Debut ٭ Ryeji

Episode 34 - Her şeyimle seninim

bu bölüm +18 içerik olacak şimdiden uyarımı yapayım, çocukları pistten alalım hanımlar

ilk defa gxg smutu yazıyorum kötü olursa bile gülmeyin nolur (utandım lan bir saniye)

neyse hadi yorum yaparak okuyun biraz da soluklanın bölüm uzun

🎃

"Ryujin yeter bırak peşimi!" diye haykırdım sokağın ortasında. Neyse ki çevremizde insanlar olmadığı için benim deliler gibi bağırdığımı kimseler görmemişti. Çevremizde lüks oteller vardı bu yüzden insanların dikkatini bize vereceklerini hiç sanmıyordum.

"Neden bana böyle davranıyorsun?" dedi bana bir adım daha atarak. O üzerime geldikçe ben ana yola doğru geri geriye gitmeye devam ediyordum. Bana yaklaşsın istemiyordum en azından sinirim geçene kadar benden uzak durması gerekiyordu.

Fan buluşmasında Ryujin mafya değildi, bunu öğrendiğimde sevinmiştim ama sonradan girdiğimiz tartışma yüzüne ona fazlasıyla kırılmıştım. Aslında onun bana kırılması gerekiyordu çünkü bana yalan söylemesiyle suçlamıştım onu ama bu olayda haklı olan kendisi de değildi. Bana hayatımda kaldıramayacağım sözler söylemişti.

Birinden sevgi gördüğümde şımardığımı bağırmıştı herkesin içinde, o sırada soyunma odasındaydık. Kızlar bile Ryujin'i zor tutmuşlardı, ben de dayanamayıp onunla tartışmıştım. Kabul ediyorum benim söylediklerim de hiç normal değildi.

Ona duygusuz olduğunu, asla romantik bir insan olamadığını bana ilgisiz davrandığını söylemiştim. Buna pişman olmuştum çünkü Ryujin çevresindekilere aldırış etmeden ağlamıştı. Benim yüzümden ağlamıştı hem de en acı olan da buydu.

Bugün otelde kalacaktık, ben kafamı dinlemek için otelden ayrılmıştım ama Ryujin gurursuzluk yaparak benim peşimden gelmişti yine. Ona onca sözü söylememe rağmen benim peşimi bırakmaması içimde ağlama isteği uyandırıyordu.

Daha saatler öncesinde resmen birbirimize hakaret etmiş ortalığı savaş alanına çevirmiştik, kızlar da bizim yüzümüzden zor durumda kalmışlardı. Hatta Chaeryeong kavgamıza dayanamayarak ağlamıştı, bizi böyle kavga ederken ilk defa görmüşlerdi. Aslında biz de ilk defa böyle bir kavga etmiştik.

"Yeji bunu bize yapma. Özür dilerim tüm suçlu benim, seni ne hâle getirdiğimi gördüm bugün." bir adım daha attı bana doğru ve ben de bir adım daha kaçtım geriye doğru "Sana iyi gelmiyorsam beni en başında uyarabilirdin, deseydin Ryujin sen bana iyi gelmiyorsun diye o gün bırakırdım seni tamamen." dedi kısılmış sesiyle. Ağlamaktan sesi kısılmış gözleri kan çanağına dönmüştü onu ilk defa bu kadar perişan halde görüyordum.

"Senden tek ricam benim peşimi bırak." dedim olduğum yerde durarak. Ryujin kanlanmış gözlerini bana diktiğinde acıyla yutkundum. Asıl ben ona iyi gelmiyordum.

"Birkaç saat mi yoksa" duraksadı konuşmak zor gelmişti "sonsuza kadar mı?" dedi bakışlarını benden çekerek. Sonsuza kadar demek istedim onu bu halden yani benden kurtarmak için ama onsuz yapamazdım.

Bir şey demeden arkamı döndüm, bir gece kulübüne gitmek istiyordum şu an da ama idol olduğum için böyle yerlerde bulunamazdım. Kafamı dağıtmak için hiç bir yere gidemiyorsum lanet olsun.

"Unnie..Yeji unnie." dedi arkamdan. Onun varlığını çevremde hissettikçe aklım da kalbimde duruyordu ben ondan nasıl vazgeçebilirdim ki? Bu yaşayacağım hayat boyunca asla mümkün olmayacaktı, ben ondan vazgeçemezdim.

"Beni sevmiyor musun artık? Sevmiyorsan anlarım zaten en başında seni zorlamış gibi olmuştum biraz rahatsızdım o konudan. Eğer o gün duygularımdan emin olmam için beni öpmeni istemeseydim senden bu kadar zarar vermeyecektim sana." bana yaptığı açıklama boyunca yumruğumu sıkarak ağlama duyguma engel olmaya çalıştım. Aramızdaki ilişkide benim ona karşı duygularımın olmadığını düşünüyordu.