nog niet had gehoord. Nog steeds kan ik niks uitbrengen. "Klik!" horen we vanuit de woonkamer. Met haar telefoon schijnt ze op de deur, er staat een gemaskerde man voor de deur, het is hetzelfde masker als die man op had in Pizza. Vrolijk zwaait hij met de sleutel van ons huisje. Haastig begin ik naar onze sleutel te zoeken, maar die is weg. Daisy begint aan de deur te trekken om hem te openen, maar tevergeefs. De deur zit op slot en die creep heeft de sleutel. "Vera, Bram heeft ons opgesloten!" schreeuwt Daisy in paniek. Ze lijkt echt heel bang, zou ze nu eindelijk door hebben hoe ik me de hele vakantie al gevoelt heb? "Zullen we slapen en morgen kijken hoe we dit oplossen?" vraag ik zo rustig mogelijk. Daisy knikt en loopt naar haar kamer. Als ik eenmaal in bed lig breek ik. Wat gaat er gebeuren? Ga ik het wel overleven? Wat is die Bram eigenlijk van plan? Als ik me omdraai krijg ik opeens een appje. Het is van Bram, wat wil hij nou?

"Hey Vera, de tijd is voorbij. Je hebt niet gedaan wat ik van je vroeg. Ik had je nog zo gewaarschuwd. Als een rat zijn jij en Daisy in mijn val gelopen. Jullie zitten nu letterlijk vast. Nog heel even gedult, dan is het klaar."

Ik huiver, waarom doet hij dit? Wat heb ik gedaan dat hij zo boos op mij is? Nog heel even geduld, wat bedoelt hij daarmee? Ik had gehoopt op een leuke, rustige vakantie, zodat ik alles van het afgelopen jaar even kon vergeten. Gewoon even genieten. Maar nee, er jaagt een moordenaar op mij, niet echt leuk en rustig. Ik kijk hoe laat het is, 02:15. Misschien moet ik toch nog even proberen te slapen.

Het is begonnen. Vera en Daisy bereid jullie voor. Jullie einde is nabij.