"Ne oluyor burda?"
Bu kez gerçekten bittim sanırım.
-
Arkamı döndüğümde Tarık abimin gözlerinden ateş fışkırıyordu. Bize doğru gelmeye başladı.
"Bu adamın burada ne işi var?"
Babamlar abimi saklamıyorlar mıydı? Neden gelmiş.
"Tarık, düşündüğün gibi birşey yo-"
Yavuzun cümlesi abimin kafa atmasıyla yarım kaldı.
"Yavuzun ruhuna el Fatiha."
Ya sen bi sussana.
"Abi dur, gördüğün gibi değil. Açıklayacağız."
Anlık Yavuzu bırakıp bana döndü:
"Neyi açıklayacaksın Leyla ha neyi? Ben gelmesem bu hıyar seni öpecekti."
Ağzımı açmama izin vermeden Yavuzu yakasından tuttuğu gibi arabaya yaslayıp yumruklamaya devam etti.
"Sesini çıkarsana be adam."
Zorla ağzını açarak:
"Ne yapsa hakkıdır, abin sonuçta. Ben olsam direkt vururdum."
"Ya sen bi sussana öldürecek şimdi seni. Abi bir dur Allah aşkına, Halil İbrahim ahaliye haber saldı. Her yerde seni arıyorlar, bulunursan ölürsün. Gidelim kaldığın yerde konuşalım."
Ağlamaktan nefes alamadığımı farkettiğinde Yavuzu bırakıp bana döndü.
"Iyi misin güzelim?"
"Değilim abi iyi falan değilim. Ağlamaktan ciğerim çıktı. Bir dursana."
"Tamam güzelim. hadi gidelim, konuşalım. Kalk lan, yolu tarif edicem götür."
"Abi, adamda hal mi bıraktın. Sür arabayı gidelim işte."
"Kız zilli, yoksa senin gönlün mü var bu hıyarda?"
Ne cevap vereceğimi bilmiyordum. Ne 5 yıl önce, ne de bugün ne hissettiğimi düşünmemiştim ki.
"Tarık, kaldır beni burdan. Kalkamıyorum."
"Gel lan, amma tatava yaptın. Bunlar sinek ısırığı. Sen Leylaya dua et, yoksa kırılmadık kemik bırakmazdım."
"Abi, arka koltuğa oturt. Önde oturursa çıkarıp çıkarıp vurursun."
Birşey demeden Yavuzu arkaya oturtup, bana döndü:
"Ne oluyor sana kızım? Seviyor musun Yavuzu?"
"Bilmiyorum."
Alnımdan öpüp, sürücü koltuğuna geçti. Oflayarak ben de arabaya bindim. Bir süre sessizlikten sonra, yavaşça Yavuza döndüm. Gözlerini kapatmıştı. Sakin bir sesle:
"Iyi misin?"
Abime batmamak için kafasını salladı. Sessiz süren yolculuğumuz yayla evine gelene kadar sürdü.
"Nasıl yani, koca Letolar oğullarını herkesin bildiği yayla evinde mi saklıyor?"
Eğer birşey saklıyorsan bunu göz önünde saklamalısın. Çünkü kimse buna ihtimal vermez.
-
"Siz ne saçmalıyorsunuz? Ne demek sözlediler bizi? Kafanız mı güzel? Olmaz öyle şey. Annemle konuşur bozarım bu sözü ben."
"Abi, bu sözü babamın aklına sokan zaten annem. Seni dinlemez bile."
Kalkıp dolaptan ilk yardım çantasını aldım. Pansuman için gerekli malzemeleri çıkarıp, yaralarını temizlemeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAAF •YavLey•
Fanfiction"Sen benim zaafımsın işte neden anlamıyorsun. Ben burada senin için yanıp tutuşuyorum görmüyor musun?"